Salomos Ordsprog 10
1 Ordtøke av Salomo. Ein vis son er til gleda for far sin, men ein dårleg son er mor si til sorg.
Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.
2 Ragn-fegne skattar gagnar inkje, men rettferd frelser frå dauden.
Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
3 Herren let ikkje rettferdig mann hungra, men giren hjå gudlause viser han burt.
Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.
4 Lat-hand skaper armod, men strevsam hand gjer rik.
Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.
5 Ein klok son sankar um sumaren, ein skjemdar-son søv um hausten.
Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.
6 Velsigningar kjem yver hovudet på den rettferdige, men munnen åt dei gudlause gøymer vald.
Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.
7 Minnet um den rettferdige ert til velsigning, men namnet åt dei gudlause morknar.
Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.
8 Den vise tek imot påbod, men gapen gjeng til grunns,
Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.
9 den som ferdast i uskyld, ferdast trygt, men den som gjeng krokvegar, skal verta kjend.
Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.
10 Den som blinkar med auga, valdar vondt, men gapkjeften gjeng til grunns.
Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.
11 Rettferdig manns munn er ei livsens kjelda, men munnen åt gudlause gøymar vald.
Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.
12 Hat yppar trætta, men kjærleik breider yver alle brot.
Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.
13 På vitug manns lippor er visdom å finna, men riset høver åt ryggen på dåren.
W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.
14 Dei vise gøymer kunnskapen sin, men or narremunn kann ein venta fåre.
Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.
15 Rikmanns eiga er hans faste by; fatigfolks ulukka er deira armod.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.
16 Det den rettferdige tener, gjeng til liv, det den gudlause vinn, gjeng til synd.
Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.
17 Den som på tukt tek vare, gjeng til livet, men den fer vilt som ikkje agtar age.
Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.
18 Den som løyner hat, hev ljugarlippor, og den som breider ut baktale, er ein dåre.
Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.
19 Der d’er mange ord, vil synd ikkje vanta, men den som set lås for lipporn’, er klok.
Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.
20 Rettferdig manns tunga er utvalt sylv, men gudløysings vit er lite verdt.
Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.
21 Rettferdig manns lippor læskar mange, men dårarne døyr for dei vantar vit.
Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.
22 D’er Herrens velsigning som gjer rik, og eige stræv legg inkje til.
Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.
23 Dåren finn moro i skjemdarverk, men den vituge mannen i visdom.
Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.
24 Det den ugudlege gruar for, kjem yver han, og det rettferdige ynskjer, vert deim gjeve.
Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.
25 Der stormen hev fare, er den gudlause burte, men den rettvise stend på æveleg grunn.
Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.
26 Som edik er for tennerne og røyk for augo, so er letingen for den som sender han.
Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.
27 Otte for Herren lengjer livet, men gudløysings år vert stytte.
Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.
28 Rettferdige kann venta gleda, men voni åt gudlause vert til inkjes.
Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.
29 Herrens veg er vern for den skuldfri, men øydeleggjing for illgjerningsmenner.
Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.
30 Rettferdig mann skal aldri rikkast, men gudlause skal ei få bu i landet.
Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.
31 Rettferdig manns munn ber visdoms frukt, men avskori vert den falske tunga.
Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.
32 Rettferdig manns lippor søkjer hugnad, men munnen på gudlause berre fals.
Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.
