< Salomos Ordsprog 11 >
1 Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
LEUM GOD El srunga mwe paun kikiap. Mwe paun suwohs uh mwe insewowo nu sel.
2 Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
Mwet filang ac sa na in sifacna mwekinla. Mwet moul efal pa lalmwetmet.
3 Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
Inse pwaye lun mwet wo uh pa kololos. Kutasrik lun mwet sulallal pa kunauselosla.
4 Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
Ac fah wangin sripen mwe kasrup ke len in misa lom, a moul suwohs ac pwaye ac ku in molela moul lom.
5 Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
Moul suwohs lun sie mwet ac akfisrasrye inkanek lal, a sie mwet koluk fah ikori ke koluk lal sifacna.
6 Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
Moul suwohs uh molela mwet suwohs liki ongoiya, a mwet se su tia ku in lulalfongiyuk el sremla ke oasroasr lal sifacna.
7 Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
Ke pacl sie mwet koluk el misa, finsrak lal welul na wanginla. Lulalfongi lal ke mwe kasrup uh ac wanginla sripa.
8 Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
Mwet suwoswos elos karinginyuk liki mwe lokoalok. Mwe lokoalok inge ac tuku nu sin mwet koluk.
9 Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
Kas lun sie mwet nikin God ku in kunauskomla, a lalmwetmet lun mwet suwoswos ku in molikomla.
10 Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
Siti nufon se enganak ke mwet suwoswos elos sun mwe insewowo nu selos, oayapa ac fah oasr sasa ke pacl mwet koluk elos misa.
11 Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
Mwet suwoswos fin akinsewowoye sie siti na ac akfulatyeyuk, a kas lun mwet koluk uh kunauselik siti sac.
12 Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
Ma lalfon se in sufan sie sin sie. Mwet etu uh elos mislana.
13 Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
Sie mwet lesrik tia ku in lulalfongiyuk, tuh kom ku in lulalfongi sie mwet oaru, in tia fahkelik ma lukma.
14 Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
Sie mutunfacl ac ikori fin wangin mwet in kol we. Mwet pwapa lalmwetmet pus ac oru in oasr misla.
15 Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
Kom fin wulela in akfalye soemoul lun sie mwetsac, kom ac auli tok. Ac wo nu sum kom fin tia kapsre kom nu kac.
16 Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
Sie mutan oawe ac fah akfulatyeyuk, a mukul sulallal uh eis na mwe kasrup.
17 Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
Oasr ma lacne nu sum sifacna ke pacl kom orek kulang. Kom fin sulallal, kom akkolukye kom sifacna.
18 Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
Ac wangin kapak pwaye lun mwet orekma koluk, tuh kom fin oru ma suwohs, kom ac fah eis mwe moul pwaye.
19 Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
Sie mwet su insianaung in oru ma suwohs fah moul, a mwet se su sulela na ku sel in oru koluk fah misa.
20 Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
LEUM GOD El srunga mwet koluk nunak la, a El lungse elos su oru ma suwohs.
21 Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
Kom in etu na pwaye lah mwet koluk ac fah kalyeiyuk, a mwet suwoswos ac fah moliyukla.
22 Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
Sie mutan oasku su wangin etaten yoro, ac oana sie ring gold infwen soko pig.
23 Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
Ma mwet wo uh kena nu kac, pacl nukewa saflaiya uh ac wo. Pacl mwet koluk uh eis ma elos lungse, saflaiya uh kasrkusrak.
24 Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
Kutu mwet engan in sang ma lalos, a yokelikna kasrpalos. A kutu mwet uh arulana tawi ma lalos, a sukasrup lalos yokelikna.
25 Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
Kom in sang in yohk, na ac fah oasr kapkapak lom. Oru kasru lom nu sin mwet, na ac fah kasreyuk kom.
26 Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
Mwet uh selngawi mwet se su sruokya wheat lal in tupan nu ke pacl yokelik molo, a elos kaksakin mwet se su kukakunla ke sie moul fisrasr.
27 Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
Mwe finsrak lom fin wo, kom ac akfulatyeyuk, tuh kom fin suk lokoalok, na lokoalok uh ac fah sun kom.
28 Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
Mwet su lulalfongi mwe kasrup uh ac ikori, a mwet suwoswos ac fah kapak oana sra folfol finsroa.
29 Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
Kutena mwet su use mwe lokoalok nu fin sou lal, ac wangin ma yorol ke saflaiya. Mwet lalfon uh ac fah mwet orekma lun mwet lalmwetmet.
30 Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
Suwoswos ac fah ase moul, a sulallal ac fah eisla moul.
31 Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
Mwet suwohs elos eis mwe moul lalos fin faclu. Ouinge kom in etu lah mwet koluk nukewa ac fah kalyeiyuk.