4 Mosebok 33
1 No skal eg nemna dei staderne der Israels-folket tok læger på ferdi si, då Moses og Aron førde flokkarne deira burt frå Egyptarland.
Eyi ne akwantu nhyehyɛe a Israelfo dii so bere a Mose ne Aaron de wɔn fi Misraim no.
2 For kvar gong dei tok ut ifrå lægret, skreiv Moses upp kvar dei var, so som Herren hadde sagt med honom, og her er namni på lægerstaderne deira etter som dei for fram.
Mose kyerɛw faako a wɔfaa nyinaa sɛnea Awurade kyerɛɛ no sɛ ɔnyɛ no. Eyinom ne mmeae ahorow a wɔsoɛɛ wɔ wɔn akwantu no mu.
3 Femtande dagen i fyrste månaden tok Israels-sønerne ut frå Ra’amses, påskedagen for dei i veg med tråss i hugen, midt for augo på alle egyptarane;
Wosii mu fii Rameses kuropɔn no mu wɔ Twam Afahyɛ a edi kan no akyi ɔsram edi kan da ɛto so dunum. Wɔde akokoduru fii hɔ a Misraimfo no rehwɛ wɔn.
4 egyptarane heldt då på og jorda alle sine frumborne, deim som Herren hadde slege i hel; for Herren hadde halde dom yver gudarne deira.
Saa bere no na Misraimfo no resie wɔn mmakan a Awurade kunkum wɔn anadwo a ade rebɛkye ama wɔatu kwan no, efisɛ na Awurade de atemmu aba wɔn anyame no nyinaa so.
5 Då Israels-sønerne hadde fare frå Ramses, lægra dei seg fyrst i Sukkot.
Wofii Rameses no, wɔbɛbɔɔ atenae wɔ Sukot.
6 So tok dei ut frå Sukkot, og lægra seg i Etam, ytst utmed øydemarki.
Wofii Sukot bɛbɔɔ atenae wɔ Etam, sare no ano.
7 So tok dei ut frå Etam, men sidan snudde dei um, og tok vegen til Pi-Hakhirot, som ligg midt imot Ba’al-Sefon, og dei lægra seg framanfor Migdol.
Wofii Etam san wɔn akyi baa Pihahirot a ɛwɔ Baal-Sefon apuei fam, na wɔbɔɔ atenae bɛnee bepɔw Migdol.
8 So tok dei ut frå Pi-Hakhirot, og for tvert igjenom havet til øydemarki, og då dei hadde fare tri dagar i Etammarki, lægra dei seg i Mara.
Wofi Pihahirot, na wotwaa Po Kɔkɔɔ no kɔɔ sare so. Wɔde nnansa nantew faa Etam sare so kɔbɔɔ atenae wɔ Mara.
9 So tok dei ut frå Mara, og kom til Elim. I Elim var det tolv vatskjeldor og sytti palmetre, og dei lægra seg der.
Wofii Mara no, wɔbaa Elim; baabi a na mmura dumien ne mmedua aduɔson wɔ hɔ.
10 So tok dei ut frå Elim, og lægra seg ved Raudehavet.
Wofii Elim no, wɔbɔɔ atenae wɔ Po Kɔkɔɔ no ho.
11 So tok dei ut frå Raudehavet, og lægra seg i Sinheidi.
Wofii Po Kɔkɔɔ no ho, kɔbɔɔ atenae wɔ Sin nweatam so.
12 So tok dei ut frå Sinheidi, og lægra seg i Dofka.
Wotu fii Sin sare so kɔbɔɔ atenae Dofka.
13 So tok dei ut frå Dofka, og lægra seg i Alus.
Wofii Dofka kɔbɔɔ atenae wɔ Alus.
14 So tok dei ut frå Alus, og lægra seg i Refidim; men der fanst det ikkje vatn so folket kunde få drikka.
Wofii Alus kɔbɔɔ atenae wɔ Refidim, baabi a na wonnya nsu mma nnipa no nnom.
15 So tok dei ut frå Refidim, og lægra seg i Sinaiheidi.
Wofii Refidim no, wɔkɔbɔɔ atenae wɔ Sinai sare so.
16 So tok dei ut frå Sinaiheidi, og lægra seg i Kibrot-Hatta’ava.
Wofii Sinai sare so no, wɔkɔɔ atenae wɔ Kibrot-Hataawa.
17 So tok dei ut frå Kibrot-Hatta’ava, og lægra seg i Haserot.
Wofii Kibrot-Hataawa no, wɔkɔbɔɔ atenae wɔ Haserot.
18 So tok dei ut frå Haserot, og lægra seg i Ritma.
Wofii Haserot kɔbɔɔ atenae wɔ Ritma.
19 So tok dei ut frå Ritma, og lægra seg i Rimmon-Peres.
Wofii Ritma kɔbɔɔ atenae wɔ Rimon Peres.
20 So tok dei ut frå Rimmon-Peres, og lægra seg i Libna.
Wofii Rimon Peres kɔbɔɔ atenae wɔ Libna.
21 So tok dei ut frå Libna, og lægra seg i Rissa.
Wofii Libna kɔbɔɔ atenae wɔ Risa.
22 So tok dei ut frå Rissa, og lægra seg i Kehelata.
Wofii Risa kɔbɔɔ atenae wɔ Kahelata.
23 So tok dei ut frå Kehelata, og lægra seg innmed Seferfjellet.
Wofii Kahelata kɔbɔɔ atenae wɔ Sefer Bepɔw so.
24 So tok dei ut frå Seferfjellet, og lægra seg i Harada.
Wofii Sefer Bepɔw so kɔbɔɔ atenae wɔ Harada.
25 So tok dei ut frå Harada, og lægra seg i Makhelot.
Wofii Harada kɔbɔɔ atenae wɔ Makhelot.
26 So tok dei ut frå Makhelot, og lægra seg i Tahat.
Wofii Makhelot kɔbɔɔ atenae wɔ Tahat.
27 So tok dei ut frå Tahat, og lægra seg i Tarah.
Wofii Tahat kɔbɔɔ atenae wɔ Tera.
28 So tok dei ut frå Tarah, og lægra seg i Mitka.
Wofii Tera kɔbɔɔ atenae wɔ Mitka.
29 So tok dei ut frå Mitka, og lægra seg i Hasmona.
Wofii Mitka kɔbɔɔ atenae wɔ Hasmona.
30 So tok dei ut frå Hasmona, og lægra seg i Moserot.
Wofii Hasmona kɔbɔɔ atenae wɔ Moserot.
31 So tok dei ut frå Moserot, og lægra seg i Bene-Ja’akan.
Wofii Moserot kɔbɔɔ atenae wɔ Beneyaakan.
32 So tok dei ut frå Bene-Ja’akan, og lægra seg i Hor-Hagidgad.
Wofii Beneyaakan kɔbɔɔ atenae wɔ Horhagidgad.
33 So tok dei ut frå Hor-Hagidgad, og lægra seg i Jotbata.
Wofii Horhagidgad kɔbɔɔ atenae wɔ Yotbata.
34 So tok dei ut frå Jotbata, og lægra seg i Abrona.
Wofii Yotbata kɔbɔɔ atenae wɔ Abrona.
35 So tok dei ut frå Abrona, og lægra seg i Esjon-Geber.
Wofii Abrona kɔbɔɔ atenae wɔ Esion-Geber.
36 So tok dei ut frå Esjon-Geber, og lægra seg i Sinheidi, i Kades.
Wofii Esion-Geber kɔbɔɔ atenae wɔ Kades, wɔ Sin sare so.
37 So tok dei ut frå Kades, og lægra seg attmed Horfjellet, i landskilet med Edom.
Wofii Kades kɔbɔɔ atenae wɔ Bepɔw Hor so, wɔ Edom hye ano.
38 Og Aron, øvstepresten, gjekk upp på Horfjellet, som Herren hadde sagt med honom, og der døydde han i det fyrtiande året etter Israels-sønerne hadde teke ut frå Egyptarlandet, fyrste dagen i femte månaden.
Bere a woduu Bepɔw Hor ase no, Awurade ka kyerɛɛ ɔsɔfo Aaron se ɔnkɔ bepɔw no atifi, na ɛhɔ na okowui. Asɛm yi sii mfe aduanan so a Israelfo tu fii Misraim no.
39 Aron var hundrad og tri og tjuge år gamall då han døydde på Horfjellet.
Aaron dii mfe ɔha aduonu abiɛsa, bere a owuu wɔ Bepɔw Hor so no.
40 Men den kananitiske kongen som budde i Arad, i sørluten av Kana’an, fekk høyra at Israels-sønerne kom;
Saa bere no ara mu na Kanaanhene Arad a ɔtenaa Negeb wɔ Kanaan asase so no tee sɛ Israelfo no reba nʼasase so.
41 då tok dei ut frå Horfjellet, og lægra seg i Salmona.
Israelfo no toaa wɔn akwantu no so fi Bepɔw Hor so kɔbɔɔ atenae wɔ Salmona.
42 So tok dei ut frå Salmona, og lægra seg i Punon.
Wofii Salmona kɔtenaa Punon.
43 So tok dei ut frå Punon, og lægra seg i Obot.
Wofii Punon kɔtenaa Obot.
44 So tok dei ut frå Obot, og lægra seg i Ijje-ha-Abarim i landskilet med Moab.
Wɔtoaa so kɔɔ Iye-Abarim, Moab hye so kɔtenaa hɔ.
45 So tok dei ut frå Ijjim, og lægra seg i Dibon-Gad.
Wofii hɔ no, wɔkɔtenaa Dibon Gad.
46 So tok dei ut frå Dibon-Gad, og lægra seg i Almon-Diblataima.
Wofii Dibon Gad kɔtenaa Almon Diblataim.
47 So tok dei ut frå Almon-Diblataima, og lægra seg i Abarimfjelli, austanfor Nebo.
Wofii Almon Diblataim kɔtenaa Abarim mmepɔw a ɛbɛn Nebo no so.
48 So tok dei ut frå Abarimfjelli, og lægra seg på Moabmoarne ved Jordanelvi der ho renn frammed Jeriko;
Akyiri no, wotutu fii hɔ twaa mu wɔ Yeriko kɔbɔɔ atenae wɔ Moab tataw so wɔ Asubɔnten Yordan ho.
49 lægret deira låg langs med Jordan, og rakk frå Bet-ha-Jesjimot til Abel-hasj-sjittim på Moabmoarne.
Wɔwɔ saa beae hɔ no, wɔtenaa mmeae bebree a ɛbɛn Asubɔnten Yordan ho—efi Bet-Yesimot kosi Abel Sitim a ɛwɔ Moab tataw so no.
50 Og Herren tala til Moses på Moabmoarne ved Jordan, midt for Jeriko, og sagde:
Bere a wɔabɔ atenase wɔ hɔ no na Awurade nam Mose so kasa kyerɛɛ Israelfo no se,
51 «Tala til Israels-sønerne, og seg til deim: «Når de fer yver Jordan og kjem til Kana’ans-landet,
“Sɛ mutwa Asubɔnten Yordan kodu Kanaan asase so a,
52 so skal de driva ut deim som bur der i landet, og knasa alle bilætsteinarne deira, og slå sund alle gudelikjendi dei hev støypt seg, riva ned alle hovi.
mompam nnipa a wɔte hɔ no nyinaa na monsɛe wɔn abosom ne ahoni a wɔde abo ayɛ ne nsɔree a wɔasisi no petee mu wɔ mmepɔw so ne mmeae a wɔsom wɔn ahoni no nyinaa.
53 De skal eigna til dykk landet, og setja dykk ned der; for dykk hev eg gjeve det landet til odel og eiga.
Mede asase no ama mo. Momfa na montena so.
54 De skal skifta det millom dykk etter ætter, og draga strå um bygderne. Den som hev mykje folk, skal de gjeva mykje jord, og den som hev lite folk mindre. Kvar skal få den eigedomen som strået hans kjem ut med. Etter ætterne de høyrer til skal landet bytast millom dykk.
Munnyina ntontobɔ so nkyekyɛ asase no, sɛnea mo mmusua no te. Wɔn a wɔdɔɔso no, wɔbɛma wɔn asase kɛse na wɔn a wosua no nso benya asase ketewa. Sɛnea ntonto no besi abɔ biara no na ɛbɛyɛ wɔn de. Monhwɛ mo agyanom mmusua so mfa nkyekyɛ.
55 Men driv de deim ikkje ut, dei som no bur i landet, so skal dei som de sparer verta tornar i augo og broddar i sidorne dykkar, og dei skal plåga dykk i dykkar eige land.
“Sɛ moampam nnipa a wɔte hɔ no a, wɔbɛyɛ mo ani ase mpe ne mo honam mu nsɔe. Wɔbɛhaw mo wɔ asase a mobɛtena so no so.
56 Og det som eg hadde sett meg fyre å gjera med deim, det skal eg då gjera med dykk.»»
Na mede nea masusuw sɛ mɛyɛ wɔn no, bɛyɛ mo.”
