Salomos Ordsprog 10
1 Ordtøke av Salomo. Ein vis son er til gleda for far sin, men ein dårleg son er mor si til sorg.
ソロモンの箴言 智慧ある子は父を欣ばす 愚なる子は母の憂なり
2 Ragn-fegne skattar gagnar inkje, men rettferd frelser frå dauden.
不義の財は益なし されど正義は救ひて死を脱かれしむ
3 Herren let ikkje rettferdig mann hungra, men giren hjå gudlause viser han burt.
ヱホバは義者の霊魂を餓ゑしめず 惡者にその欲するところを得ざらしむ
4 Lat-hand skaper armod, men strevsam hand gjer rik.
手をものうくして動くものは貧くなり 勤めはたらく者の手は富を得
5 Ein klok son sankar um sumaren, ein skjemdar-son søv um hausten.
夏のうちに斂むる者は智き子なり 収穫の時にねむる者は辱をきたす子なり
6 Velsigningar kjem yver hovudet på den rettferdige, men munnen åt dei gudlause gøymer vald.
義者の首には福祉きたり 惡者の口は強暴を掩ふ
7 Minnet um den rettferdige ert til velsigning, men namnet åt dei gudlause morknar.
義者の名は讃られ 惡者の名は腐る
8 Den vise tek imot påbod, men gapen gjeng til grunns,
心の智き者は誡命を受く されど口の頑愚なる者は滅さる
9 den som ferdast i uskyld, ferdast trygt, men den som gjeng krokvegar, skal verta kjend.
直くあゆむ者はそのあゆむこと安し されどその途を曲ぐる者は知らるべし
10 Den som blinkar med auga, valdar vondt, men gapkjeften gjeng til grunns.
眼をもて眴せする者は憂をおこし 口の頑愚なる者は亡さる
11 Rettferdig manns munn er ei livsens kjelda, men munnen åt gudlause gøymar vald.
義者の口は生命の泉なり 惡者の口は強暴を掩ふ
12 Hat yppar trætta, men kjærleik breider yver alle brot.
怨恨は爭端をおこし 愛はすべての愆を掩ふ
13 På vitug manns lippor er visdom å finna, men riset høver åt ryggen på dåren.
哲者のくちびるには智慧あり 智慧なき者の背のためには鞭あり
14 Dei vise gøymer kunnskapen sin, men or narremunn kann ein venta fåre.
智慧ある者は知識をたくはふ 愚かなる者の口はいまにも滅亡をきたらす
15 Rikmanns eiga er hans faste by; fatigfolks ulukka er deira armod.
富者の資財はその堅き城なり 貧者のともしきはそのほろびなり
16 Det den rettferdige tener, gjeng til liv, det den gudlause vinn, gjeng til synd.
義者が動作は生命にいたり 惡者の利得は罪にいたる
17 Den som på tukt tek vare, gjeng til livet, men den fer vilt som ikkje agtar age.
敎をまもる者は生命の道にあり懲戒をすつる者はあやまりにおちいる
18 Den som løyner hat, hev ljugarlippor, og den som breider ut baktale, er ein dåre.
怨をかくす者には虚偽のくちびるあり 誹謗をいだす者は愚かなる者なり
19 Der d’er mange ord, vil synd ikkje vanta, men den som set lås for lipporn’, er klok.
言おほけれぼ罪なきことあたはず その口唇を禁むるものは智慧あり
20 Rettferdig manns tunga er utvalt sylv, men gudløysings vit er lite verdt.
義者の舌は精銀のごとし 惡者の心は値すくなし
21 Rettferdig manns lippor læskar mange, men dårarne døyr for dei vantar vit.
義者の口唇はおほくの人をやしなひ 愚なる者は智慧なきに由て死ぬ
22 D’er Herrens velsigning som gjer rik, og eige stræv legg inkje til.
ヱホバの祝福は人を富す 人の勞苦はこれに加ふるところなし
23 Dåren finn moro i skjemdarverk, men den vituge mannen i visdom.
愚かなる者は惡をなすを戯れごとのごとくす 智慧のさとかる人にとりても是のごとし
24 Det den ugudlege gruar for, kjem yver han, og det rettferdige ynskjer, vert deim gjeve.
惡者の怖るるところは自己にきたり 義者のねがふところはあたへらる
25 Der stormen hev fare, er den gudlause burte, men den rettvise stend på æveleg grunn.
狂風のすぐるとき惡者は無に歸せん 義者は窮なくたもつ基のごとし
26 Som edik er for tennerne og røyk for augo, so er letingen for den som sender han.
惰る者のこれを遣すものに於るは酢の歯に於るが如く煙の目に於るが如し
27 Otte for Herren lengjer livet, men gudløysings år vert stytte.
ヱホバを畏るることは人の日を多くす されど惡者の年はちぢめらる
28 Rettferdige kann venta gleda, men voni åt gudlause vert til inkjes.
義者の望は喜悦にいたり惡者の望は絶べし
29 Herrens veg er vern for den skuldfri, men øydeleggjing for illgjerningsmenner.
ヱホバの途は直者の城となり 惡を行ふものの滅亡となる
30 Rettferdig mann skal aldri rikkast, men gudlause skal ei få bu i landet.
義者は何時までも動かされず 惡者は地に住むことを得じ
31 Rettferdig manns munn ber visdoms frukt, men avskori vert den falske tunga.
義者の口は智慧をいだすなり 虚偽の舌は抜るべし
32 Rettferdig manns lippor søkjer hugnad, men munnen på gudlause berre fals.
義者のくちびるは喜ばるべきことをわきまへ 惡者の口はいつはりを語る
