Salomos Ordsprog 11
1 Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
いつはりの權衝はヱホバに惡まれ 義しき分銅は彼に欣ばる
2 Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
驕傲きたれば辱も亦きたる謙だる者には智慧あり
3 Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
直者の端荘は己を導き悖逆者の邪曲は己を亡す
4 Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
寳は震怒の日に益なし されど正義は救ふて死をまぬかれしむ
5 Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
完全者はその正義によりてその途を直くせられ 惡者はその惡によりて跌るべし
6 Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
直者はその正義によりて救はれ 悸逆者は自己の惡によりて執へらる
7 Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
惡人は死るときにその望たえ 不義なる者の望もまた絶べし
8 Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
義者は艱難より救はれ 惡者はこれに代る
9 Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
邪曲なる者は口をもてその鄰を亡す されど義しき者はその知識によりて救はる
10 Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
義しきもの幸福を受ればその城邑に歓喜あり 惡きもの亡さるれば歓喜の聲おこる
11 Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
城邑は直者の祝ふに倚て高く挙られ 惡者の口によりて亡さる
12 Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
その鄰を侮る者は智慧なし 聡明人はその口を噤む
13 Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
往て人の是非をいふ者は密事を洩し 心の忠信なる者は事を隠す
14 Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
はかりごとなければ民たふれ 議士多ければ平安なり
15 Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
他人のために保證をなす者は苦難をうけ 保證を嫌ふ者は平安なり
16 Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
柔順なる婦は榮誉をえ 強き男子は資財を得
17 Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
慈悲ある者は己の霊魂に益をくはへ 残忍者はおのれの身を擾はす
18 Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
惡者の獲る報はぴなしく 義を播くものの得る報賞は確し
19 Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
堅く義をたもつ者は生命にいたり 惡を追もとむる者はおのれの死をまねく
20 Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
心の戻れる者はヱホバに憎まれ 直く道を歩む者は彼に悦ばる
21 Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
手に手をあはするとも惡人は罪をまぬかれず 義人の苗裔は救を得
22 Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
美しき婦のつつしみなきは金の環の豕の鼻にあるが如し
23 Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
義人のねがふところは凡て福祉にいたり 惡人ののぞむところは震怒にいたる
24 Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
ほどこし散して反りて増ものあり 與ふべきを吝みてかへりて貧しきにいたる者あり
25 Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
施與を好むものは肥え 人を潤ほす者はまた利潤をうく
26 Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
穀物を蔵めて糶ざる者は民に阻はる 然れど售る者の首には祝福あり
27 Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
善をもとむる者は恩恵をえん 惡をもとむる者には惡き事きたらん
28 Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
おのれの富を恃むものは仆れん されど義者は樹の青葉のごとくさかえん
29 Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
おのれの家をくるしむるものは風をえて所有とせん 愚なる者は心の智きものの僕とならん
30 Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
義人の果は生命の樹なり 智慧ある者は人を捕ふ
31 Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
みよ義人すらも世にありて報をうくべし況て惡人と罪人とをや
