< 4 Mosebok 9 >

1 Året etter dei hadde fare frå Egyptarlandet, i den fyrste månaden, tala Herren til Moses på Sinaiheidi, og sagde:
Izip ram hoi a tâco hoi a kum pahni, thapa yung pasuek navah, BAWIPA ni Sinai ram kahrawngum vah, Mosi hah a pato teh,
2 «Israels-folket skal halda påskehelg på den tid som er sett:
Isarel catounnaw ni ceitakhai pawi hah ama tueng dawk a sak awh naseh.
3 frå den fjortande dagen i denne månaden, solegladsbil, skal de høgtida påskehelgi si visse tid; alle dei lover og fyresegner som gjeld for påskehelgi, skal de fylgja.»
Atueng teh atu e thapa hnin hrahlaipali tangmin lah na sak awh han. Ama e phunglam patetlah na hno awh han telah atipouh.
4 Då tala Moses til Israels-sønerne, og sagde dei skulde høgtida påskehelgi,
Hahoi teh, Mosi ni Isarelnaw hah ceitakhai pawi hno hanlah a dei pouh.
5 og so heldt dei påskehelg på Sinaiheidi den fjortande dagen i den fyrste månaden, solegladsbil; Israels-borni gjorde i alle måtar som Herren hadde sagt med Moses.
Sinai kahrawngum vah thapa ayung pasuek hnin hrahlaipali tangmin lah ceitakhai pawi a sak awh. BAWIPA ni Mosi koe kâlawk a poe e patetlah Isarelnaw ni a sak awh.
6 Det var nokre menner som hadde vorte ureine av eit lik, og ikkje kunde halda høgtid den dagen; dei gjekk same dagen fram for Moses og Aron
Hahoi tami bangpatet ni tami ro kecu dawk kathoung hoeh lah awm pawiteh, hot hnin vah ceitakhai pawi dawk bawk thai hoeh. Hot hnin vah Mosi hoi Aron hmalah a cei teh,
7 og sagde til honom: «Me hev vorte ureine av eit lik. Skal me for den skuld verta attsette, og ikkje få bera fram gåvorne våre for Herren i rett tid saman med hitt Israels-folket?»
ahnimouh ni ama koe tami ro kecu dawk kathoung hoeh toe. Bangkongmaw Isarelnaw koevah, ama tue vah, BAWIPA koe thuengnae dawk na bawk sak hoeh telah ati awh.
8 Då sagde Moses til deim: «Venta eit bil, so eg fer høyra kva Herren segjer um dette!»
Mosi ni duem awm awh ei, nangmouh kong dawk BAWIPA ni bangtelamaw kâ na poe tie hah ka ring ei vai telah atipouh.
9 Og Herren tala til Moses, og sagde:
BAWIPA ni Mosi hah a pato teh,
10 «Tala til Israels-sønerne, og seg: «Um nokon av dykk eller etterkomarane dykkar hev vorte ureine av lik, eller er på langferd, so skal dei like fullt halda påskehelg for Herren.
Isarel catounnaw koehoi nangmouh thung hoi thoseh, na catounnaw thung hoi thoseh, tami ro kecu dawk kathounghoehnaw thoseh, lamhla vah kahlawng kacetnaw thoseh, na awm payon pawiteh, BAWIPA hanlah ceitakhai pawi hah a hno thai awh.
11 Den fjortande dagen i den andre månaden, solegladsbil, skal dei eta påskelambet; attåt søtt brød og bitre urter skal dei eta det.
Thapa yung pahni hnin hrahlaipali hnin tangmin lah a hno thai awh han. Tonphuenhoehe vaiyei hah kakhat e a hna hoi a ca awh han.
12 Dei må ikkje leiva noko av det til morgonen, og ikkje brjota noko bein i det. Alle dei fyresegnerne som gjeld for påskehelgi, skal dei fylgja.
Tangtho hanlah bangcahai na tat awh mahoeh. A hru na khoe mahoeh. Ceitakhai pawi saknae lah a pouk e naw pueng a sak awh han.
13 Men den som er rein, og ikkje er ute og ferdast, og som endå let vera å halda påskehelg, han skal rydjast ut or ætti si, for di han ikkje hev bore fram gåvorne til Herren i rette tid; den mannen skal lida for syndi si.
Hahoi, a thoung ngoun ei, kahlawng hai cet hoeh ei, ceitakhai pawi dawk bawk hoehpawiteh, a miphun koehoi takhoe e lah ao han. Bangkongtetpawiteh, ama tueng dawkvah, BAWIPA koe thuengnae a sak hoeh dawkvah, ama koe yon a kamtue han.
14 Og når ein framand som held til hjå dykk, vil halda påskehelg for Herren, so skal han og fylgja dei fyresegnerne og loverne som gjeld for påskehelgi. Det skal gjelda ei lov for dykk alle, for den framande so vel som den som den som er fødd og alen i landet.»»
Hahoi, nangmouh koe kaawm e imyin ni BAWIPA hane ceitakhai pawi dawk bawk han ngai pawiteh, ceitakhai pawi dawk pouk e hoi kâlawk patetlah a sak van han. Ram thung e tami hoi imyin naw hanelah kâvancalah phunglam na tawn awh han, telah dei pouh atipouh.
15 Den dagen gudshuset vart reist, sveipte skyi seg kringum huset, um tjeldet som gøymde Guds lov; men um kvelden var det som ein eld å sjå yver huset, og den heldt seg der alt til morgonen.
Hot patetlah lukkareiim kangdue sak navah, lukkareiim, lawkpanuesaknae rim hah tâmai, hmai patetlah ka kamnuek e hah lukkareiim lathueng tangmin lahoi amom totouh ao.
16 Og soleis var det stødt: um dagen låg det ei sky yver gudshuset, og um natti ein eldsljoske.
Hot patetlah tâmai ni pou a ramuk teh tangmin teh hmai patetlah pou a kamnue.
17 Og kvar gong skyi letta seg upp ifrå tjeldet, tok Israels-sønerne ut, og der som skyi let seg ned, der lægra dei seg;
Lukkareiim dawk e tâmai a kampuen toteh, Isarel catounnaw a cei awh han. Hahoi tâmai a kangdue tangkuem vah, Isarel catounnaw ni rim a sak awh han.
18 etter Herrens ord tok dei ut, og etter Herrens ord slo dei læger; men so lenge skyi låg yver gudshuset, heldt dei seg i lægret.
BAWIPA kâpoe e patetlah Isarelnaw hah a cei awh vaiteh, BAWIPA kâpoe e lahoi a roe awh han. Lukkareiim dawk tâmai a kangdue yunglam teh, rim thung vah pou ao awh.
19 Låg skyi lenge yver gudshuset, so retta Israels-borni seg etter det som Herren hadde sagt, og tok ikkje ut.
Lukkareiim dawk tâmai kasawlah kaawm nakunghai, Isarelnaw ni BAWIPA e kâ a ngai awh dawkvah, cet laipalah ao awh.
20 Stundom låg skyi berre nokre få dagar yver gudshuset; då heldt dei seg i ro so lenge Herren vilde, og tok ut når han vilde.
Hahoi teh hettelah doeh. Tâmai teh lukkareiim dawkvah, dongdeng ao navah, BAWIPA kâpoe e patetlah roenae rim dawk pou ao awh han. Hahoi BAWIPA kâpoe e patetlah a cei awh han.
21 Stundom låg skyi der berre frå kveld til morgon; då tok dei ut um morgonen, med same skyi lyfte seg. Eller ho låg der ein dag og ei natt; når ho då hov seg upp, tok dei ut.
Hahoi teh hettelah doeh. Tâmai teh tangmin lahoi amom totouh dueng doeh ao teh, amom lah tâmai a kampuen toteh, a cei awh han. Kanîthun hai thoseh, amom hai thoseh, tâmai a kampuen boum teh a cei awh han.
22 Eller ho låg der eit par dagar, eller ein månad, eller endå lenger. Når skyi drygde so lenge, og vart liggjande yver gudshuset, heldt Israels-folket seg i lægret og tok ikkje ut; men so snart ho steig til vers, tok dei ut.
Lukkareiim dawk tâmai ni hnin hni touh thoseh, thapa yung touh thoseh, kum touh thoseh koe awm pawiteh, Isarelnaw ni hote hmuen cettakhai laipalah, rim thung roup ao awh. Hatei, a lathueng lah a kâtawm toteh a cei awh.
23 Etter Herrens ord lægra dei seg, og etter Herrens ord tok dei ut. Dei retta seg etter Herrens vilje, soleis som Moses hadde sagt deim frå Herren.
BAWIPA kâpoelawk patetlah a roe awh teh, BAWIPA kâpoelawk patetlah a cei awh. Mosi hno lahoi BAWIPA kâpoe patetlah ao awh.

< 4 Mosebok 9 >