Salomos Ordsprog 2
1 Son min! tek du imot mine ord og gøymer bodi mine hjå deg,
[Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te:
2 so du vender øyra til visdomen, bøygjer hjarta til vitet,
ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
3 ja, når du kallar på skynet og ropar høgt på vitet,
Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ;
4 leitar du etter det som vore det sylv, og grev som vore det løynde skattar,
si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:
5 då skal du skyna otte for Herren, og Guds-kunnskap skal du finna.
tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies,
6 For Herren er den som gjev visdom, frå hans munn kjem kunnskap og vit.
quia Dominus dat sapientiam, et ex ore ejus prudentia et scientia.
7 Han gøymer frelsa for dei ærlege, han er ein skjold for dei som fer ulastande,
Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,
8 med di for han vaktar stigarne åt retten og varar vegen vel for sine trugne.
servans semitas justitiæ, et vias sanctorum custodiens.
9 Då skal du skyna rettferd og rett og rettvisa, ja, kvar god veg.
Tunc intelliges justitiam, et judicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.]
10 For visdom koma skal i hjarta ditt, og kunnskap vera hugleg for di sjæl,
[Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit,
11 yver deg skal ettertanke halda vakt, vit skal vara deg
consilium custodiet te, et prudentia servabit te:
12 og fria deg ifrå den vonde åtferd, frå folk som talar fals,
ut eruaris a via mala, et ab homine qui perversa loquitur;
13 dei som gjeng frå dei rette stigar og vil vandra på myrke vegar,
qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas;
14 dei som gled seg med å gjera vondt, og fegnast yver rangt og vondt,
qui lætantur cum malefecerint, et exsultant in rebus pessimis;
15 dei som gjeng på kroke-stigar og fer på range vegar. -
quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.
16 Han skal fria deg frå annanmanns kona, frå framand kvinna med sleipe ord,
Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea quæ mollit sermones suos,
17 som hev svike sin ungdoms ven og si Guds-pakt hev gløymt.
et relinquit ducem pubertatis suæ,
18 For ho sig ned til dauden med sitt hus, og ned til daudingarne hennar vegar ber.
et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus ejus, et ad inferos semitæ ipsius. (questioned)
19 Ingen som gjeng inn til henne, kjem attende, og dei når ikkje livsens stigar.
Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.
20 Han vil du skal ganga den vegen dei gode gjeng, og halda deg på dei stigane der rettferdige ferdast;
Ut ambules in via bona, et calles justorum custodias:
21 for dei ærlege skal bu i landet, og dei ulastelege der skal verta att,
qui enim recti sunt habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea;
22 men dei ugudlege skal rydjast ut or landet, og svikarane skal verta rivne burt frå det.
impii vero de terra perdentur, et qui inique agunt auferentur ex ea.]
