Salomos Ordsprog 18
1 Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
自己を人と異にする者はおのれの欲するところのみを求めてすべての善き考察にもとる
2 Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
愚なる者は明哲を喜ばず 惟おのれの心意を顯すことを喜ぶ
3 Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
惡者きたれば藐視したがひてきたり 恥きたれば凌辱もともに來る
4 Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
人の口の言は深水の如し 湧てながるる川 智慧の泉なり
5 D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
惡者を偏視るは善らず 審判をなして義者を惡しとするも亦善らず
6 Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
愚なる者の口唇はあらそひを起し その口は打るることを招く
7 Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
愚なる者の口はおのれの敗壞となり その口唇はおのれの霊魂の罟となる
8 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
人の是非をいふものの言はたはぶれのごとしといへども反つて腹の奧にいる
9 Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
その行爲をおこたる者は滅すものの兄弟なり
10 Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
ヱホバの名はかたき櫓のごとし 義者は之に走りいりて救を得
11 Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
富者の資財はその堅き城なり これを高き石垣の如くに思ふ
12 Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
人の心のたかぶりは滅亡に先だち 謙遜はたふとまるる事にさきだつ
13 Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
いまだ事をきかざるさきに應ふる者は愚にして辱をかうぶる
14 Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
人の心は尚其疾を忍ぶべし されど心の傷める時は誰かこれに耐んや
15 Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
哲者の心は知識をえ 智慧ある者の耳は知識を求む
16 Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
人の贈物はその人のために道をひらき かつ貴きものの前にこれを導く
17 Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
先に訴訟の理由をのぶるものは正義に似たれども その鄰人きたり詰問ひてその事を明かにす
18 Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
籤は爭端をとどめ且つよきものの間にへだてとなる
19 Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
怒れる兄弟はかたき城にもまさりて説き伏せがたし 兄弟のあらそひは櫓の貫木のごとし
20 Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
人は口の徳によりて腹をあかし その口唇の徳によりて自ら飽べし
21 Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
死生は舌の權能にあり これを愛する者はその果を食はん
22 Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
妻を得るものは美物を得るなり 且ヱホバより恩寵をあたへらる
23 Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
貧者は哀なる言をもて乞ひ 富人は厲しき答をなす
24 Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.
多の友をまうくる人は遂にその身を亡す 但し兄弟よりもたのもしき知己もまたあり
