4 Mosebok 1

1 So var det den fyrste dagen i den andre månaden året etter dei hadde fare frå Egyptarlandet, då tala Herren til Moses på Sinaiheidi, i møtetjeldet, og sagde:

2 «De skal taka tal på heile Israels-lyden etter ætter og ættgreiner, og skriva upp namni på alle karar, ein for ein,

3 alle våpnføre menner i Israel som er tjuge år gamle eller meir, skal de mynstra, flokk for flokk, du og Aron.

4 Og med dykk skal det vera ein mann av kvar ætt, den som er hovdingen for alle greinerne i ætti.

5 So heiter dei mennerne som skal vera dykk til hjelp: av Rubens-ætti: Elisur, son åt Sede’ur;

6 av Simeons-ætti: Selumiel, son åt Surisaddai;

7 av Juda-ætti: Nahson, son åt Amminadab;

8 av Issakars-ætti: Netanel, son åt Suar;

9 av Sebulons-ætti; Eliab, son åt Helon;

10 av Josefs-sønerne: Elisama, son åt Ammihud, av Efraims-ætti, og Gamliel, son åt Pedasur, av Manasse-ætti;

11 av Benjamins-ætti: Abidan, son åt Gideoni;

12 av Dans-ætti: Ahiezer, son åt Ammisaddai;

13 av Assers-ætti: Pagiel, son åt Okran;

14 av Gads-ætti: Eljasaf, son åt Re’uel;

15 av Naftali-ætti: Ahira, son åt Enan.»

16 Dette var dei som var kalla til formenner for lyden, dei høgste i fedreætterne sine, hovdingarne yver Israels-folket.

17 So henta Moses og Aron dei mennerne som var namngjevne,

18 og fyrste dagen i andre månaden kalla dei lyden i hop til eit ålmannamøte; og alle som var yver tjuge år, vart innskrivne i manntalet med namn, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

19 soleis som Herren hadde sagt; og Moses mynstra deim på Sinaiheidi.

20 Fyrst mynstra han Rubens-sønerne - deim som var ætta frå Ruben, eldste son åt Israel - og då alle våpnføre menner av Rubens-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

21 so var det seks og fyrti tusund og fem hundrad mann.

22 So mynstra han Simeons-sønerne og ætterne deira, og då alle våpnføre menner av Simeons-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

23 so var det ni og femti tusund og tri hundrad mann.

24 So mynstra han Gads-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Gads-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

25 so var det fem og fyrti tusund og seks hundrad og femti mann.

26 So mynstra han Juda-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Juda-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

27 so var det fire og sytti tusund og seks hundrad mann.

28 So mynstra han Issakars-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Issakars-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

29 so var det fire og femti tusund og fire hundrad mann.

30 So mynstra han Sebulons-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Sebulons-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

31 so var det sju og femti tusund og fire hundrad mann.

32 So mynstra han Josefs-sønerne og ætterne deira: Då alle dei våpnføre av Efraims-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

33 so var det fyrti tusund og fem hundrad mann;

34 og då alle dei våpnføre av Manasse-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

35 so var det tvo og tretti tusund og tvo hundrad mann.

36 So mynstra han Benjamins-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Benjamins-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

37 so var det fem og tretti tusund og fire hundrad mann.

38 So mynstra han Dans-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Dans-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

39 so var det tvo og seksti tusund og sju hundrad mann.

40 So mynstra han Assers-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Assers-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

41 so var det ein og fyrti tusund og fem hundrad mann.

42 So mynstra han Naftali-sønerne og ætterne deira, og då alle dei våpnføre av Naftali-folket, frå tjugeårsalderen og uppetter, var innskrivne i manntalet, ein for ein, etter ætter og ættgreiner,

43 so var det tri og femti tusund og fire hundrad mann.

44 Dette var dei som vart mynstra, dei som Moses og Aron og Israels hovdingar mynstra; og hovdingarne var tolv i talet, ein for kvar ætt.

45 Og talet på deim som vart mynstra av Israels-sønerne og ætterne deira, alle dei våpnføre av Israel, frå tjugeårsalderen og uppetter,

46 var seks hundrad og tri tusund og fem hundrad og femti; so mange var det som vart mynstra.

47 Levitarne og ætterne deira vart ikkje mynstra i hop med dei hine.

48 For Herren sagde til Moses:

49 «Levi-ætti skal du ikkje mynstra eller taka tal på saman med hitt Israels-folket.

50 Set levitarne til å stella med huset som lovi er gøymd i, og med all bunaden i det og alt som høyrer til. Dei skal føra huset og all bunaden, og dei skal taka vare på huset, og lægra seg rundt ikring det.

51 Når huset skal flytjast, so skal levitarne taka det ned, og når det skal reisast, skal levitarne setja det upp; kjem nokon framand innåt, lyt han døy.

52 Israels-sønerne skal lægra seg flokk i flokk, kvar i sitt eige læger og under sitt eige hermerke,

53 men levitarne skal lægra seg kringum gudshuset, so det ikkje skal koma vreide yver Israels-lyden; for det er levitarne som skal taka vare på gudshuset.»

54 Og Israels-borni gjorde so; dei gjorde i alle måtar som Herren hadde sagt med Moses.