< 4 Mosebok 33 >

1 No skal eg nemna dei staderne der Israels-folket tok læger på ferdi si, då Moses og Aron førde flokkarne deira burt frå Egyptarland.
Jen estas la iroj de la Izraelidoj, per kiuj ili eliris el la lando Egipta, laŭ siaj taĉmentoj, sub la kondukado de Moseo kaj Aaron.
2 For kvar gong dei tok ut ifrå lægret, skreiv Moses upp kvar dei var, so som Herren hadde sagt med honom, og her er namni på lægerstaderne deira etter som dei for fram.
Kaj Moseo priskribis iliajn lokojn de eliro, laŭ ilia irado, konforme al la ordono de la Eternulo; kaj jen estas ilia irado laŭ iliaj lokoj de eliro:
3 Femtande dagen i fyrste månaden tok Israels-sønerne ut frå Ra’amses, påskedagen for dei i veg med tråss i hugen, midt for augo på alle egyptarane;
el Rameses ili eliris en la unua monato, en la dek-kvina tago de la unua monato; en la dua tago de Pasko la Izraelidoj eliris kun forta mano antaŭ la okuloj de la tuta Egiptujo.
4 egyptarane heldt då på og jorda alle sine frumborne, deim som Herren hadde slege i hel; for Herren hadde halde dom yver gudarne deira.
Dume la Egiptoj estis enterigantaj ĉiujn unuenaskitojn, kiujn la Eternulo mortigis inter ili; kaj super iliaj dioj la Eternulo faris juĝon.
5 Då Israels-sønerne hadde fare frå Ramses, lægra dei seg fyrst i Sukkot.
Kaj la Izraelidoj eliris el Rameses kaj haltis tendare en Sukot.
6 So tok dei ut frå Sukkot, og lægra seg i Etam, ytst utmed øydemarki.
Kaj ili eliris el Sukot, kaj haltis tendare en Etam, kiu estas ĉe la rando de la dezerto.
7 So tok dei ut frå Etam, men sidan snudde dei um, og tok vegen til Pi-Hakhirot, som ligg midt imot Ba’al-Sefon, og dei lægra seg framanfor Migdol.
Kaj ili eliris el Etam, kaj turnis sin al Pi-Haĥirot, kiu estas kontraŭ Baal-Cefon, kaj ili haltis tendare antaŭ Migdol.
8 So tok dei ut frå Pi-Hakhirot, og for tvert igjenom havet til øydemarki, og då dei hadde fare tri dagar i Etammarki, lægra dei seg i Mara.
Kaj ili eliris el Pi-Haĥirot kaj transiris meze de la maro en la dezerton, kaj ili iris tritagan vojon tra la dezerto Etam kaj haltis tendare en Mara.
9 So tok dei ut frå Mara, og kom til Elim. I Elim var det tolv vatskjeldor og sytti palmetre, og dei lægra seg der.
Kaj ili eliris el Mara kaj venis Elimon; en Elim estis dek du fontoj de akvo kaj sepdek daktilaj palmoj, kaj ili haltis tie tendare.
10 So tok dei ut frå Elim, og lægra seg ved Raudehavet.
Kaj ili eliris el Elim kaj haltis tendare ĉe la Ruĝa Maro.
11 So tok dei ut frå Raudehavet, og lægra seg i Sinheidi.
Kaj ili foriris de la Ruĝa Maro kaj haltis tendare en la dezerto Sin.
12 So tok dei ut frå Sinheidi, og lægra seg i Dofka.
Kaj ili foriris el la dezerto Sin kaj haltis tendare en Dofka.
13 So tok dei ut frå Dofka, og lægra seg i Alus.
Kaj ili eliris el Dofka kaj haltis tendare en Aluŝ.
14 So tok dei ut frå Alus, og lægra seg i Refidim; men der fanst det ikkje vatn so folket kunde få drikka.
Kaj ili eliris el Aluŝ kaj haltis tendare en Refidim, kaj tie ne estis akvo por la popolo por trinki.
15 So tok dei ut frå Refidim, og lægra seg i Sinaiheidi.
Kaj ili eliris el Refidim kaj haltis en la dezerto Sinaj.
16 So tok dei ut frå Sinaiheidi, og lægra seg i Kibrot-Hatta’ava.
Kaj ili eliris el la dezerto Sinaj kaj haltis tendare en Kibrot-Hataava.
17 So tok dei ut frå Kibrot-Hatta’ava, og lægra seg i Haserot.
Kaj ili eliris el Kibrot-Hataava kaj haltis tendare en Ĥacerot.
18 So tok dei ut frå Haserot, og lægra seg i Ritma.
Kaj ili eliris el Ĥacerot kaj haltis tendare en Ritma.
19 So tok dei ut frå Ritma, og lægra seg i Rimmon-Peres.
Kaj ili eliris el Ritma kaj haltis tendare en Rimon-Perec.
20 So tok dei ut frå Rimmon-Peres, og lægra seg i Libna.
Kaj ili eliris el Rimon-Perec kaj haltis tendare en Libna.
21 So tok dei ut frå Libna, og lægra seg i Rissa.
Kaj ili eliris el Libna kaj haltis tendare en Risa.
22 So tok dei ut frå Rissa, og lægra seg i Kehelata.
Kaj ili eliris el Risa kaj haltis tendare en Kehelata.
23 So tok dei ut frå Kehelata, og lægra seg innmed Seferfjellet.
Kaj ili eliris el Kehelata kaj haltis tendare ĉe la monto Ŝefer.
24 So tok dei ut frå Seferfjellet, og lægra seg i Harada.
Kaj ili foriris de la monto Ŝefer kaj haltis tendare en Ĥarada.
25 So tok dei ut frå Harada, og lægra seg i Makhelot.
Kaj ili eliris el Ĥarada kaj haltis tendare en Makhelot.
26 So tok dei ut frå Makhelot, og lægra seg i Tahat.
Kaj ili eliris el Makhelot kaj haltis tendare en Taĥat.
27 So tok dei ut frå Tahat, og lægra seg i Tarah.
Kaj ili eliris el Taĥat kaj haltis tendare en Teraĥ.
28 So tok dei ut frå Tarah, og lægra seg i Mitka.
Kaj ili eliris el Teraĥ kaj haltis tendare en Mitka.
29 So tok dei ut frå Mitka, og lægra seg i Hasmona.
Kaj ili eliris el Mitka kaj haltis tendare en Ĥaŝmona.
30 So tok dei ut frå Hasmona, og lægra seg i Moserot.
Kaj ili eliris el Ĥaŝmona kaj haltis tendare en Moserot.
31 So tok dei ut frå Moserot, og lægra seg i Bene-Ja’akan.
Kaj ili eliris el Moserot kaj haltis tendare en Bene-Jaakan.
32 So tok dei ut frå Bene-Ja’akan, og lægra seg i Hor-Hagidgad.
Kaj ili eliris el Bene-Jaakan kaj haltis tendare en Ĥor-Hagidgad.
33 So tok dei ut frå Hor-Hagidgad, og lægra seg i Jotbata.
Kaj ili eliris el Ĥor-Hagidgad kaj haltis tendare en Jotbata.
34 So tok dei ut frå Jotbata, og lægra seg i Abrona.
Kaj ili eliris el Jotbata kaj haltis tendare en Abrona.
35 So tok dei ut frå Abrona, og lægra seg i Esjon-Geber.
Kaj ili eliris el Abrona kaj haltis tendare en Ecjon-Geber.
36 So tok dei ut frå Esjon-Geber, og lægra seg i Sinheidi, i Kades.
Kaj ili eliris el Ecjon-Geber kaj haltis tendare en la dezerto Cin (tio estas Kadeŝ).
37 So tok dei ut frå Kades, og lægra seg attmed Horfjellet, i landskilet med Edom.
Kaj ili eliris el Kadeŝ, kaj haltis tendare ĉe la monto Hor, ĉe la rando de la lando de Edom.
38 Og Aron, øvstepresten, gjekk upp på Horfjellet, som Herren hadde sagt med honom, og der døydde han i det fyrtiande året etter Israels-sønerne hadde teke ut frå Egyptarlandet, fyrste dagen i femte månaden.
Kaj la pastro Aaron supreniris sur la monton Hor laŭ la ordono de la Eternulo, kaj mortis tie en la jaro kvardeka post la eliro de la Izraelidoj el la lando Egipta, en la kvina monato, en la unua tago de la monato.
39 Aron var hundrad og tri og tjuge år gamall då han døydde på Horfjellet.
Kaj Aaron havis la aĝon de cent dudek tri jaroj, kiam li mortis sur la monto Hor.
40 Men den kananitiske kongen som budde i Arad, i sørluten av Kana’an, fekk høyra at Israels-sønerne kom;
Kaj la Kanaanido, la reĝo de Arad, kiu loĝis en la sudo de la lando Kanaana, aŭdis, ke venas la Izraelidoj.
41 då tok dei ut frå Horfjellet, og lægra seg i Salmona.
Kaj ili foriris de la monto Hor kaj haltis tendare en Calmona.
42 So tok dei ut frå Salmona, og lægra seg i Punon.
Kaj ili eliris el Calmona kaj haltis tendare en Punon.
43 So tok dei ut frå Punon, og lægra seg i Obot.
Kaj ili eliris el Punon kaj haltis tendare en Obot.
44 So tok dei ut frå Obot, og lægra seg i Ijje-ha-Abarim i landskilet med Moab.
Kaj ili eliris el Obot, kaj haltis tendare en Ije-Abarim, ĉe la limo de Moab.
45 So tok dei ut frå Ijjim, og lægra seg i Dibon-Gad.
Kaj ili eliris el Ije-Abarim kaj haltis tendare en Dibon-Gad.
46 So tok dei ut frå Dibon-Gad, og lægra seg i Almon-Diblataima.
Kaj ili eliris el Dibon-Gad kaj haltis tendare en Almon-Diblataim.
47 So tok dei ut frå Almon-Diblataima, og lægra seg i Abarimfjelli, austanfor Nebo.
Kaj ili eliris el Almon-Diblataim, kaj haltis tendare ĉe la montoj Abarim, antaŭ Nebo.
48 So tok dei ut frå Abarimfjelli, og lægra seg på Moabmoarne ved Jordanelvi der ho renn frammed Jeriko;
Kaj ili foriris de la montoj Abarim, kaj haltis tendare en la stepoj de Moab, ĉe la Jeriĥa Jordan.
49 lægret deira låg langs med Jordan, og rakk frå Bet-ha-Jesjimot til Abel-hasj-sjittim på Moabmoarne.
Kaj ili aranĝis sian tendaron ĉe Jordan, de Bet-Jeŝimot ĝis Abel-Ŝitim, en la stepoj de Moab.
50 Og Herren tala til Moses på Moabmoarne ved Jordan, midt for Jeriko, og sagde:
Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo en la stepoj de Moab ĉe la Jeriĥa Jordan, dirante:
51 «Tala til Israels-sønerne, og seg til deim: «Når de fer yver Jordan og kjem til Kana’ans-landet,
Parolu al la Izraelidoj, kaj diru al ili: Kiam vi transiros Jordanon en la landon Kanaanan,
52 so skal de driva ut deim som bur der i landet, og knasa alle bilætsteinarne deira, og slå sund alle gudelikjendi dei hev støypt seg, riva ned alle hovi.
tiam forpelu de antaŭ vi ĉiujn loĝantojn de la lando, kaj detruu ĉiujn iliajn figurojn, kaj ĉiujn iliajn fanditajn bildojn detruu, kaj ĉiujn iliajn altaĵojn ekstermu;
53 De skal eigna til dykk landet, og setja dykk ned der; for dykk hev eg gjeve det landet til odel og eiga.
kaj ekposedu la landon kaj ekloĝu en ĝi, ĉar al vi Mi donas la landon, ke vi posedu ĝin.
54 De skal skifta det millom dykk etter ætter, og draga strå um bygderne. Den som hev mykje folk, skal de gjeva mykje jord, og den som hev lite folk mindre. Kvar skal få den eigedomen som strået hans kjem ut med. Etter ætterne de høyrer til skal landet bytast millom dykk.
Kaj dispartigu al vi la landon per loto konforme al viaj familioj; al la plinombra donu pli grandan posedaĵon, kaj al la malplinombra donu malpli grandan posedaĵon; kie al iu trafos la loto, tie estu lia posedaĵo; laŭ la triboj de viaj patroj prenu al vi posedaĵojn.
55 Men driv de deim ikkje ut, dei som no bur i landet, so skal dei som de sparer verta tornar i augo og broddar i sidorne dykkar, og dei skal plåga dykk i dykkar eige land.
Sed se vi ne forpelos de antaŭ vi la loĝantojn de la lando, tiam tiuj, kiujn vi restigos el ili, estos dornoj por viaj okuloj kaj pikiloj por viaj flankoj, kaj ili premos vin en la lando, en kiu vi loĝos.
56 Og det som eg hadde sett meg fyre å gjera med deim, det skal eg då gjera med dykk.»»
Kaj tiam tion, kion Mi intencis fari al ili, Mi faros al vi.

< 4 Mosebok 33 >