Salomos Ordsprog 18
1 Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
Amadueng kaawm e ni ama ngainae dueng a tawng teh, lungangnae pueng hai a taran.
2 Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
Tamipathu ni thaipanueknae dawk konawmnae tawn laipalah a mae lungthin dueng a kamnue sak.
3 Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
Tamikathout a tho toteh dudamnae ao, yeiraiponae hoi yuenae hai hmawi ao van.
4 Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
Tami e pahni dawk hoi ka tâcawt e lawk teh kadung e tui patetlah ao teh, lungangnae tuikhu teh ka lawng e palang patetlah ao.
5 D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
Tamikathout e minhmai khet lahoi tamikalan sung sak nahanlah lawkceng e heh hawihoeh.
6 Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
Tamipathu e pahni dawk hoi kâyuenae lawk a tâco teh a lawk ni hemnae hah a tâcosak.
7 Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
Tamipathu e pahni teh ama rawknae lah ao teh, a pahni teh ama hanelah karap lah ao.
8 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Tamcueklawk teh katuipounge rawca patetlah ao teh, von thung a thung totouh a kâen.
9 Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
A thaw dawk ka pangak e teh karaphoekung e hmaunawngha lah ao.
10 Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
BAWIPA e min teh kacake imrasang lah ao, tamikalan ni a kâen teh roumnae a hmu.
11 Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
Tami katawntanaw e tawntanae teh, amamouh pouknae dawkvah, kacake khopui, karasang e rapan lah a o.
12 Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
Rawknae kâhmo hoehnahlan tami lungpouk a rasang teh, barinae ao hoehnahlan kârahnoumnae ouk ao.
13 Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
Thai hoehnahlan lawk pathung e teh pathunae hoi yeiraiponae doeh.
14 Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
Tami e muitha ni a patawnae hah a khang thai, hatei muitha rek e teh apinimaw a khang thai han.
15 Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
Kho ka pouk e lungthin ni panuenae hah a pang teh, tamilungkaang e hnâ ni panuenae hah a tawng.
16 Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
Poehno poe e ni lam a kâko sak teh, kacuenaw hmalah na phakhai.
17 Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
Amahoima hmaloe ka kâdei e teh tamikalan lah pouk e lah ao eiteh, a imri ni akung ouk a khei.
18 Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
Cungpam rayunae ni kâounnae a roum sak teh athakaawmnaw hah a roum sak.
19 Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
Hmaunawngha lungkuep sak hoeh e teh khopui tâ e hlak aruhnawn, lawk kâounnae teh sum hoi kâtaren e patetlah ao.
20 Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
A pahni dawk hoi ka tâcawt e a paw hoi a von a paha vaiteh, a pahni paw hoi a lung a kuep han.
21 Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
Hringnae hoi duenae teh lai bahu dawk ao teh, lai ka lungpataw e ni laipaw a ca han.
22 Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
Yu kahmawt e ni hnokahawi a hmu teh, BAWIPA koehoi ngaikhainae ka pang e tami doeh.
23 Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
Tamimathoe ni teh a kâhei, hatei ka tawnta e niteh lawk kahram lah ouk a dei.
24 Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.
Hui kapap ka tawn e teh hui kahawi lah ao van hanelah ao, hatei hmaunawngha hlak kahnai e huiko hai ao.
