Salomos Ordsprog 17
1 Betre er ein turr brødmole med ro attåt enn huset fullt av høgtidskost med trætta til.
睦じうして一塊の乾けるパンあるは あらそひありて宰れる畜の盈たる家に愈る
2 Den kloke tenar skal råda yver ein uvisleg son, og millom brøder fær han skifta arv.
かしこき僕は恥をきたらする子ををさめ 且その子の兄弟の中にありて産業を分ち取る
3 Diglen røyner sylvet og omnen gullet, men den som røyner hjarto, det er Herren.
銀を試むる者は坩堝 金を試むる者は鑢 人の心を試むる者はヱホバなり
4 Den vonde lyder på vondskapslippa, ljugaren lyder på tyningstunga.
惡を行ふものは虚偽のくちびるにきき 虚偽をいふ者はあしき舌に耳を傾ぶく
5 Spear du den fatige, so spottar du hans skapar, den som gled seg yver ulukka, skal få si refsing.
貧人を嘲るものはその造主をあなどるなり 人の災禍を喜ぶものは罪をまぬかれず
6 Ein krans for dei gamle er barneborn, og ei æra for borni er federne deira.
孫は老人の冠弁なり 父は子の榮なり
7 Det høver ikkje for ein dåre å tala store ord, enn mindre for ein fagnamann å ljuga.
勝れたる事をいふは愚なる人に適はず 況て虚偽をいふ口唇は君たる者に適はんや
8 Gåva er ein glimestein for den som fær ho; kvar ho vender seg, der fær ho framgang.
贈物はこれを受る者の目には貴き珠のごとし その向ふところにて凡て幸福を買ふ
9 Søkjer du kjærleik, skyler du misgjerd, men riv du upp att ei sak, skil ven frå ven.
愛を追求むる者は人の過失をおほふ 人の事を言ひふるる者は朋友をあひ離れしむ
10 Vondord gjer meir på den vituge enn hundrad hogg på dåren.
一句の誡命の智人に徹るは百囘扑つことの愚なる人に徹るよりも深し
11 Berre upprør søkjer den vonde, men ein hard bodberar vert send imot han.
叛きもとる者はただ惡きことのみをもとむ 比故に彼にむかひて残忍なる使者遣はさる
12 Møt heller ei binna som hev mist sine ungar enn ein dåre med narreskapen hans!
愚なる者の愚妄をなすにあはんよりは寧ろ子をとられたる牝熊にあへ
13 Den som løner godt med vondt, frå hans hus skal ikkje det vonde vika.
惡をもて善に報ゆる者は惡その家を離れじ
14 Å taka til med strid er som å sleppa vatn ut, haldt difor upp med trætta fyrr nokon gliser med tennerne!
争端の起源は堤より水をもらすに似たり この故にあらそひの起らざる先にこれを止むべし
15 Den som frikjenner ein ugudleg og den som domfeller ein rettferdig, dei er båe tvo ein styggedom for Herren.
惡者を義とし義者を惡しとするこの二の者はヱホバに憎まる
16 Kva skal pengar i handi på dåren? Å kjøpa visdom hev han’kje vit til.
愚なる者はすでに心なし何ぞ智慧をかはんとて手にその價の金をもつや
17 Venen elskar alltid, og bror vert fødd til hjelp i naud.
朋友はいづれの時にも愛す 兄弟は危難の時のために生る
18 Ein vitlaus mann er den som handtekst, som gjeng i borg hjå grannen sin.
智慧なき人は手を拍てその友の前にて保證をなす
19 Den som elskar trætta, elskar misgjerning, den som byggjer døri si høg, søkjer fall.
争端をこのむ者は罪を好み その門を高くする者は敗壊を求む
20 Den som hev eit rangt hjarta, vinn ikkje lukka, og den som forvender tunga si, fell i ulukka.
邪曲なる心ある者はさいはひを得ず その舌をみだりにする者はわざはひに陥る
21 Den som avlar eit narr, fær sorg, og ikkje gled seg far til ein dåre.
愚なる者を産むものは自己の憂を生じ 愚なる者の父は喜樂を得ず
22 Gladværugt hjarta gjev lækjedom god, men nedslege mod fær beini te visna.
心のたのしみは良薬なり 霊魂のうれひは骨を枯す
23 Gudlaus mann tek gåva i løynd til å bøygja rettargangen.
惡者は人の懐より賄賂をうけて審判の道をまぐ
24 Den vituge hev visdom for augo, men dåren hev augo ved heimsens ende.
智慧は哲者の面のまへにあり されど愚なる者は目を地の極にそそぐ
25 Uvitug son er til gremme for far sin, og beisk sorg for henne som fødde’n.
愚なる子は其父の憂となり 亦これを生る母の煩労となる
26 Det er’kje godt at og rettferdige fær refsing, og ei at fagna folk fær slag for det som rett er.
義者を罰するは善らず 貴き者をその義ががために扑は善らず
27 Den skynsame sparer på ordi, og den vituge mann er kald i hugen.
言を寡くする者は知識あり 心の静なる者は哲人なり
28 Um dåren tagde, gjekk han og for vismann, og for ein vitug mann når han heldt munn.
愚なる者も黙するときは智慧ある者と思はれ その口唇を閉るときは哲者とおもはるべし
