Salomos Ordsprog 11
1 Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
2 Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
3 Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
4 Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
5 Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
6 Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
7 Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
8 Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
9 Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
10 Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
11 Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
12 Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
13 Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
14 Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
15 Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
16 Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
17 Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
18 Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
19 Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
20 Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
21 Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
22 Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
23 Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
24 Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
25 Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
26 Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
27 Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
28 Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
29 Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
30 Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
31 Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
