< Salomos Ordsprog 14 >

1 Kvinnevisdom byggjer huset sitt, men dårskap riv det ned med henderne.
智慧婦人建立家室; 愚妄婦人親手拆毀。
2 Den som ottast Herren, fer ærleg fram, men krokvegar gjeng den som vanvyrder honom.
行動正直的,敬畏耶和華; 行事乖僻的,卻藐視他。
3 I narrens munn er ovmods ris, men dei vise hev lipporne sine til vern.
愚妄人口中驕傲,如杖責打己身; 智慧人的嘴必保守自己。
4 Utan uksar er krubba tom, men når stuten er sterk, vert innkoma stor.
家裏無牛,槽頭乾淨; 土產加多乃憑牛力。
5 Ikkje lyg eit ærlegt vitne, men det falske vitne andar lygn.
誠實見證人不說謊話; 假見證人吐出謊言。
6 Spottaren søkjer visdom, men fåfengt, men lett finn den skynsame kunnskap.
褻慢人尋智慧,卻尋不着; 聰明人易得知識。
7 Gakk burt frå ein dåre, ei fekk du der merka lippor med kunnskap.
到愚昧人面前, 不見他嘴中有知識。
8 Klok manns visdom er: han skynar vegen sin, men dåre-narreskapen er: dei svik seg sjølv.
通達人的智慧在乎明白己道; 愚昧人的愚妄乃是詭詐。
9 Dårar fær spott av sitt eige skuldoffer, men millom ærlege folk er godhug.
愚妄人犯罪,以為戲耍; 正直人互相喜悅。
10 Hjarta kjenner si eigi sorg, og gleda legg ingen framand seg uppi.
心中的苦楚,自己知道; 心裏的喜樂,外人無干。
11 Gudlause folk fær sitt hus lagt i øyde, men ærlege folk ser tjeldet sitt bløma.
奸惡人的房屋必傾倒; 正直人的帳棚必興盛。
12 Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.
有一條路,人以為正, 至終成為死亡之路。
13 Jamvel midt i låtten kjenner hjarta vondt, og enden på gleda er sorg.
人在喜笑中,心也憂愁; 快樂至極就生愁苦。
14 Av åtferdi si skal den fråfalne mettast, og ein god mann held seg burte frå han.
心中背道的,必滿得自己的結果; 善人必從自己的行為得以知足。
15 Den einfalde trur kvart ordet, men den kloke agtar på sine stig.
愚蒙人是話都信; 通達人步步謹慎。
16 Den vise ottast og held seg frå vondt, men dåren er brålyndt og trygg.
智慧人懼怕,就遠離惡事; 愚妄人卻狂傲自恃。
17 Bråsinna mann gjer narreverk, og meinsløg mann vert hata.
輕易發怒的,行事愚妄; 設立詭計的,被人恨惡。
18 Einfalde erver dårskap, men dei kloke fær kunnskap til krans.
愚蒙人得愚昧為產業; 通達人得知識為冠冕。
19 Vonde skal bøygja seg for dei gode, og gudlause ved portarne til den rettferdige.
壞人俯伏在善人面前; 惡人俯伏在義人門口。
20 Ein fatig vert hata av venen sin jamvel, men ein rik vert elska av mange.
貧窮人連鄰舍也恨他; 富足人朋友最多。
21 Vanvyrder du næsten din, syndar du, men sæl den som ynkast yver armingar.
藐視鄰舍的,這人有罪; 憐憫貧窮的,這人有福。
22 Skal ikkje dei fara vilt som finn på vondt, og miskunn og truskap timast deim som finn på godt?
謀惡的,豈非走入迷途嗎? 謀善的,必得慈愛和誠實。
23 Alt stræv fører vinning med seg, men tome ord gjev berre tap.
諸般勤勞都有益處; 嘴上多言乃致窮乏。
24 Rikdomen er for dei vise ei krans, men narreskapen hjå dårar er narreskap.
智慧人的財為自己的冠冕; 愚妄人的愚昧終是愚昧。
25 Eit sanningsvitne bergar liv, men den som andar lygn, er full av svik.
作真見證的,救人性命; 吐出謊言的,施行詭詐。
26 Den som ottast Herren, hev ei borg so fast, og for hans born det finnast skal ei livd.
敬畏耶和華的,大有倚靠; 他的兒女也有避難所。
27 Otte for Herren er livsens kjelda, so ein slepp undan daudesnaror.
敬畏耶和華就是生命的泉源, 可以使人離開死亡的網羅。
28 Mykje folk er konungs prydnad, men folkemink er hovdings fall.
帝王榮耀在乎民多; 君王衰敗在乎民少。
29 Langmodig mann hev mykje vit, men bråhuga mann syner narreskap.
不輕易發怒的,大有聰明; 性情暴躁的,大顯愚妄。
30 Spaklyndt hjarta er likamens liv, men ilska er ròt i beini.
心中安靜是肉體的生命; 嫉妒是骨中的朽爛。
31 Trykkjer du armingen, spottar du skaparen hans, men du ærar skaparen når du er mild mot fatigmann.
欺壓貧寒的,是辱沒造他的主; 憐憫窮乏的,乃是尊敬主。
32 I ulukka si lyt den gudlause stupa, men den rettferdige hev trygd når han skal døy.
惡人在所行的惡上必被推倒; 義人臨死,有所投靠。
33 I hjarta på den vituge held visdomen seg still, men hjå dårar ter han seg fram.
智慧存在聰明人心中; 愚昧人心裏所存的,顯而易見。
34 Rettferd upphøgjer eit folk, men syndi er skam for folki.
公義使邦國高舉; 罪惡是人民的羞辱。
35 Kongen likar godt den kloke tenar, men harmast på den som skjemmer seg ut.
智慧的臣子蒙王恩惠; 貽羞的僕人遭其震怒。

< Salomos Ordsprog 14 >