< Obadias 1 >
1 Syni hans Obadja. So segjer Herren, Herren til Edom: Fretnad hev me fengje frå Herren, og bod er bore ut millom folki: «Kom! Lat oss fara til strid imot det!»
Angraeng Sithaw mah Edom hnuksakhaih to Obadiah khaeah paek; Angraeng khae hoi tamthang ka thaih o boeh, Sithaw panoek ai kaminawk salakah laicaeh to patoeh boeh, angthawk oh, anih tuk hanah misatukhaih ahmuen ah caeh o si.
2 Ja, liten gjer eg deg millom folki, og ovleg vanvyrd vert du.
Khenah, Sithaw panoek ai kaminawk salakah tetta ah kang sak han, nang loe minawk mah hnap ih acaeng ah na om tih.
3 Ditt hjartans ovmod hev dåra deg, du som i bergrivor byggjar, og bur i den høge heimen og segjer i ditt hjarta: «Kven kastar meg ned?»
Nangcae thlungkhaw thungah kaom, kasang ahmuen ah imsah kaminawk, nam oek o haih mah ang ling o boeh, mi mah maw kai amrosak thai tih? tiah na thuih o.
4 Um du enn byggjer høgt som ørnen, og reiret ditt ligg millom stjernorne, eg kastar deg ned derifrå, segjer Herren.
Tahmu baktiah nang toengh o tahang moe, cakaehnawk nuiah tabu na boh o cadoeh, to ahmuen hoiah kang pakhrak o tathuk han, tiah Angraeng mah thuih.
5 Um tjuvar kom til deg eller ransmenn um natti - kor du vert reint til inkjes! - Vilde dei’kje stela det dei trong? Og kom dei og hausta ditt vinberg, vilde dei’kje leiva etter seg?
Kamqu hoi mingcahnawk aqum ah nangcae khaeah angzo o nahaeloe, a koeh o ih zetto ni hmuenmae to paqu o tih! Misurthaih pakhrik kaminawk nangcae khaeah angzo o cadoeh, nihcae mah thoemto misurthaih to caeh o taak mak ai maw?
6 Å, kor dei ransakar Esau, kor dei granskar hans skattar!
Toe Esau loe amro boeh! A hawk ih hmuenmaenawk to kawbang maw muk pae o tih boeh.
7 Radt til landskilet driv dei deg alle dine sambandsbrøder; dei svik deg og vinn på deg dine gode vener. I staden for brød legg dei snara for deg som ikkje hev vit.
Nang abomh kaminawk mah prae angzithaih khoek to na nuih o ueloe, nam puinawk mah ang ling o tih, nihcae mah na payawk o tih. Nang ih takaw caa kaminawk mah nang hanah thang patung o tih, toe na panoek mak ai.
8 Skal eg ikkje den dagen, segjer Herren, øyda ut dei vise or Edom, og vitet or Esaufjelli?
To na niah loe Edom ih palungha kaminawk, Esau mae thung ih panoekhaih tawn kaminawk to ka hum mak ai maw?
9 Dei fæler kjemporne, Teman, so kvar mann or Esaufjelli vert utrudd og drepen.
Aw Teman vangpui, nang ih thacak kaminawk loe palungboeng o tih, Esau ih mae ah kaom kaminawk to hum o boih tih.
10 For vald imot Jakob, bror din, skal du sveipast i skjemsla, ja, øydast til æveleg tid.
Nam nawk Jakob to misa ah na suek pongah, azathaih mah na kraeng khoep tih.
11 Den dagen du stod der og såg på, då framande rana hans eiga, og utlendingar kom i hans port og kasta lut um Jerusalem, då var du og som ein av dei.
Prae kalah kaminawk mah anih ih toksah kaminawk to naeh moe, khongkha thungah akun o pacoengah, Jerusalem vangpui tuk hanah taham khethaih phoisa vahhaih niah, nang loe kamhoe ah nang doet moe, na khet sut, nang loe prae kalah kaminawk pongah na hoih kue ai.
12 Sjå ikkje med hugnad på bror din’s dag, på hans motgangsdag, og gled deg ei yver Juda-borni, på øydingsdagen, og bruk ikkje bause ord på trengsledagen!
Nam nawk angvin ah oh naah, anih to na patoek han om ai; Judah kaminawk amro naah, nang hoe han om ai, raihaih a tongh o naah doeh, nam oek thuih han om ai.
13 Drag ikkje inn igjenom mitt folks port på uferdsdagen! Sjå ikkje du og med lyst på hans naud på uferdsdagen! Rett ikkje handi etter hans eiga på uferdsdagen!
Nihcae raihaih tong naah, kai kaminawk ih khongkha thung hoiah akun hmah. Ue, nihcae raihaih tong o naah patoek hmah, nihcae raihaih tong o naah, nihcae ih hmuenmaenawk to la pae hmah.
14 Og ikkje du stande ved vegemot til å rydja ut deim som rømar! Og fli ikkje ut deim som bergar seg på trengsledagen!
Misa zit pongah kacawn kaminawk to hum hanah, lamkrung ah angang hmah, raihaih tong na niah kaom duem kaminawk to minawk ban ah paek hmah.
15 For Herrens dag er nær yver alle folki. Som du hev gjort, skal det gjerast med deg, di åtferd kjem att yver hovudet ditt.
Sithaw panoek ai kaminawk boih lokcaekhaih, Angraeng ni loe zoi boeh; na sak o ih baktih toengah, lokcaekhaih to om tih; na sak o ih baktih toengah nangcae nuiah lu lakhaih to om tih.
16 Som de hev drukke på mitt heilage fjell, skal alle folki drikka stødt, ja, drikka og slurpa og verta som aldri dei vore til.
Kaciim kai ih mae nuiah mu na naek o baktih toengah, Sithaw panoek ai kaminawk leo boeng ai ah mu to nae o boih tih; ue, Sithaw panoek ai kaminawk mah zok kamhah ah nae o tih, naek o moe paaeh o pacoengah loe om o mak ai, anghmaa angtaa o tih boeh.
17 Men på Sionsfjellet skal det vera ein flokk av frelste, og det skal vera ein heilagdom, og Jakobs hus skal få att si odelseiga.
Toe Zion mae ah loe loihhaih to om tih, ciimcaihaih doeh om tih; Jakob imthung takoh mah qawk to toep o tih.
18 Og Jakobs hus vert eld og Josefs hus ein loge, og Esaus hus vert til halm og eld set dei på det og øyder det ut, og ingen vert att av Esaus hus, for Herren hev tala.
Jakob ih im loe hmai ah om tih, Joseph ih im loe hmaipalai ah om tih; toe Esau ih im loe caphaeh ah oh pongah, hmai mah kangh tih: Esau imthung ah anghmat kami maeto doeh om mak ai, tiah Angraeng mah thuih boeh.
19 Og Sudlands-folket skal taka Esaufjellet og Låglands-folket filistarane, dei skal taka Efraims-bygdi og Samaria-bygdi, og Benjamin skal taka Gilead.
Aloih bang ih kaminawk mah Esua ih maeto la o tih, tangtling ah khosah kaminawk mah Philistin prae to toep o tih: nihcae mah Ephraim hoi Samaria ih lawk to tawn o tih, Benjamin mah Gilead to toep tih.
20 Og dei burtførte av denne fylking av Israels-borni skal taka det som finst av kananitar alt til Sarefat, og dei burtførde frå Jerusalem som er i Sefarad, skal taka Sudlands-byarne i eiga.
Tamna ah kaom Israel kaminawk mah Kanaan prae to Zarephath karoek to toep o tih. Sepharah ah kaom Jerusalem ih tamnanawk mah aloih bang ih vangpuinawk to toep o tih.
21 Og frelsarar skal draga upp på Sionsfjellet og døma Esaufjellet, og kongsveldet skal høyra Herren til.
To pacoengah Esau ih maenawk to lokcaek hanah, Zion mae ah pahlong kaminawk to angzo o tih, siangpahrang ukhaih prae loe Angraeng ih prae ah om tih boeh.