< Salomos Ordsprog 13 >

1 Den vise son let seg aga av far sin, men spottaren høyrer ikkje på skjenn.
Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
2 Sjølv fær ein godt av den frukt som munnen ber, men hugen åt svikarar stend etter vald.
Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
3 Den som agtar munnen sin, varar si sjæl, men gapen fær seg ei ulukka.
Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
4 Hugen i letingen lyster og fær ikkje noko, hugen i strævsame folk fær rikleg mette.
Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
5 Den rettferdige hatar ljugarord, men den gudlause fer stygt og skamleg åt.
Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
6 Rettferd varar den som fer ulastande, men gudløysa feller den som gjer synd.
Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
7 Mang ein ter seg rik og eig då inkje, ein annan ter seg fatig og eig mykje.
Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 Mannsens rikdom er ein løysepeng for livet hans, men fatigmannen fær inkje trugsmål høyra.
Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
9 Ljoset åt dei rettferdige brenn lystigt, men lampa åt ugudlege vil slokna.
Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
10 Med ovmod veld ein berre trætta, men hjå deim som tek mot råd, er visdom.
Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
11 Lettfengen rikdom minkar, men sankar du smått um senn, fær du meir og meir.
Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
12 Langdrøg von gjer hjarta sjukt, men uppfyllt ynskje er eit livsens tre.
Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
13 Den som vanvyrder ordet, tyner seg sjølv, men den som ottast bodordet, fær løn.
Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
14 Vismanns læra er livsens kjelda, so ein slepp undan frå daudesnaror.
Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
15 Godt vit gjev manntekkje, men hard er vegen som svikarar gjeng.
Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
16 Kvar som er klok, fer fram med vit, men ein dåre briskar seg med dårskap.
Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
17 Ein gudlaus sendemann fell i ulukka, men trufast bodberar er lækjedom.
Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
18 Armod og skam fær den som viser age ifrå seg, men den som agtar på refsing, vinn æra.
Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
19 Uppfyllt ynskje er søtt for sjæli, men å vika frå vondt er ei gruv for dårar.
Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
20 Gakk saman med dei vise, so vert du vis, men ilag med dårar gjeng det deg ille.
Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
21 Ulukka forfylgjer syndarar, men rettferdige fær godt til løn.
Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
22 Den gode let etter seg arv til barneborn, men det syndaren eig, er gøymt åt den rettferdige.
Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
23 Fatigfolks nybrot gjev rikeleg føda, men mang ein vert tynt ved urettferd.
Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
24 Den som sparer riset sitt, hatar son sin, men den som elskar han, tuktar honom tidleg.
Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
25 Rettferdige hev mat til å metta seg på, men gudlause gjeng med magen tom.
Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.

< Salomos Ordsprog 13 >