< 4 Mosebok 34 >
1 Og Herren tala meir til Moses, og sagde:
Angraeng mah Mosi khaeah,
2 «Seg til Israels-sønerne: «Når de kjem inn i Kana’ans-landet - det er det landet de skal hava og eiga, heile Kana’ans-landet so vidt som det er -
Israel kaminawk khaeah hae tiah thui paeh; Kanaan prae na phak o naah, nangcae mah qawk ah na toep o han ih Kanaan prae loe hae tiah oh,
3 so skal landeskilet dykkar på sudsida ganga frå Sinheidi langs med Edom, den søre bytestrengen skal i aust ganga ut ifrå enden av Saltsjøen,
aloih bang ih ramri loe, Edom ramri hoi kangbet Zin praezaek khoek to; topacoengah aloih bang ih na ramri loe Paloi tuipui ni angyae boenghaih ahmuen khoek to om tih;
4 og svinga sudum Skorpionskardet, og so taka yver til Sin; so skal han ganga fram sunnanfor Kades-Barnea, til han når Hasar-Addar, og so taka yver til Asmon;
aloih bang ih na ramri loe, aloih bang hoiah angkoih moe, Akkarabim tangkhamh bangah caeh tahang pacoengah, Zin praezaek bangah caeh poe; to ahmuen hoiah Kadesh-Barnea avang, Hazar-Addar avang, Azmon avang ah caeh poe;
5 frå Asmon skal bytet svinga burt til Egyptarlands-bekken, og so ganga i havet.
Azmon ah amlaem let moe, Izip prae vapui to poeng pacoengah, tuipui ah boeng.
6 I vest skal landet støyta til Storhavet; det skal vera landskilet dykkar mot vest.
Kalen tuipui loe niduem bang ih na ramri ah om tih; to tiah niduem bang ih na ramri to om tih.
7 På nordsida skal landskilet ganga soleis. Frå Storhavet skal de draga skiftelina til Horfjellet
Aluek bang ih na ramri loe, kalen tuipui hoiah amtong moe, Hor mae karoek to caeh tih;
8 og frå Horfjellet dit som vegen ber til Hamat; der skal bytet ganga ut ved Sedad;
Hor mae hoiah Hammath akunhaih karoek to caeh tih; to pacoengah ramri loe to ahmuen hoiah Zedad karoek to caeh ueloe,
9 sidan skal det halda fram til Zifron, og so enda ved Hasar-Enan. Dette skal vera landskilet dykkar mot nord.
Ziphron avang ah caeh poe pacoengah, Hazar-Enan ah boeng tih; hae loe aluek bang ih na ramri ah om tih.
10 I aust skal de setja landskilet etter ei lina som gjeng frå Hasar-Enan til Sefam.
Ni angyae bang ih na ramri loe, Hazar-Enan hoi ah Shepham karoek to om tih.
11 Frå Sefam skal bytet ganga nedetter til Ha-ribla, i aust for Ajin, og so lenger ned, til det når berghallet austanfor Kinneretsjøen;
Shepham avang hoiah caeh tathuk poe ueloe, Ain avang ni angyae bangah kaom, Riblah avang to phak pacoengah, Kinnereth ni angyae bangah kaom, tuipui ah caeh tathuk tih.
12 so skal det ganga nedåt Jordan, og ut i Saltsjøen. Det skal vera landet dykkar, etter bytemerki sine rundt ikring.»»
Ramri loe to ahmuen hoiah Jordan vapui ah caeh tathuk poe ueloe, paloi tuipui ah boeng tih: hae loe nangcae mah qawktoep han koi prae ahnuk ahma ramri ah om tih, tiah a thuih pae.
13 Og Moses sagde til Israels-sønerne: «Dette er det landet som de skal få til odel og eiga; de skal skifta det i luter, og draga strå um luterne; det er det landet som Herren hev sagt skal gjevast åt dei ni ætterne og den eine halve ætti.
Mosi mah Israel kaminawk khaeah lokthuih pae; Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Hae loe taham khethaih cung vah moe, acaeng takawt to hoi ahap ah kaom acaengnawk khaeah, qawk ah paek han ih prae ah oh.
14 For Rubens-ætti med greinerne sine og Gads-ætti med sine greiner og den halve Manasse-ætti hev fenge dei eigorne dei skal hava;
Reuben imthung takoh, Gad imthung takoh hoi ahap Manasseh acaeng ah kaom kaminawk loe qawktoep hanah hak o boeh.
15 desse tvo ætterne og den halve ætti hev fenge sin eigedom på denne sida av Jordanelvi, som renn frammed Jeriko - i aust, der soli kjem upp.»
Acaeng hnetto hoi acaeng ahap ah kaom kaminawk loe, Jeriko vapui taeng, Jordan vapui zaeh, ni angyae bang ih ahmuen to qawk ah a hak o boeh, tiah a naa.
16 Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
Angraeng mah Mosi khaeah,
17 «Høyr no kva dei er for menner som skal skifta ut landet millom dykk; Eleazar, øvstepresten, og Josva Nunsson,
na toep o han ih prae pazetkungnawk ih ahmin loe, qaima Eleazar hoi Nun capa Joshua.
18 og so ein hovding frå kvar ætt, som de skal taka til utskiftingsmann;
Qawktoep koi prae pazet hanah, acaeng maeto thung hoiah zaehoikung maeto qoi oh.
19 det er av Juda-ætti Kaleb, son åt Jefunne;
Nihcae ih ahminnawk loe, Judah acaeng thung hoiah Jephunneh capa Kaleb.
20 og av Simeons-ætti Semuel, son åt Ammihud;
Simeon acaeng thung hoiah Ammihud capa Shemuel.
21 og av Benjamins-ætti Elidad, son åt Kislon;
Benjamin acaeng thung hoiah, Kislon capa Elidad.
22 so ein hovding av Dans-ætti: Bukki, son åt Jogli;
Dan acaeng thung hoiah, Jogli capa Bukki.
23 og av Josefs-sønerne ein hovding av Manasse-ætti: Hanniel, son åt Efod,
Joseph capa Manasseh acaeng thung hoiah, Ephod capa Hanniel.
24 og ein hovding av Efraims-ætti: Kemuel, son åt Siftan;
Joseph capa Ephraim acaeng thung hoiah, Shiphtan capa Kemuel.
25 so ein hovding av Sebulons-ætti: Elisafan, son åt Parnak;
Zebulun acaeng thung hoiah, Parnak capa Elizaphan.
26 og ein hovding av Issakars-ætti: Paltiel, son åt Azzan;
Issakar acaeng thung hoiah, Azzan capa Paltiel.
27 og ein hovding av Assers-ætti: Akhihud, son åt Selomi;
Asher acaeng thung hoiah Shelomi capa Ahihud.
28 og ein hovding av Naftali-ætti: Pedael, son åt Ammihud.»
Naphtali acaeng thung hoiah, Ammihud capa Pedahel cae hae ni.
29 Desse mennerne var det som Herren sagde skulde skifta eigedomarne millom Israels-sønerne i Kana’ans-landet.
Hae kaminawk loe Angraeng mah thuih ih Kanaan prae thungah, Israel kaminawk toep han ih prae pazetkung ah oh o.