Salomos Ordsprog 16
1 Hjartans rådleggjing høyrer menneskja til, men tunga fær svaret frå Herren.
心に謀るところは人にあり 舌の答はヱホバより出づ
2 Kvar mann tykkjer at hans eigi ferd er rein, men det er Herren som prøver ånderne.
人の途はおのれの目にことごとく潔しと見ゆ 惟ヱホバ霊魂をはかりたまふ
3 Legg verki dine på Herren, so skal tankarne dine få framgang.
なんぢの作爲をヱホバに託せよ さらば汝の謀るところ必ず成るべし
4 Herren hev gjort kvar ting til sitt endemål, ogso den ugudlege til uferdsdagen.
ヱホバはすべての物をおのおのその用のために造り 惡人をも惡き日のために造りたまへり
5 Kvar ovmodig er ei gruv for Herren, du kann vera viss, han skal’kje verta urefst.
すべて心たかぶる者はヱホバに惡まれ 手に手をあはするとも罪をまぬかれじ
6 Med kjærleik og truskap vert misgjerning sona ut, med otte for Herren flyr ein frå det vonde.
憐憫と眞實とによりて愆は贖はる ヱホバを畏るることによりて人惡を離る
7 Når Herren likar ferdi åt ein mann, so let han jamvel fiendarne halda fred med honom.
ヱホバもし人の途を喜ばば その人の敵をも之と和がしむべし
8 Betre er lite med rettferd enn innkomor store med urett.
義によりて得たるところの僅少なる物は不義によりて得たる多の資財にまさる
9 Mannsens hjarta tenkjer ut sin veg, men Herren styrer hans stig.
人は心におのれの途を考へはかる されどその歩履を導くものはヱホバなり
10 Gudsord er på konungs lippor, i domen skal hans munn ei gjera mistak.
王のくちびるには神のさばきあり 審判するときその口あやまる可らず
11 Rett vegt og rette vegtskåler høyrer Herren til, hans verk er alle lodd i pungen.
公平の權衡と天秤とはヱホバのものなり 嚢にある分銅もことごとく彼の造りしものなり
12 Ugudleg åtferd er ein styggedom for kongar, for truna stend trygt ved rettferd.
惡をおこなふことは王の憎むところなり 是その位は公義によりて堅く立ばなり
13 Kongen likar rettferdige lippor, dei elskar den som segjer det som er rett.
義しき口唇は王によろこばる 彼等は正直をいふものを愛す
14 Konungs vreide er daude-bod, men ein vismann stiller vreiden.
王の怒は死の使者のごとし 智慧ある人はこれをなだむ
15 I ljos frå konungs åsyn er det liv, og hans godhug er som ei regnsky um våren.
王の面の光には生命あり その恩寵は春雨の雲のごとし
16 Å vinna visdom - kor mykje betre er det ei enn gull! Å vinna vit er meire verdt enn sylv.
智慧を得るは金をうるよりも更に善らずや 聡明をうるは銀を得るよりも望まし
17 Den vegen dei ærlege gjeng, er å fly frå vondt, den som agtar på sin veg, han varar si sjæl.
惡を離るるは直き人の路なり おのれの道を守るは霊魂を守るなり
18 Fyre undergang gjeng ovmod, og stormod fyre fall.
驕傲は滅亡にさきだち誇る心は傾跌にさきだつ
19 Betre er med armingar å vera audmjuk enn skifta herfang med ovmodige.
卑き者に交りて謙たるは驕ぶる者と偕にありて贈物をわかつに愈る
20 Den som agtar på ordet, skal finna lukka, den som lit på Herren - sæl er han!
愼みて御言をおこなふ者は益をうべし ヱホバに倚頼むものは福なり
21 Den vise i hjarta vert kalla vitug, og søtleik på lipporne aukar lærdom.
心に智慧あれば哲者と稱へらる くちびる甘ければ人の知識をます
22 Klokskap er livsens kjelda for deim som eig han, men fåvit er refsing for fåvise folk.
明哲はこれを持つものに生命の泉となる 愚なる者をいましむる者はおのれの痴是なり
23 Vismanns hjarta gjer munnen hans vitug og aukar læra på lipporne hans.
智慧ある者の心はおのれの口ををしへ 又おのれの口唇に知識をます
24 Milde ord er honningdropar, søte for sjæli og lækjedom for beini.
こころよき言は蜂蜜のごとくにして 霊魂に甘く骨に良薬となる
25 Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.
人の自から見て正しとする途にして その終はつひに死にいたる途となるものあり
26 Vinne-kars hunger onnar for honom, for hans eigen munn driv på.
労をるものは飮食のために骨をる 是その口おのれに迫ればなり
27 Ein låk mann grev ei ulukke-grav, og det logar som eld på lipporne hans.
邪曲なる人は惡を掘る その口唇には烈しき火のごときものあり
28 Ein ranglyndt mann yppar trætta, og den som ber drøs, skil ven frå ven.
いつはる者はあらそひを起し つけぐちする者は朋友を離れしむ
29 Ein valdsmann lokkar næsten sin, og leider han inn på ein veg som ei er god.
強暴人は沃の鄰をいざなひ 之を善らざる途にみちびく
30 Den som let augo att, vil tenkja range tankar, den som knip lipporne i hop, set vondt i verk.
その目を閉て惡を謀り その口唇を蹙めて惡事を成遂ぐ
31 Grå hår er fager krans! Han er å vinna på rettferds veg.
白髪は榮の冠弁なり 義しき途にてこれを見ん
32 Ein tolug mann er betre enn ei kjempa, og den som styrer hugen sin, stend yver den som tek ein by.
怒を遅くする者は勇士に愈り おのれの心を治むる者は城を攻取る者に愈る
33 Dei kastar terningen i fanget, men all hans avgjerd kjem frå Herren.
人は籤をひく されど事をさだむるは全くヱホバにあり
