Salomos Ordsprog 2
1 Son min! tek du imot mine ord og gøymer bodi mine hjå deg,
O anake, naho iantofa’o o fivolakoo vaho akafi’o añ’ova’o ao o lilikoo,
2 so du vender øyra til visdomen, bøygjer hjarta til vitet,
naho añilaña’o sofiñe ty hihitse, naho anokilaña’o troke ty hilala,
3 ja, når du kallar på skynet og ropar høgt på vitet,
naho kaihe’o ty fitsikarahañe, naho pazahe’o ty faharendrehañe
4 leitar du etter det som vore det sylv, og grev som vore det løynde skattar,
naho itsoeha’o hoe volafoty ikodebea’o hoe vara mikafitse:
5 då skal du skyna otte for Herren, og Guds-kunnskap skal du finna.
Le ho rendre’o ty fañeveñañ’ am’ Iehovà vaho hitendreke ty fahafohinañe an’Andrianañahare.
6 For Herren er den som gjev visdom, frå hans munn kjem kunnskap og vit.
Fa manolo-kihitse t’Iehovà boak’am-palie’e ao ty hilala naho ty faharendrehañe.
7 Han gøymer frelsa for dei ærlege, han er ein skjold for dei som fer ulastande,
Añaja’e hihitse maharongatse amo vantañeo, fikalan-dRe amo mpañavelo an-kahitiañeo,
8 med di for han vaktar stigarne åt retten og varar vegen vel for sine trugne.
arova’e o lalan-katòo, naho ambena’e ty lala’ o noro’eo.
9 Då skal du skyna rettferd og rett og rettvisa, ja, kvar god veg.
Le ho fohi’o ty havantañañe naho ty hatò, naho ty hamiràñe, vaho ze lalañe soa;
10 For visdom koma skal i hjarta ditt, og kunnskap vera hugleg for di sjæl,
Hizilik’ añ’ova’o ao ty hihitse, naho hahafale ty tro’o ty hilala;
11 yver deg skal ettertanke halda vakt, vit skal vara deg
Hañambeñ’ azo ty filieram-batañe, hijilova’ ty faharendrehañe;
12 og fria deg ifrå den vonde åtferd, frå folk som talar fals,
hasita’e ami’ty lalan-karatiañe, amy t’indaty mivolam-bìlañe,
13 dei som gjeng frå dei rette stigar og vil vandra på myrke vegar,
amo miveve boak’ amo lalan-kahitiañeoo, hijarabajaraba amo lalan-kaieñeo,
14 dei som gled seg med å gjera vondt, og fegnast yver rangt og vondt,
amo mirebek’ ami’ty hatsivokarañeo, naho mifale ami’ty hamengohan- karatiañeo,
15 dei som gjeng på kroke-stigar og fer på range vegar. -
ie mikelokeloke an-dia, vaho miridrike an-dalañe;
16 Han skal fria deg frå annanmanns kona, frå framand kvinna med sleipe ord,
Hamotsots’azo ami’ty tsimirirañe, ami’ty karapilo mitsiriry an-drehake,
17 som hev svike sin ungdoms ven og si Guds-pakt hev gløymt.
i namorintseñe ty valin-katorà’ey, vaho mandikoke i fañinan’ Añahare’ey.
18 For ho sig ned til dauden med sitt hus, og ned til daudingarne hennar vegar ber.
Migodroñe mb’am-pihomahañe ao ty akiba’e, minday mb’an-kavilasy ao o lala’eo;
19 Ingen som gjeng inn til henne, kjem attende, og dei når ikkje livsens stigar.
Le lia’e tsy mimpoly ze miheo mb’ama’e ao, tsy ho taka’e ka o lalan-kaveloñeo.
20 Han vil du skal ganga den vegen dei gode gjeng, og halda deg på dei stigane der rettferdige ferdast;
Aa le handenà’o ty lala’ o soao, naho hifahara’o o lala’ o vantañeoo.
21 for dei ærlege skal bu i landet, og dei ulastelege der skal verta att,
Fa hitoboke amy taney o vañoñeo, vaho himoneñe ao o malio-tahiñeo;
22 men dei ugudlege skal rydjast ut or landet, og svikarane skal verta rivne burt frå det.
Fe haitoañe amy taney o lo-tserekeo, vaho ho voroteñe o mpamañahio.
