Salomos Ordsprog 11
1 Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
2 Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
3 Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
4 Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
5 Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
6 Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
7 Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
8 Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
9 Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
10 Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
11 Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
12 Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
13 Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
14 Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
15 Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
16 Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
17 Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
18 Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
19 Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
20 Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
21 Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
22 Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
23 Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
24 Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
25 Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
26 Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
27 Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
28 Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
29 Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
30 Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
31 Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.
