Salomos Ordsprog 18
1 Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
Thlang mi haiben ham ak maa ak thlang ing amah ak kawngaih kawi sui nawh, cyihnaak ak thyym boeih ce thaih boeih hy.
2 Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
Thlakcyi ing cyihnaak awh am zeel nawh, amah kawpoek ngaihnaak doengawh awmhly hy.
3 Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
Thekhanaak a awmnaak awh hepnaak awm nawh, ming seetnaak a awmnawh awh chahphyinaak awm hy.
4 Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
Thlang am kha awhkawng ak cawn awi taw tui amyihna dung nawh, cehlai cyihnaak taw tuihamyihna phyt hy.
5 D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
Laitlyknaak awh thlakdyng thawlh lu khqoeh sak hamna, ak bo mikhai toek am leek hy.
6 Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
Thlakqaw am kha ing thlang hqo pe nawh, am lai ing khqah qunaak khy hy.
7 Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
Thlakqaw am kha taw a qeengnaak kawina awm nawh, a huui taw a hqingnaak ham thaangna awm hy.
8 Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
Theet awi ve buh tui ant tui amyihna thlang kawlung a dungnaak dy lut hy.
9 Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
Bibi ak vaatsam thlang taw ak hqeekung ciingnapaca na awm hy.
10 Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
Bawipa ming taw zingnaak vawngchung na awm nawh, thlakdyng ing zing na nawh a loetnaak ni.
11 Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
Mangpa ham a khawhkham taw ang zingnaak na awm nawh, amah ak poeknaak awh vawngchung ak sang soeih na ngai hy.
12 Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
Thlang kawlung ak oe qu ing thihnaak lam benna mang nawh, kawlung neemnaak ingtaw kyihcahnaak benna ni.
13 Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
Ngaih zaak qu kaana thlak awi thuung maa taw qawnaak ingkaw chahphyihnaak ni.
14 Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
Thlang a tloh awh kawlung ing am thin cak sak hy, cehlai kawlung ak tlo ingtaw ikawmyihna ang yh hly thai pai?
15 Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
Ak zaaksimthai lingbyi ing zaaksimnaak thai ta nawh, thlakcyi ang haa ing simthainaak sui khawi hy.
16 Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
Thlang a kutdo ing a lam khui sak nawh, boei a haina ceh pyi hy.
17 Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
Ak cangnaak lammaana ak kqawn ing thlakdyng amyihna dang seiawm, a imceng ing law nawh, awi suu tlaih nawh pho khawi hy.
18 Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
Cung zyknaak ing awi dip sak nawh, ak tlung qawi awm hqaa sak qawi hy.
19 Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
Amamik qoep cingnapaca taw khawk chungnaak vawng ak cak lakawh kyi ngai nawh, awipungnaak taw qal tlung a awmnaak vawng chawh ing myih hy.
20 Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
Thlang ing am lai thaih ai nawh ak phyn phyi sak nawh; a hui am lai phu ing ak kaw qeep sak hy.
21 Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
Thlang am laiawh thihnaak ingkaw hqingnaak awm nawh, ak lungnaak thlang ing ak thaih qah ce ai kaw.
22 Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
Zu ak lo taw theem leek ak hu thlang ni, Khawsa venna kaw kawzeelnaak hu hy.
23 Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
Thlang khawdeng ing qeennaak thoeh nawh, mang ingtaw a tlung doena thlang voem hy.
24 Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.
Pyi khawzah taak taw plam thamnaak ni, cehlai cingna anglakawh lungnaak ak tlo ngai pyi awm hy.
