Salomos Ordsprog 14
1 Kvinnevisdom byggjer huset sitt, men dårskap riv det ned med henderne.
Mukadzi akachenjera anovaka imba yake, asi benzi rinoputsa imba yaro namaoko aro.
2 Den som ottast Herren, fer ærleg fram, men krokvegar gjeng den som vanvyrder honom.
Uyo ano mufambiro wakarurama anotya Jehovha, asi uyo ano mufambiro wakatsauka anomuzvidza.
3 I narrens munn er ovmods ris, men dei vise hev lipporne sine til vern.
Kutaura kwebenzi kunouyisa shamhu kumusana kwaro, asi miromo yavakachenjera inovadzivirira.
4 Utan uksar er krubba tom, men når stuten er sterk, vert innkoma stor.
Kana pasina nzombe, chidyiro hachina chinhu, asi pasimba renzombe ndipo panobva kukohwa kukuru.
5 Ikkje lyg eit ærlegt vitne, men det falske vitne andar lygn.
Chapupu chechokwadi hachinyengeri, asi chapupu chenhema chinodurura nhema.
6 Spottaren søkjer visdom, men fåfengt, men lett finn den skynsame kunnskap.
Mudadi anotsvaka uchenjeri asi anohushaya, asi ruzivo runouya zviri nyore kune anonzvera.
7 Gakk burt frå ein dåre, ei fekk du der merka lippor med kunnskap.
Gara kure nomunhu benzi, nokuti haungawani ruzivo kubva pamiromo yake.
8 Klok manns visdom er: han skynar vegen sin, men dåre-narreskapen er: dei svik seg sjølv.
Uchenjeri hwomunhu akangwara ndiko kunzwisisa nzira dzake, asi upenzi hwamapenzi ndihwo unyengeri.
9 Dårar fær spott av sitt eige skuldoffer, men millom ærlege folk er godhug.
Mapenzi anoseka kutendeuka pazvivi, asi kuita zvakanaka kunowanikwa pakati pavakarurama.
10 Hjarta kjenner si eigi sorg, og gleda legg ingen framand seg uppi.
Mwoyo mumwe nomumwe unoziva kutambudzika kwawo, uye hapana munhu angagoverana nawo mufaro wawo.
11 Gudlause folk fær sitt hus lagt i øyde, men ærlege folk ser tjeldet sitt bløma.
Imba yeakaipa ichaparadzwa, asi tende rowakarurama richabudirira.
12 Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.
Kune nzira inoita seyakanaka kumunhu, asi kumagumo inotungamirira kurufu.
13 Jamvel midt i låtten kjenner hjarta vondt, og enden på gleda er sorg.
Kunyange mukuseka mwoyo unogona kurwadziwa, uye mufaro ungangoperera mukusuwa.
14 Av åtferdi si skal den fråfalne mettast, og ein god mann held seg burte frå han.
Vasingatendi vachapiwa mubayiro wakazara wenzira dzavo, uye munhu akanaka achapiwa mubayiro wenzira dzakewo.
15 Den einfalde trur kvart ordet, men den kloke agtar på sine stig.
Munhu asina mano anongotenda zvose zvose, asi munhu akangwara anongwarira mafambiro ake.
16 Den vise ottast og held seg frå vondt, men dåren er brålyndt og trygg.
Munhu akachenjera anotya Jehovha uye anovenga zvakaipa, asi benzi rina manyawi uye harina hanya.
17 Bråsinna mann gjer narreverk, og meinsløg mann vert hata.
Munhu anokurumidza kutsamwa anoita zvinhu zvoupenzi, uye munhu anoita zvounyengeri achavengwa.
18 Einfalde erver dårskap, men dei kloke fær kunnskap til krans.
Vasina mano vachagara nhaka youpenzi, asi vakangwara vachapfekedzwa korona yezivo.
19 Vonde skal bøygja seg for dei gode, og gudlause ved portarne til den rettferdige.
Vanhu vakaipa vachagwadama pamberi pavakanaka, uye vakaipa pamasuo avakarurama.
20 Ein fatig vert hata av venen sin jamvel, men ein rik vert elska av mange.
Varombo vanoraswa kunyange navavakidzani vavo, asi vapfumi vane shamwari zhinji.
21 Vanvyrder du næsten din, syndar du, men sæl den som ynkast yver armingar.
Uyo anozvidza muvakidzani wake anotadza, asi akaropafadzwa ane tsitsi kune vanoshayiwa.
22 Skal ikkje dei fara vilt som finn på vondt, og miskunn og truskap timast deim som finn på godt?
Ko, vanoronga zvakaipa havarasiki here? Asi avo vanoronga zvakanaka vanowana rudo nokutendeka.
23 Alt stræv fører vinning med seg, men tome ord gjev berre tap.
Kushanda nesimba kwose kunopa mubayiro, asi kungotaura kunotungamirira kuurombo bedzi.
24 Rikdomen er for dei vise ei krans, men narreskapen hjå dårar er narreskap.
Upfumi hwavakachenjera ikorona yavo, asi upenzi hwamapenzi hunobereka upenzi.
25 Eit sanningsvitne bergar liv, men den som andar lygn, er full av svik.
Chapupu chechokwadi chinoponesa upenyu, asi chapupu chenhema chinonyengera.
26 Den som ottast Herren, hev ei borg so fast, og for hans born det finnast skal ei livd.
Uyo anotya Jehovha ane nhare yakasimba, uye ichava utiziro kuvana vake.
27 Otte for Herren er livsens kjelda, so ein slepp undan daudesnaror.
Kutya Jehovha ndicho chitubu choupenyu, kunodzora munhu kubva pamisungo yorufu.
28 Mykje folk er konungs prydnad, men folkemink er hovdings fall.
Mukuwanda kwavanhu ndimo mune ukuru hwamambo, asi pasina vanhu muchinda anoparadzwa.
29 Langmodig mann hev mykje vit, men bråhuga mann syner narreskap.
Munhu ane mwoyo murefu anonzwisisa, asi munhu anokurumidza kutsamwa anoratidza upenzi.
30 Spaklyndt hjarta er likamens liv, men ilska er ròt i beini.
Mwoyo wakagadzikana unopa upenyu kumuviri, asi ruchiva runoodza mapfupa.
31 Trykkjer du armingen, spottar du skaparen hans, men du ærar skaparen når du er mild mot fatigmann.
Uyo anomanikidza varombo anoratidza kuti anozvidza Musiki wavo, asi ani naani ane hanya nevanoshayiwa anokudza Mwari.
32 I ulukka si lyt den gudlause stupa, men den rettferdige hev trygd når han skal døy.
Kana njodzi yauya, akaipa anowisirwa pasi, asi kunyange murufu akarurama ane utiziro.
33 I hjarta på den vituge held visdomen seg still, men hjå dårar ter han seg fram.
Uchenjeri hunogara mumwoyo yavanohunzvera uye kunyange pakati pamapenzi hunozvizivisa.
34 Rettferd upphøgjer eit folk, men syndi er skam for folki.
Kururama kunosimudzira rudzi, asi chivi chinonyadzisa vanhu vapi zvavo.
35 Kongen likar godt den kloke tenar, men harmast på den som skjemmer seg ut.
Mambo anofarira muranda akachenjera, asi muranda anonyadzisa achatsamwirwa naye.
