Salomos Ordsprog 11
1 Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
2 Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
3 Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
4 Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
5 Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
6 Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
7 Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
8 Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
9 Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
10 Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
11 Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
12 Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
13 Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
14 Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
15 Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
16 Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
17 Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
18 Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
19 Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
20 Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
21 Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
22 Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
23 Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
24 Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
25 Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
26 Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
27 Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
28 Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
29 Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
30 Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
31 Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!
