Salomos Ordsprog 14
1 Kvinnevisdom byggjer huset sitt, men dårskap riv det ned med henderne.
Mace mai hikima kan gina gidanta, amma da hannunta wawiya takan rushe shi ƙasa.
2 Den som ottast Herren, fer ærleg fram, men krokvegar gjeng den som vanvyrder honom.
Wanda tafiyarsa ta aikata gaskiya ce kan ji tsoron Ubangiji, amma wanda hanyoyinsa ba a kan gaskiya ba ne yakan rena shi.
3 I narrens munn er ovmods ris, men dei vise hev lipporne sine til vern.
Maganar wawa kan kawo sanda a bayansa, amma leɓunan masu hikima kan tsare su.
4 Utan uksar er krubba tom, men når stuten er sterk, vert innkoma stor.
Inda ba shanu, wurin sa wa dabbobi abinci zai kasance ba kome, amma daga ƙarfin saniya ce yalwar girbi kan fito.
5 Ikkje lyg eit ærlegt vitne, men det falske vitne andar lygn.
Mashaidi na gaskiya ba ya ruɗu, amma mashaidin ƙarya kan baza ƙarairayi.
6 Spottaren søkjer visdom, men fåfengt, men lett finn den skynsame kunnskap.
Mai ba’a kan nemi hikima amma ba ya samun kome, amma sani kan zo a sawwaƙe ga mai basira.
7 Gakk burt frå ein dåre, ei fekk du der merka lippor med kunnskap.
Ka guji wawa, gama ba za ka sami sani a leɓunansa ba.
8 Klok manns visdom er: han skynar vegen sin, men dåre-narreskapen er: dei svik seg sjølv.
Hikima masu la’akari shi ne su yi tunani a kan hanyoyinsu, amma wautar wawaye ruɗu ne.
9 Dårar fær spott av sitt eige skuldoffer, men millom ærlege folk er godhug.
Wawaye kan yi ba’a a gyaran zunubi, amma fatan alheri yana samuwa a cikin masu aikata gaskiya.
10 Hjarta kjenner si eigi sorg, og gleda legg ingen framand seg uppi.
Kowace zuciya ta san ɓacin ranta, kuma babu wani dabam da zai yi rabon jin daɗinsa.
11 Gudlause folk fær sitt hus lagt i øyde, men ærlege folk ser tjeldet sitt bløma.
Za a rushe gidan mugu, amma tentin mai aikata gaskiya zai haɓaka.
12 Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.
Akwai hanyar da ta yi kamar tana daidai ga mutum, amma a ƙarshe takan kai ga mutuwa.
13 Jamvel midt i låtten kjenner hjarta vondt, og enden på gleda er sorg.
Ko cikin dariya zuciya takan yi ciwo, kuma farin ciki kan iya ƙarasa a baƙin ciki.
14 Av åtferdi si skal den fråfalne mettast, og ein god mann held seg burte frå han.
Marasa bangaskiya za su sami sakamako cikakke saboda hanyoyinsu, kuma mutumin kirki zai sami lada saboda nasa.
15 Den einfalde trur kvart ordet, men den kloke agtar på sine stig.
Marar azanci kan gaskata kome, amma mai la’akari kan yi tunani game da matakinsa.
16 Den vise ottast og held seg frå vondt, men dåren er brålyndt og trygg.
Mai hikima kan ji tsoron Ubangiji ya kuma guji mugunta, amma wawa yana da girman kai yakan yi kome da garaje.
17 Bråsinna mann gjer narreverk, og meinsløg mann vert hata.
Mutum mai saurin fushi yakan yi ayyukan wauta, akan kuma ƙi mai son nuna wayo.
18 Einfalde erver dårskap, men dei kloke fær kunnskap til krans.
Marar azanci kan gāji wauta, amma mai la’akari kan sami rawanin sani.
19 Vonde skal bøygja seg for dei gode, og gudlause ved portarne til den rettferdige.
Masu mugunta za su rusuna a gaban masu kirki, mugaye kuma za su yi haka a ƙofofin adalai.
20 Ein fatig vert hata av venen sin jamvel, men ein rik vert elska av mange.
Maƙwabta sukan gudu daga matalauta, amma masu arziki suna da abokai da yawa.
21 Vanvyrder du næsten din, syndar du, men sæl den som ynkast yver armingar.
Duk wanda ya rena maƙwabci ya yi zunubi, amma mai albarka ne wanda yake alheri ga mabukata.
22 Skal ikkje dei fara vilt som finn på vondt, og miskunn og truskap timast deim som finn på godt?
Ba waɗanda suke ƙulla mugunta sukan kauce ba? Amma waɗanda suke ƙulla abin da yake mai kyau sukan sami ƙauna da aminci.
23 Alt stræv fører vinning med seg, men tome ord gjev berre tap.
Duk aiki tuƙuru yakan kawo riba, amma zama kana surutu kan kai ga talauci kawai.
24 Rikdomen er for dei vise ei krans, men narreskapen hjå dårar er narreskap.
Dukiyar masu hikima ita ce rawaninsu, amma wautar wawaye kan haifar da wauta ne kawai.
25 Eit sanningsvitne bergar liv, men den som andar lygn, er full av svik.
Mashaidin gaskiya kan ceci rayuka, amma mashaidin ƙarya mai ruɗu ne.
26 Den som ottast Herren, hev ei borg so fast, og for hans born det finnast skal ei livd.
Duk mai tsoron Ubangiji yana da zaunannen mafaka, kuma ga’ya’yansa zai zama mafaka.
27 Otte for Herren er livsens kjelda, so ein slepp undan daudesnaror.
Tsoron Ubangiji shi ne maɓulɓular rai yakan juye mutum daga tarkon mutuwa.
28 Mykje folk er konungs prydnad, men folkemink er hovdings fall.
Yawan mutane shi ne ɗaukakar sarki, amma in ba tare da mabiya ba sarki ba kome ba ne.
29 Langmodig mann hev mykje vit, men bråhuga mann syner narreskap.
Mutum mai haƙuri yana da fahimi mai yawa, amma mai saurin fushi yakan nuna wautarsa a fili.
30 Spaklyndt hjarta er likamens liv, men ilska er ròt i beini.
Zuciya mai salama kan ba jiki rai, amma kishi kan sa ƙasusuwa su yi ciwo.
31 Trykkjer du armingen, spottar du skaparen hans, men du ærar skaparen når du er mild mot fatigmann.
Duk wanda ya zalunci matalauci ya zagi Mahaliccinsu ke nan, amma duk wanda ya yi alheri ga mabukata yana girmama Allah ne.
32 I ulukka si lyt den gudlause stupa, men den rettferdige hev trygd når han skal døy.
Sa’ad bala’i ya auku, mugaye kan fāɗi, amma ko a mutuwa masu adalci suna da mafaka.
33 I hjarta på den vituge held visdomen seg still, men hjå dårar ter han seg fram.
Hikima tana a zuciyar mai azanci, kuma ko a cikin wawaye takan sa a santa.
34 Rettferd upphøgjer eit folk, men syndi er skam for folki.
Adalci yakan ɗaukaka al’umma, amma zunubi kan kawo kunya ga kowane mutane.
35 Kongen likar godt den kloke tenar, men harmast på den som skjemmer seg ut.
Sarki yakan yi murna a kan bawa mai hikima, amma bawa marar kunya kan jawo fushinsa.
