Obadias 1

1 Syni hans Obadja. So segjer Herren, Herren til Edom: Fretnad hev me fengje frå Herren, og bod er bore ut millom folki: «Kom! Lat oss fara til strid imot det!»

Pa inge kas in palu lal Obadiah — ma LEUM GOD Fulatlana El fahk ke acn Edom. LEUM GOD El supwala mwet roso lal nu sin mutunfacl uh Ac kut lohng kas lal: “Akola! Kut som mweun acn Edom!”

2 Ja, liten gjer eg deg millom folki, og ovleg vanvyrd vert du.

LEUM GOD El fahk nu sin Edom, “Nga fah oru tuh kom in munas inmasrlon mutunfacl uh. Mwet nukewa ac fah kwase kom.

3 Ditt hjartans ovmod hev dåra deg, du som i bergrivor byggjar, og bur i den høge heimen og segjer i ditt hjarta: «Kven kastar meg ned?»

Inse fulat lom kiapwekomla. Siti fulat sum kalkalyak ke eot ku. Acn in muta lom oan yen fulat fineol uh, Ouinge kom nunku sum sifacna, ‘Su ac ku in amakinyuwi nu ten?’

4 Um du enn byggjer høgt som ørnen, og reiret ditt ligg millom stjernorne, eg kastar deg ned derifrå, segjer Herren.

Kom finne oakiya acn sum in oan fin acn fulat Oana ahng lun eagle uh, Ac lumweyuk mu oan inmasrlon itu uh, Nga ac fah amakinkomi nu ten.

5 Um tjuvar kom til deg eller ransmenn um natti - kor du vert reint til inkjes! - Vilde dei’kje stela det dei trong? Og kom dei og hausta ditt vinberg, vilde dei’kje leiva etter seg?

“Pacl se mwet pisrapasr uh tuku ke fong, Eltal eis na ma eltal lungse mukena. Pacl se mwet uh kosrani grape uh, Elos ac filiya kutu in oanna. A funu mwet lokoalok lowos uh, elos ac sikikowosla nufon!

6 Å, kor dei ransakar Esau, kor dei granskar hans skattar!

Kowos fwil natul Esau, ma saok lowos ayukla suwos.

7 Radt til landskilet driv dei deg alle dine sambandsbrøder; dei svik deg og vinn på deg dine gode vener. I staden for brød legg dei snara for deg som ikkje hev vit.

Mwet ma asruoki nu suwos, elos kiapwekowosla, Elos liskowosla liki facl suwos. Elos misla yuruwos meet, a inge elos kutangkowosla. Elos su wi kowos na mongo meet, inge elos oakiya mwe kwasrip nu suwos. Elos aksruksruk keiwos ac fahk, ‘Pia sruk usrnguk lalos an?’

8 Skal eg ikkje den dagen, segjer Herren, øyda ut dei vise or Edom, og vitet or Esaufjelli?

“Ke len se nga ac kalyei Edom, Nga ac kunausla mwet usrnguk lalos, Ac eisla lalmwetmet lalos.

9 Dei fæler kjemporne, Teman, so kvar mann or Esaufjelli vert utrudd og drepen.

Mwet watwen in acn Teman ac arulana tuninfongla, Ac mwet mweun nukewa in Edom ac fah anwukla.

10 For vald imot Jakob, bror din, skal du sveipast i skjemsla, ja, øydast til æveleg tid.

“Mweyen kowos onela ac pisre Ma lun sou lowos, su tulik natul Jacob, Kowos ac fah kunausyukla ac aklusrongtenyeyuk nwe tok.

11 Den dagen du stod der og såg på, då framande rana hans eiga, og utlendingar kom i hans port og kasta lut um Jerusalem, då var du og som ein av dei.

Kowos tu na ngetang ke len se ma Mwet lokoalok uh kunausla mutunpot lalos. Lupan koluk lowos an oana koluk lun mwetsac Su usla mwe kasrup in acn Jerusalem Ac kitalik inmasrlolos.

12 Sjå ikkje med hugnad på bror din’s dag, på hans motgangsdag, og gled deg ei yver Juda-borni, på øydingsdagen, og bruk ikkje bause ord på trengsledagen!

Tiana wo ke kowos tuh pwarkin Ongoiya ma sikyak nu sin mwet Judah wiowos. Tiana wo ke kowos tuh engan Ke len in musalla lalos. Tia pac wo ke kowos tuh isrunulos Ke elos muta in keok.

13 Drag ikkje inn igjenom mitt folks port på uferdsdagen! Sjå ikkje du og med lyst på hans naud på uferdsdagen! Rett ikkje handi etter hans eiga på uferdsdagen!

Tiana wo ke kowos tuh utyak nu in siti lun mwet luk In pwarkin keok lalos, Ac in eisla mwe kasrup lalos Ke len in ongoiya lalos.

14 Og ikkje du stande ved vegemot til å rydja ut deim som rømar! Og fli ikkje ut deim som bergar seg på trengsledagen!

Tiana wo ke kowos tuh ke inkanek sengelik In sruokolos su srike in kaing. Tiana wo ke kowos tuh eisalosyang nu inpoun mwet lokoalok lalos Ke len in ongoiya lalos.

15 For Herrens dag er nær yver alle folki. Som du hev gjort, skal det gjerast med deg, di åtferd kjem att yver hovudet ditt.

“Len se apkuranme ke nga, LEUM GOD, Fah nununku mutunfacl nukewa. Edom, ma kom orala tari Ac fah orek nu sum. Orekma sufal lom nukewa ac fah folokot pacna nu sum.

16 Som de hev drukke på mitt heilage fjell, skal alle folki drikka stødt, ja, drikka og slurpa og verta som aldri dei vore til.

Mwet luk elos numla sie cup in kalya arulana mwen Fineol mutal sik, Tusruktu, mutunfacl nukewa raunela ac fah nim pac Sie cup in kalya su mwen liki na. Elos fah numla nufon, na elos wanginla.

17 Men på Sionsfjellet skal det vera ein flokk av frelste, og det skal vera ein heilagdom, og Jakobs hus skal få att si odelseiga.

“Tusruktu kutu ac fah tia sruh Fineol Zion, Na acn we ac fah sie acn mutal. Ac fah ma lun mwet lal Jacob Acn se su nuna ma lalos meet.

18 Og Jakobs hus vert eld og Josefs hus ein loge, og Esaus hus vert til halm og eld set dei på det og øyder det ut, og ingen vert att av Esaus hus, for Herren hev tala.

Mwet lal Jacob ac mwet lal Joseph ac fah oana firir in e; Elos ac fah sukela mwet lal Esau Oana e uh esukla sroan mah. Wangin mwet in fwil natul Esau fah moul. Nga, LEUM GOD, pa fahk.

19 Og Sudlands-folket skal taka Esaufjellet og Låglands-folket filistarane, dei skal taka Efraims-bygdi og Samaria-bygdi, og Benjamin skal taka Gilead.

“Mwet in acn eir in Judah fah muta fin acn Edom. Elos su muta ke eol srisrik layen nu roto, fah sruokya acn Philistia. Mwet Israel fah eis acn lun Ephraim ac Samaria. Mwet Benjamin fah eis acn Gilead.

20 Og dei burtførte av denne fylking av Israels-borni skal taka det som finst av kananitar alt til Sarefat, og dei burtførde frå Jerusalem som er i Sefarad, skal taka Sudlands-byarne i eiga.

Mwet epang in Israel su muta in sruoh elos fah orala sie un mwet mweun Su fah foloko ac sruokya acn Phoenicia, fahla nwe Zarephath su oan epang. Mwet sruoh lun Jerusalem su muta Sardis Fah sruokya siti srisrik layen eir in Judah.

21 Og frelsarar skal draga upp på Sionsfjellet og døma Esaufjellet, og kongsveldet skal høyra Herren til.

Tukun mwet Jerusalem elos kutangla acn inge nukewa Elos fah utyak mweuni acn Edom ac leumi acn we. Ac LEUM GOD El fah leum fin tokosrai sac nufon.”