< Salomos Ordsprog 17 >

1 Betre er ein turr brødmole med ro attåt enn huset fullt av høgtidskost med trætta til.
Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.
2 Den kloke tenar skal råda yver ein uvisleg son, og millom brøder fær han skifta arv.
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
3 Diglen røyner sylvet og omnen gullet, men den som røyner hjarto, det er Herren.
Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.
4 Den vonde lyder på vondskapslippa, ljugaren lyder på tyningstunga.
Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.
5 Spear du den fatige, so spottar du hans skapar, den som gled seg yver ulukka, skal få si refsing.
Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.
6 Ein krans for dei gamle er barneborn, og ei æra for borni er federne deira.
Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.
7 Det høver ikkje for ein dåre å tala store ord, enn mindre for ein fagnamann å ljuga.
Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.
8 Gåva er ein glimestein for den som fær ho; kvar ho vender seg, der fær ho framgang.
Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.
9 Søkjer du kjærleik, skyler du misgjerd, men riv du upp att ei sak, skil ven frå ven.
Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.
10 Vondord gjer meir på den vituge enn hundrad hogg på dåren.
Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.
11 Berre upprør søkjer den vonde, men ein hard bodberar vert send imot han.
Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.
12 Møt heller ei binna som hev mist sine ungar enn ein dåre med narreskapen hans!
[Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.
13 Den som løner godt med vondt, frå hans hus skal ikkje det vonde vika.
Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.
14 Å taka til med strid er som å sleppa vatn ut, haldt difor upp med trætta fyrr nokon gliser med tennerne!
Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.
15 Den som frikjenner ein ugudleg og den som domfeller ein rettferdig, dei er båe tvo ein styggedom for Herren.
Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
16 Kva skal pengar i handi på dåren? Å kjøpa visdom hev han’kje vit til.
Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?
17 Venen elskar alltid, og bror vert fødd til hjelp i naud.
Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.
18 Ein vitlaus mann er den som handtekst, som gjeng i borg hjå grannen sin.
Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.
19 Den som elskar trætta, elskar misgjerning, den som byggjer døri si høg, søkjer fall.
Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.
20 Den som hev eit rangt hjarta, vinn ikkje lukka, og den som forvender tunga si, fell i ulukka.
Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.
21 Den som avlar eit narr, fær sorg, og ikkje gled seg far til ein dåre.
Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.
22 Gladværugt hjarta gjev lækjedom god, men nedslege mod fær beini te visna.
Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.
23 Gudlaus mann tek gåva i løynd til å bøygja rettargangen.
Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.
24 Den vituge hev visdom for augo, men dåren hev augo ved heimsens ende.
Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.
25 Uvitug son er til gremme for far sin, og beisk sorg for henne som fødde’n.
Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.
26 Det er’kje godt at og rettferdige fær refsing, og ei at fagna folk fær slag for det som rett er.
Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.
27 Den skynsame sparer på ordi, og den vituge mann er kald i hugen.
Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.
28 Um dåren tagde, gjekk han og for vismann, og for ein vitug mann når han heldt munn.
Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.

< Salomos Ordsprog 17 >