Filippenserne 2

1 Er det då nokor trøyst i Kristus, er det nokor hugsvaling i kjærleik, er det noko samfund i Anden, er det nokor medkjensla og miskunn:

Sen roidong ah Kristo damdi ang thoih rongtangtang ang thuk halan, nyia heh minchan ih sen ah kooncha halan. Sen Esa Chiiala damdi roomtong lan, nyia sen jiinni minchan nyi tenthet ah esiit esiit suh eje.

2 so gjer mi gleda fullkomi, so de hev same hug, med di de hev same kjærleiken og samlyndte hev den eine hugen,

Sen suh ngah ih baat rumhala, sen loong ah tenthun esiit, mongnook esiit, thung atak nyia chiiala lam nah esiit ang anno ngah ah roonthuk he.

3 ikkje gjer noko av stridssykja eller lyst til tom æra, men i audmykt vyrder kvarandre høgre enn dykk sjølve.

Tumjih uh nyamnyook tenthun nawa ih nak re an adoleh lalangka lam ih nak ngaampo an, erah nang ih bah esiit esiit damdoh toongtang lam ih tong an, saarookwih senteewah nang ih wahoh ah ese ih samthun an.

4 Sjå ikkje kvar på sin eigen bate, men kvar på baten til dei andre og!

Nyia wahoh ih tumjih thunha erah roong samthun suh thun an sen teeteewah tenthun nah laklak lah angthang ih ah.

5 Lat dette huglaget vera i dykk, som og var i Kristus Jesus,

Senthung sentak ah Jisu Kristo thung atak angta likhiik angtheng:

6 han som, då han var i Guds skapnad, ikkje heldt det for eit ran å vera Gud lik,

Heh di saarookwih Rangte dang ajang ah jeeta, enoothong heh ih mamah ih bah uh Rangte thanthan ih hoon suh tathuntakta.

7 men gav sjølv avkall på det og tok ein tenars skapnad på seg, med di han kom i likning med menneskje, og då han i åtferd var funnen som eit menneskje,

Erah nang ih, heh teeteewah thung nawa ih heh di tumjih jeeta loong ah thiinhaat ano, laksuh angjih dang ajang ah kapta. Heh ah mina likhiik ih dong hoonta nyia mina jih ajaat likhiik ih dong taha.

8 nedra han seg sjølv, so han vart lydug alt til dauden, ja til dauden på krossen.

Heh ah toongtang angta erah dam ih Rangte jeng chaatchaat lam ih heh roidong ah thoonta— bangphak ni laan tek ruh ah.

9 Difor hev og Gud storleg upphøgt honom og gjeve honom det namn som er yver kvart eit namn,

Erah thoih Rangte ih heh ah echoong thoon rangkothung ni saatsiit wanta eno heh men ah o men nang ih uh elongthoon et men kota.

10 so i Jesu namn skal kvart kne bøygja seg, deira som er i himmelen og på jordi og under jordi,

Erah tungthoih, Jisu men ah soomtu suh jaatrep rangmong nawa, hatoh nawa, nyia mongrep hakhu nawa loong ah neng lakuh doh tong rum ah,

11 og kvar tunga skal sanna at Jesus Kristus er Herre, til Gud Faders æra.

eno loongtang ih saasa lam ih Jisu Kristo ah seng Teesu ih tumbaat rum ah, Rangte hewah men ah raksiit suh ah.

12 Difor, mine kjære, liksom de alltid hev vore lyduge, so arbeid, ikkje berre som i mitt nærvære, men no endå meir i mitt fråvære, på dykkar frelse med age og otte!

Erah thoih, nga joonte loong, ngah sen damdi ang tokdi saarookwih sen ah nga jeng chaatchaat kah etan, eno amadi ngah haloot ni anglang tok adoh tang ehan ih nga jeng ah thaangchaat an, erah sen raangtaan suh maaklong doh chap ah. Sen khopiiroidong ah chosuh bah emocho damdoh pakna ruh ih kah an,

13 For Gud er den som verkar i dykk både å vilja og verka for sin gode vilje.

tumeah Rangte ih sen loong ah heh mootkaat nah jen reethuk suh nyia heh jeng chaatchaat jen ang thuk suh saarookwih sen roidong ni ban moruh ehala.

14 Gjer alt utan murring og tvilsmål,

Jaatrep ah changrook waangti nyia jengdaan muh ih re an,

15 so de kann vera lastelause og reine, Guds ulastande born midt i ei ukyndt og rangsnudd ætt, der de syner dykk som ljos i verdi,

arah mongrep adi bah ethih reeraang pakna nyia rangdah mina loong meela, eno sen ah erah mina loong damdoh toongtang nyia saachamcham ih tongsong an Rangte suh asah mi jen angsuh ah. Sen loong ah neng dung nah rangkhothung echoong ni reksih phaakla likhiik jaatjaat ih phaak theng,

16 med di de held fram livsens ord, meg til ros på Kristi dag, at eg ikkje hev laupe til unyttes eller arbeidt til unyttes.

tumeah sen ih neng suh khothing roidong tiit ah baat han. Sen loong ah emamah ih re anbah Kristo Rangwuung sa doh ngah sen suh rapne ih khuungpook roonsoonjih ang ah, tumeah erah sa doh bah ngah reeraang pakna tang loong ah thaangmuh ni taboh angka ih jat ang.

17 Men um eg og vert ofra, medan eg gjer altartenesta og ber dykkar tru fram til offer, so gled eg meg og gled meg saman med dykk alle.

Sen tuungmaang nyia sen mootkaat ah Rangte suh khojoop siik hoon arah likhiik. Eno nga sih ah erah khojoop siik hoon adoh jan adoh botseh ngah sen suh tenroon ang ang.

18 Gled og de dykk like eins, og gled dykk saman med meg!

Emamah, sen uh tenroon angjih eno nga damdoh tenroon ih roong tongtha han.

19 Eg hev den voni i Herren Jesus, at eg snart kann senda Timoteus til dykk, so eg og kann verta glad i hug, når eg fær vita korleis det er med dykk.

Teesu thungpun abah, ngah ih sen jiinnah Timothi ah elaang ih daapkaat suh ejen thun et ang, eno ba sen ruurang ah chaat angno nga tenthun ah rongkopkop ang ah.

20 For eg hev ingen med slikt eit lynde, som so ærleg kann hava umsut for dykk.

Nga tenthun jun ih roong samthunte nyia sen loong amiimi ih koonchaate warah heh luulu ju angkah.

21 For dei søkjer alle sitt eige, ikkje det som høyrer Jesus Kristus til;

Mirep ih Jisu ah lasamthun thang ih, neng di marah seela erah ba samthun rumha.

22 men hans prøvde truskap kjenner de, at liksom ein son tenar far sin, so hev han tent med meg for evangeliet.

Sen ih jat ehan Timothi heteewah ah tumjaat mina ah ih noisok hali rah ah, hewah damdi heh sah roong mola likhiik ih, heh ah nga damdam ruurangese tiit roong tumbaat taha.

23 Honom vonar eg då å kunna senda straks når eg ser utgangen på saki mi.

Erah thoih, ngah tumjih angte erah jat ang no ba Timothi ah sen jiinnah elaang ih daapkaat suh ban samthun hang.

24 Men eg hev den tillit i Herren at eg og sjølv skal koma snart.

Erah dam ih ngah ih Teesu suh kamkam ih samthun hang, nga teewah ah elaang ih sen jiinnah ejen chomoi ih raahang.

25 Eg fann det naudsynleg å senda til dykk Epafroditus, min bror og medarbeidar og medstridsmann og dykkar sendemann og tenar til hjelp for mi trong,

Ngah ih thun etang Epaphroditus, nga damdi Rangte tiit roong tumbaatte wah, toongtang sipaahi tiitbaatte pangte nyia sen ih ngah chosok suh sen kaamwah ih daapjah tahan ah sen jiinnah ngaak daapjih jaatjaat eah.

26 av di han lengta etter dykk alle, og var ottefull for di de hadde høyrt at han var sjuk.

Heh ih sen chosok suh rapne ih mongsaam la nyia thungjoongla, tumeah sen ih heh ah esat ela ih japchaat etan.

27 For han var verkeleg sjuk og dauden nær; men Gud gjorde miskunn mot honom, ja, ikkje berre mot honom, men mot meg og, so eg ikkje skulde hava sorg på sorg.

Elang eah heh ah rapne ih satta, etek nep taat eta, enoothong Rangte ih tenthet ano ngaak deesiitta, heh laklak lah angthang ih ngah nep tenthet tahang, sootsaam khodoh sootsaam phoboot ang ah eah.

28 Difor sender eg honom so mykje snarare, at de kann gleda dykk ved å sjå honom att, og eg vera meir sutlaus.

Erah thoih sen jiinnah daapkaat suh ngah ih ehan ih samthun hang, eno ba sen ih heh ah japtup ano ehan ih roon an, eno nga sootsaam anep mat eah.

29 Tak då imot han i Herren med all gleda, og haldt slike i æra!

Eno bah, sen ih heh ah tenroon lam ih Teesu mendoh sen phono likhiik ih ban noppoon an. Eno heh soongraang han likhiik mih uh emamah ih soongraang an,

30 For for Kristi gjerning skuld kom han dauden nær, då han ikkje vyrde sitt liv, so han kunde bøta på saknaden av dykk ved tenesta mot meg.

tumeah heh ih heh roidong ah Kristo tiit thoi etek nep taat ih arah ih kota, ngah chosok suh nep marah sen ih botseh lajen chosok tahe rah suh ah.