4 Mosebok 6

1 Og Herren tala atter til Moses, og sagde:

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,

2 «Tala til Israels-sønerne, og seg til deim: «Når ein mann eller kvinna hev gjort ein heilag lovnad, og vigt seg til Herren,

Ke ke lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo ke pehē kiate kinautolu, ʻOka fakamāvae ia ʻe ha tangata pe ʻe ha fefine ke fuakava ʻi he fuakava ʻae fakamavahe, ke fakamāvae ʻakinautolu kia Sihova:

3 so skal dei halda seg ifrå vin og sterke drykkjer; dei må ikkje smaka vinedik eller annan sterk edik; dei må ikkje drikka nokon drykk som er tillaga av druvor, og ikkje eta druvor, korkje friske eller turre.

‌ʻE mahuʻi ia mei he uaine mo e inu mālohi, ʻe ʻikai te ne inu ʻae uaine mahi, pe ko e inu mālohi kuo mahi, ʻe ʻikai inu ʻe ia ʻae huhuʻa ʻoe kālepi, pe kai ʻae kālepi mata, pe mōmoa.

4 So lenge vigsla varer, må dei ikkje eta noko som kjem frå vintreet, ikkje ein gong kart eller visar.

‌ʻI he ʻaho kotoa pē kuo mavahe ai ia, ʻe ʻikai te ne kai ha meʻa ʻe taha kuo ngaohi mei he ʻakau ko e vaine, mei he tenga ʻo aʻu ki hono kafukafu.

5 So lenge vigslingslovnaden gjeld, må det ikkje koma saks på hovudet åt den som er vigd; alt til den tidi er ute som han hev vigt til Herren, skal han vera helga; han skal lata hovudhåret sitt veksa fritt.

Ko e ʻaho kotoa pē ʻoe fuakava ʻo ʻene mahuʻi ʻe ʻikai hoko ʻae tele ki hono ʻulu: kaeʻoua ke ʻosi ʻae ngaahi ʻaho, ʻaia kuo mavahe ai ia kia Sihova, pea ʻe māʻoniʻoni ia, pea te ne tuku ke lōloa ʻa hono louʻulu.

6 So lenge han er vigd til Herren, må han ikkje koma innåt noko lik.

Ko e ʻaho kotoa pē kuo mavahe ai ia kia Sihova, ʻoua naʻa ofi ange ia ki ha sino kuo mate.

7 Um far eller mor eller bror eller syster hans døyr, so må han ikkje for deira skuld gjera seg urein; for vigsla åt hans Gud er på hovudet hans.

‌ʻE ʻikai te ne fakaʻuliʻi ia koeʻuhi ko ʻene tamai, pe ko ʻene faʻē, pe ko hono tokoua, pe ko hono tuofefine, ʻoka nau ka mate: koeʻuhi ko e fakatapui ia ʻi hono ʻulu ʻe hono ʻOtua.

8 Alt medan vigsla varer, er han helga åt Herren.

Ko e ʻaho kotoa pē ʻo ʻene mavahe ʻoku māʻoniʻoni ai ia kia Sihova.

9 Brådøyr det nokon innmed honom, og fører ureinskap yver det vigde hovudet hans, so skal han raka hovudet sitt den dagen han vert rein att; den sjuande dagen skal han raka det;

Pea kapau ʻe mate fakafokifā ha tangata ʻoku ofi kiate ia, pea kapau kuo ne fakaʻuliʻi ʻae fakatapu ʻo hono ʻulu; pehē te ne toki tele hono ʻulu, ʻi he ʻaho ʻo hono fakamaʻa te ne tele ia, ʻi hono ʻaho fitu.

10 og den åttande dagen skal han koma til presten, til møtetjelddøri, med tvo turtelduvor eller tvo duveungar,

Pea ʻi hono valu ʻoe ʻaho te ne ʻomi ʻae ongo kulukulu, pe ha ongo lupe mui ki he taulaʻeiki, ki he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe kakai:

11 og presten skal ofra deim, den eine til syndoffer og den andre til brennoffer, so han fær soning for den syndi han førde yver seg, då han kom innåt liket. So skal han same dagen helga hovudet sitt,

Pea ʻe feilaulau ʻaki ʻe he taulaʻeiki ʻae taha ko e feilaulau maʻae angahala, ka ko e taha ko e feilaulau tutu, pea ʻe fai ʻae fakalelei maʻana, he kuo angahala ia ʻi he mate, pea te ne fakatapui ʻa hono ʻulu ʻi he ʻaho ko ia.

12 og vigja seg for Herren for den tid han hev lova, og bera fram eit årsgamalt lamb til skuldoffer. Den fyrste vigslingstidi gjeld ikkje meir, etter di vigsla hans vart utskjemd.

Pea te ne fakatapui kia Sihova ʻae ngaahi ʻaho ʻo ʻene mavahe, pea te ne ʻomi ʻae lami ʻi hono ʻuluaki taʻu ko e feilaulau fakalelei, ka kuo mole ʻae ngaahi muʻaki ʻaho koeʻuhi kuo fakaʻuliʻi ʻe ia ʻa ʻene mavahe.

13 So er lovi um den som hev vigt seg til Herren: Når vigslingstidi hans er ute, skal dei leida honom fram åt møtetjelddøri,

Pea ko eni ʻae fono ʻo ia kuo fakamavahe, ʻoka hili ʻae ngaahi ʻaho ʻo ʻene mahuʻi: ʻe ʻomi ia ki he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe kakai:

14 og han skal bera fram gåvorne sine for Herren: eit årsgamalt lytelaust verlamb til brennoffer, og eit årsgamalt lytelaust saulamb til syndoffer, og ein lytelaus ver til takkoffer,

Pea te ne ʻatu ʻa ʻene feilaulau kia Sihova, ko e lami tangata ʻe taha taʻehanomele ʻi hono ʻuluaki taʻu, ko e feilaulau tutu, pea mo e lami fefine ʻe taha taʻehanomele ʻi hono ʻuluaki taʻu, ko e feilaulau ia maʻae angahala, pea mo e sipitangata ʻe taha taʻehanomele ko e feilaulau fakalelei ia.

15 og ei korg med søtt omnsbrød som er baka av fint mjøl, og hellekakor med olje i, og oljesmurde tunnbrødleivar, med grjonoffer og drykkoffer som høyrer til.

Pea mo e kato mā taʻefakalēvani, ʻae ngaahi foʻi mā ʻoe mahoaʻa lelei kuo fefiofi mo e lolo, pea mo e ngaahi mā manifinifi taʻefakalēvani kuo pani ʻaki ʻae lolo, mo ʻenau feilaulau meʻakai, mo ʻenau feilaulau inu.

16 Og presten skal bera det fram for Herrens åsyn, og ofra syndofferet og brennofferet hans;

Pea ʻe ʻomi ia ʻe he taulaʻeiki ki he ʻao ʻo Sihova, pea te ne ʻatu ʻa ʻene feilaulau maʻae angahala, mo ʻene feilaulau tutu:

17 og av veren skal han stella til eit takkoffer åt Herren, og bera det fram saman med søtebrødkorgi, og so skal han bera fram grjonofferet og drykkofferet hans.

Pea te ne ʻange ʻae sipitangata, ko e feilaulau fakalelei kia Sihova, mo e kato mā taʻefakalēvani, pea ʻe ʻatu foki ʻe he taulaʻeiki ʻa ʻene feilaulau meʻakai, mo ʻene feilaulau inu.

18 Den vigde skal raka det vigde hovudet sitt i møtetjelddøri, og taka det vigde hovudhåret sitt, og leggja det på elden som brenn under takkofferet.

Pea ko ia kuo fakamavahe ʻe tele ʻe ia ʻa hono ʻulu ʻi heʻene mavahe ʻi he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe kakai, pea ʻe ʻave ʻe ia ʻae tuʻoni louʻulu ʻo ʻene mavahe, ʻo tuku ia ki he afi ʻaia ʻoku ʻi he lalo feilaulau fakalelei.

19 Og presten skal taka den eine bogen av veren, kokt, og ei hellekaka av deim som er i korgi, og ein tunnbrødleiv, og leggja det i henderne på den vigde, etter han hev raka av seg det vigde håret sitt.

Pea ʻe ʻave ʻe he taulaʻeiki ʻae alanga ʻoe sipitangata kuo haka, pea mo e foʻi mā ʻe taha taʻefakalēvani mei he kato, mo e mā manifinifi ʻe taha taʻefakalēvani, ʻo ne tuku ia ki he nima ʻo ia kuo fakamavahe, ʻoka hili ʻae tele ʻoe louʻulu ʻo ʻene mahuʻi koe.

20 Desse gåvorne skal presten svinga for Herrens åsyn; dei er heilage, og skal høyra presten til, umfram svingebringa og lyftelåret. Sidan kann den vigde drikka vin.

Pea ʻe lieliaki ia ʻe he taulaʻeiki, ko e feilaulau lieliaki ʻi he ʻao ʻo Sihova: ʻoku māʻoniʻoni ia ki he taulaʻeiki, fakataha mo e fatafata lieliaki, mo e alanga nima hiki hake; pea ka hili ia ʻe inu ʻae uaine ʻe ia naʻe fakamanavahē.

21 Dette krev lovi av den som hev gjort vigslingslovnaden: desse gåvorne skal han bera fram for Herren attpå vigsla si umfram det han elles hev råd til; han skal fara åt som det høver med lovnaden han hev gjort, og fylgja dei fyresegnerne som gjeld for vigsla hans.»»

“‘Pea ko eni ʻae fono ʻo ia kuo fakamavahe ʻaia kuo fuakava, pea mo ʻene feilaulau kia Sihova koeʻuhi ko ʻene mavahe, pea mo ia te ne ʻomi ʻi hono nima: ʻo fakatatau ki he fuakava naʻa ne fuakava ʻaki, ʻe pehē ʻene fai ʻo hangē ko e fono ʻo ʻene mavahe.’”

22 Og Herren tala atter til Moses, og sagde:

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,

23 «Tala til Aron og sønerne hans, og seg: «So skal de segja når de velsignar Israels-borni:

“Ke ke lea kia ʻElone mo hono ngaahi foha, ʻo ke pehē, ‘ʻE pehē hoʻomou tāpuaki ʻae fānau ʻa ʻIsileli,’ pea te mou pehē kiate kinautolu:

24 «Herren velsigne deg og vare deg!

‘Ke fakamonūʻia ko e ʻe Sihova, ʻo tauhi koe:

25 Herren late sit andlit lysa mot deg, og vere deg nådig!

Ke tuku ʻe Sihova ke ulo hono fofonga kiate koe, ʻo ne ʻaloʻofa kiate koe:

26 Herren lyfte si åsyn på deg, og gjeve deg fred!»»

Ke hiki hake ʻe Sihova ʻa hono fofonga kiate koe, ʻo tuku ʻae fiemālie kiate koe.’

27 Dei skal lysa mitt namn yver Israels-borni, so vil eg velsigna deim.»

“Pea tenau tuku hoku hingoa ki he fānau ʻa ʻIsileli; pea te u fakamonūʻia ʻakinautolu.”