< Salomos Ordsprog 15 >

1 Mildt svar døyver harm, men eit kvast ord vekkjer vreide.
Sie top fisrasr akmisyela kasrkusrak, a sie kas toasr ac purakak kasrkusrak.
2 Tunga åt vismenner gjev god kunnskap, men narreskap gøyser or munnen på dårar.
Ke mwet lalmwetmet elos kaskas, mwet uh mwel etauk. A mwet lalfon elos filakunla kas lusrongten.
3 Allstad hev Herren augo sine, dei ser etter vonde og gode.
LEUM GOD El liye ma orek in acn nukewa; El suiya ma nukewa kut oru — finne wo ku koluk.
4 Linnmælt tunga er livsens tre, men range tunga gjev hjartesår.
Kas kulang mwe akkeye kom, a kas toasr ac mwe akmunasye kom.
5 Ein uviting vanvyrder far sin’s age, men den som agtar på refsing, vert klok.
Ma lalfon se pa in pilesru kas in luti lun papa tomom; a lalmwetmet pa in porongo kas in kai lal.
6 Rettferdig manns hus eig stor rikdom, men d’er ugreida med ugudleg manns inntekt.
Mwet suwoswos elos karinganang kasrpalos, a mwet koluk elos sununtei kasrpalos, na ke pacl koluk tuku, elos kwacola.
7 Vismanns-lippor strår ut kunnskap, men so er ei med dårehjarta.
Mwet lalmwetmet akyokye etauk, a mwet lalfon elos tia.
8 Gudløysings offer er ei gruv for Herren, men bøn frå ærlege han likar godt.
LEUM GOD El insewowo ke pre lun mwet wo, a El srunga mwe kisa lun mwet koluk.
9 Gudløysings veg er ei gruv for Herren, men han elskar den som renner etter rettferd.
LEUM GOD El srunga inkanek lun mwet koluk, a El lungse elos su oru ma suwohs.
10 Hard refsing fær den som gjeng ut av vegen, den som hatar age, skal døy.
Kom fin oru ma koluk, kom ac sun kaiyuk upa; kom ac misa kom fin tia lela in aksuwosyeyuk kom.
11 Helheim og avgrunn ligg i dagen for Herren, kor mykje meir då menneskje-hjarto. (Sheol h7585)
LEUM GOD El fin ku in etu ma nukewa ma oan in facl lun mwet misa, na kalem lah sie mwet el tia ku in okanla nunak lal liki God. (Sheol h7585)
12 Spottaren likar ikkje at ein lastar honom, til vismenner gjeng han ikkje.
Mwet inse fulat tia lungse in aksuwosyeyuk elos; elos tiana suk kas in kasru sin mwet lalmwetmet.
13 Gladværugt hjarta gjer andlitet ljost, men modet vert brote i hjartesorg.
Ke pacl mwet uh engan, elos israsr srisrik, a ke pacl elos asor, insialos toasrlana.
14 Vitug manns hjarta søkjer kunnskap, men dåremunn fer berre med narreskap.
Mwet lalkung lungse na lutlut, a mwet sulalkung mansisna in nikin.
15 Alle ein armings dagar er vonde, men den glade i hjarta hev gjestebod alltid.
Mwet sukasrup elos moul in fosrnga pacl nukewa, a mwet ma insewowo, elos moul in engan pacl nukewa.
16 Betre er lite med otte for Herren enn eigedom stor med uro attåt.
Wo in sukasrup ac in sangeng sin LEUM GOD, liki na in kasrup ac moul in lokoalok.
17 Betre ei nista av kål med kjærleik til enn gjødde uksen med hat attåt.
Ac wo in mongo mahsrik yen oasr lungse we, liki na in mongo ikwa yuyu yen oasr srunga we.
18 Brålyndt mann valdar trætta, men den toluge stiller kiv.
Mwet mongsa elos purakak akukuin, a mwet mongfisrasr elos akmisye.
19 Vegen for letingen er som eit klungergjerde, men stigen er brøytt for dei ærlege.
Kom fin alsrangesr, kom ac sun ma upa yen nukewa, a kom fin suwohs, wangin mwe lokoalok ac sun kom.
20 Ein vis son gjer far sin gleda, men eit dårlegt menneskje vanvyrder mor si.
Sie tulik lalmwetmet el akenganye papa tumal. Sie tulik lalfon el pilesru nina kial.
21 Dårskap er gleda for vitlaus mann, men ein vitug mann gjeng beint fram.
Mwet lalfon elos engankin orekma lalfon lalos, a mwet lalmwetmet elos ac oru ma suwohs.
22 Råder vert til inkjes utan rådleggjing, men med mange rådgjevarar kjem dei i stand.
Kutena pwapa ma srihk kas in kasru nu kac, ac tia ku in fahla wo; enenu in oasr kas in kasru sin mwet pus, na ac fah wo saflaiya.
23 Mannen gled seg når munnen kann svara, og eit ord i rette tid, kor godt det er!
Mwe engan na yohk in konauk kas fal nu ke sripa se lun pacl sac!
24 Den vituge gjeng livsens veg uppetter, for han vil sleppa burt frå helheimen der nede. (Sheol h7585)
Mwet lalmwetmet elos fahsr ke inkanek ma utyak nu ke moul; tia ke inkanek ma oatula nu ke misa. (Sheol h7585)
25 Herren riv huset ned for dei ovmodige, men for enkja let han merkesteinen standa.
LEUM GOD El ac fah kunausla lohm sin mwet filang, a El fah loangela acn sin katinmas.
26 Vonde tankar er ei gruv for Herren, men milde ord er reine.
LEUM GOD El srunga nunak koluk, a El insewowo ke kas kulang.
27 Den vinnekjære fær sitt hus i ulag, men den som hatar mutor, han skal liva.
Kom fin oru ma laesla ke inkanek kutasrik, kom ac pwanma ongoiya nu fin sou lom. Nimet eis mol in eyeinse, na moul lom fah loes.
28 Rettferdig tenkjer i sitt hjarta korleis han skal svara, men gudlause let vondskap gøysa ut or munnen.
Mwet wo elos nunku meet liki elos topuk. Mwet koluk elos sa in topuk, a kwana orala tukulkul.
29 Langt er Herren burte frå dei gudlause, men bøni frå rettferdige han høyrer.
Ke pacl mwet wo uh pre, LEUM GOD El porongo, a El ngetla lukelos su oru ma koluk.
30 Ljos i augo hjarta gled, tidend god gjev merg i beini.
Ngetnget kulang ac akenganye kom, ac pweng wo ac fah akkeyekom.
31 Det øyra som høyrer på rettleiding til livet, held seg gjerne med vismenn i lag.
Kom fin porongo pacl kaiyuk kom uh, kom lalmwetmet.
32 Den som vandar age, vanvyrder si sjæl, den som høyrer på rettleiding, vinn seg vit.
Kom fin srunga lutlut, kom sifacna akkolukye kom. Kom fin porongo kas in kai nu sum, ac fah yokelik etauk lom.
33 Otte for Herren er age til visdom, og fyre æra gjeng andmykt.
Sangeng sin LEUM GOD pa inkanek nu ke etauk. Kom enenu in pusisel, na fah akfulatyeyuk kom.

< Salomos Ordsprog 15 >