4 Mosebok 36
1 Husfederne åt Gileads-folket, som var ætta frå Makir, son åt Manasse, og høyrde til Josefs-ætterne, gjekk fram og tala so til Moses og styresmennerne, ættehovdingarne åt Israels-folket:
Joseph acaeng, Manasseh capa Makir, Makir capa Gilead imthung takoh lu koeknawk to angzoh o moe, Mosi, zaehoikungnawk hoi Israel imthung takoh lu koeknawk khaeah lokthuih o;
2 «Herren sagde, at du skulle byta landet i luter og lata Israels-sønerne draga strå um luterne, og han sagde at du skulde lata døtterne åt Selofhad, frenden vår, få eigedomen etter far sin.
nihcae mah, Kaicae ih angraeng Mosi mah taham khethaih cung to vah moe, Israel kaminawk Kanaan prae toepsak hanah, Angraeng mah lokpaek boeh; Angraeng mah kaicae angraeng khaeah kaicae ih amnawk Zelophehad ih canunawk hanah qawk paek han ih kawng doeh a thuih boeh.
3 Men vert no dei gifte med menner av dei andre Israels-ætterne, so gjeng eigedomen deira ifrå vår ætt, og jordi åt den ætti dei kjem inn i aukar, men vår ættarjord minkar.
Nihcae loe kalah Israel acaengnawk khaeah sava sah o nahaeloe, ampanawk mah toep o ih qawk thung hoiah nihcae ih qawk to la o ueloe, sava sakhaih acaeng kaminawk ih qawk ah om tih; to tiah kaicae ih qawk to la o tih boeh.
4 Og når jubelåret kjem hjå Israels-folket, so vert eigedomen åt desse gjentorne lagd til den ætti som dei hev kome inn i, og teken ifrå vår ætt.»
Israel caanawk ih Jubili to phak naah, nihcae ih qawk loe nihcae sava sakhaih acaengnawk ih qawk ah om tih, to tiah kam panawk khae hoi hak ih acaeng qawk to la o tih, tiah a naa o.
5 Då tala Moses til Israels-sønerne, so som Herren hadde sagt honom fyre: «Det er rett som Josefs-sønerne segjer;
To naah Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi mah Israel kaminawk khaeah, Joseph ih caanawk mah thuih o ih lok loe amsoem.
6 Høyr no kva Herrens vilje er med døtterne åt Selofhad: dei kann gifta seg med kven dei vil, men det lyt vera innan fedreætti deira.
Zelophehad ih canunawk hanah Angraeng mah thuih ih lok loe hae tiah oh; nihcae loe a koeh o koek ih kami khaeah sava sah o nasoe; toe ampa ih acaengnawk khae khue ah sava sak o han oh.
7 For ingen eigedom må hjå Israels-folket ganga yver frå ei ætt til ei onnor. Alle Israels-sønerne skal halda på eigedomen åt fedreætti si.
To pongah Israel acaeng thung ih qawk doeh acaeng maeto hoi maeto khaeah paqoi han om ai; Israel kaminawk boih ampanawk khae hoiah toep o ih qawk to pakuem o han oh.
8 Og kvar ei dotter som erver jord i eit av Israelsfylki, lyt gifta seg med ein frå same fylket, so kvar Israelsson kann erva odelsjordi etter federne sine,
Kawbaktih Israel acaeng thungah doeh qawktoep canunawk loe, ampa ih acaeng thungah ni sava sak o han oh; to tiah Israel kaminawk boih mah ampanawk ih qawk to toep o tih.
9 og ingen eigedom skal ganga yver frå ei ætt til ei onnor, men alle Israels-ætterne halda på eigedomen sin.»
Qawk ah toep ih hmuen to acaeng maeto hoi maeto khaeah paqoi o hmah; Israel acaeng boih mah angmacae ih qawk to pakuem o han oh, tiah a thuih pae.
10 Og døtterne åt Selofhad gjorde som Herren hadde sagt til Moses.
Angraeng mah Mosi khaeah thuih ih lok baktih toengah, Zelophehad canunawk mah sak o.
11 Mahla og Tirsa og Hogla og Milka og Noa, alle døtterne åt Selofhad, gifte seg med frendar;
Zelophehad canu, Mahlah, Tirzah, Hoglah, Milkah hoi Noah cae loe, ampa amnawk ih capanawk khaeah sava sak o.
12 med menner som var ætta frå Manasse, son åt Josef, gifte dei seg, so odelen deira kom til å fylgja den ætti dei høyrde til.
Nihcae loe Joseph capa Manasseh ih caanawk khaeah sava sak o, to tiah nihcae ih qawk loe ampanawk ih acaeng thungah oh poe.
13 Dette var dei bodi og loverne som Herren let Moses kunngjera for Israels-folket på Moabmoarne ved Jordanelvi der ho renn frammed Jeriko.
Hae loe Jeriko vangpui zaeh, Jordan vapui taengah kaom, Moab azawn ah, Angraeng mah Mosi patohhaih rang hoiah Israel kaminawk khaeah thuih ih lokpaekhaih hoi lokcaekhaih ah oh.
