Salomos Ordsprog 18

1 Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.

Munhu asina ukama navamwe anongozvitsvakira zvake; anozvidza kutonga kwakanaka kwose.

2 Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.

Benzi harifariri kunzwisisa, asi rinofarira kungotaura zvarinofunga chete.

3 Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.

Panosvika chakaipa, kuzvidzwa kunouyawo, uye kana nyadzi dzichisvika kusakudzwa kwasvikawo.

4 Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.

Mashoko omuromo womunhu imvura yakadzika, asi tsime rouchenjeri chitubu chinoyerera.

5 D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.

Hazvina kunaka kutsaura akaipa kana kusaruramisira asina mhosva.

6 Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.

Miromo yebenzi inoriunzira kukakavara, uye muromo wake unomukokera kurohwa.

7 Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.

Muromo webenzi ndiwo kuparadzwa kwaro, uye miromo yaro ndiwo musungo kumweya waro.

8 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.

Mashoko amakuhwa akaita semisuva yakanakisisa; anoenda pakadzikadzika mukati momunhu.

9 Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.

Uyo ano usimbe pakubata kwake ihama youyo anoparadza.

10 Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.

Zita raJehovha inhare yakasimba; vakarurama vanomhanyira kwariri vagochengetedzwa.

11 Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.

Pfuma yavapfumi ndiro guta ravo rina masvingo; vanoriona sorusvingo rurefu pakufunga kwavo.

12 Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.

Kuparadzwa kusati kwasvika, mwoyo womunhu unozvikudza, asi kuzvininipisa kunotangira kukudzwa.

13 Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.

Uyo anopindura asati anzwa, ndihwo upenzi hwake nokunyadziswa kwake.

14 Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?

Mweya womunhu unomusimbisa panguva yokurwara, asi mweya wakapwanyika ndiani angautakura?

15 Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.

Mwoyo woune njere unowana ruzivo, nzeve dzowakachenjera dzinorutsvaka.

16 Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.

Chipo chinozarurira nzira kune achipa, uye chinomusvitsa pamberi pavakuru.

17 Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.

Anotanga kusvitsa nyaya yake anoita seakanaka, kusvikira mumwe auya mberi kuzomubvunza.

18 Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.

Kukanda mijenya kunopedza gakava, uye kunotonga pakati pavaviri vanopikisana zvikuru.

19 Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.

Hama yatadzirwa yakavangarara kupfuura guta rakakomberedzwa namasvingo, uye kukakavara kwakafanana namazariro amasuo omuzinda wamambo.

20 Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.

Kubva pazvibereko zvomuromo wake dumbu romunhu rinogutiswa; nezvinobva pamiromo yake achagutiswa.

21 Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.

Rurimi rune simba roupenyu norufu, uye vaya vanoruda vachadya chibereko charwo.

22 Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.

Uyo anowana mudzimai anowana chinhu chakanaka, uye anogamuchira nyasha kubva kuna Jehovha.

23 Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.

Murombo anokumbira kuitirwa tsitsi, asi mupfumi anopindura nehasha.

24 Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.

Munhu ane shamwari dzakawanda angangoparadzwa, asi kune shamwari inonamatira kupfuura hama.