< 4 Mosebok 12 >
1 Mirjam, og Aron med, tala ille um Moses for den ætiopkvinna skuld, som han hadde teke til kona - for han hadde gift seg med ei ætiopisk kvinna -
Mosi mah Ethiopia tanu to zu haih moe, Ethiopia nongpata to zu ah a lak pongah, Miriam hoi Aaron mah Mosi to kasae thuih hoi.
2 og dei sagde: «Er det då berre Moses Herren hev tala med? Hev han ikkje tala med oss og?» Og Herren høyrde det.
Nihnik mah, Angraeng mah Mosi khae khue ah maw lokthuih? Aicae khaeah doeh lokthui ai maw? tiah a thuih hoi. To lok to Angraeng mah thaih.
3 No var Moses ein mild og tolug mann, mildare enn alle menneskje på jordi.
(To naah Mosi loe long pum ah kaom kaminawk boih pongah doeh, poek panaemhaih tawn kami ah oh.)
4 Men Herren sagde brått til Moses og til Aron og til Mirjam: «Gakk ut til møtetjeldet alle tri!» So gjekk dei dit alle tri.
Angraeng mah, Mosi, Aaron hoi Miriam khaeah, Nangcae long thumto amkhuenghaih im ah angzo oh, tiah a naa. To pongah nihcae loe caeh o.
5 Og Herren for ned i ein skystopul, og stod i tjelddøri og ropa: «Aron og Mirjam!» Då gjekk dei ut båe tvo.
To naah Angraeng loe tamai thung hoiah angzoh tathuk, kahni im thok taengah angdoet moe, Aaron hoi Miriam to kawk; nihnik loe hmabang ah tacawt hoi.
6 Og han sagde: «Lyd no etter ordi mine: Er det ein profet millom dykk, so ter eg, Herren, meg for honom i syner, og talar med honom i draumar.
Anih mah, Ka lok hae tahngai hoih; Nangcae salakah Angraeng ih tahmaa to om nahaeloe, anih khaeah hnuksakhaih hoiah kam tueng moe, anih khaeah amang ah lok ka thuih pae.
7 Men so er det ikkje med Moses, tenaren min; honom lit eg so på, at eg hev sett honom yver heile mitt hus.
Toe ka tamna Mosi loe to tiah om ai; anih loe ka imthung takoh boih ah oep thok koek kami ah oh.
8 Munn til munn talar eg med honom, klårt og ikkje i gåtor, og han fær sjå Herren i rette hamen hans skapnad. Korleis kunde de då våga å tala ille um Moses, min tenar?»
Anih hoi lok ka thuih naah, mikhmai kangtong ah ni lok ka thuih han, thaih karai lok hoiah ka thui mak ai; anih mah Angraeng ih krang to hnu tih; tikhoe ka tamna Mosi ih lok aek hanah zithaih na tawn hoi ai loe? tiah a naa.
9 Og Herrens vreide loga upp imot dei, og han for burt.
Angraeng palungphuihaih mah nihnik to kangh, to pacoengah anih mah caehtaak.
10 Då skyi hadde kvorve burt frå tjeldet, då var Mirjam spillsjuk, og kvit som snø; med same Aron snudde seg mot henne, såg han at ho var spillsjuk.
Tamai mah kahni im to caehtaak pacoengah, khenah, Miriam loe dantui kanglung baktiah ngansae man khrung; Aaron mah Miriam to khet naah, anih loe ngansae man kami ah a hnuk.
11 Då sagde han til Moses: «Gode herre bror! Lat oss ikkje lida for mykje for syndi og dårskapen vår!
To naah Aaron mah Mosi khaeah, Ka angraeng, amthuhaih hoiah ni hmuen hae ka sak hoi moeng boeh, tahmenhaih hoiah hae zaehaih hae kai hnik nuiah amtii hmah raeh, tiah a naa.
12 Lat henne ikkje verta som eit daudt foster, som er halvrote når det kjem ut or morslivet!»
Anih hae amno ih zok thung hoiah tacawt naah kakoep ai kami, takpum ahap kadueh kami baktiah omsak hmah, tiah a naa.
13 Då ropa Moses til Herren og sagde: «Å kjære, kjære Gud, gjer henne god att!»
To pongah Mosi mah Angraeng khaeah, Aw Sithaw, tahmenhaih hoiah anih hae vaihi ngantuisak rae ah, tiah a hangh.
14 Og Herren sagde til Moses: «Hadde far hennar sputta henne i andlitet, laut ho då ikkje sitja med skam i sju dagar? No skal dei stengja henne ute frå lægret i sju dagar, so kann dei taka henne inn att!»
Angraeng mah Mosi khaeah, ampa mah Miriam ih mikhmai ah pathoih nahaeloe, anih loe ni sarihto thung azathaih hoiah om mak ai maw? Anih to na oh o haih ahmuen tasa bangah ni sarihto thung suem ah, to pacoengah a thungah akunsak let ah, tiah a naa.
15 So stengde dei Mirjam ute frå lægret i sju dagar, og folket tok ikkje av stad, fyrr dei hadde teke henne inn att.
To pongah Miriam to ataihaih im tasa bangah ni sarihto thung a suek o; Miriam a thungah akun o sak let ai karoek to, kaminawk loe kholong caeh o ai.
16 Sidan tok folket ut frå Haserot, og slo læger i Paranheidi.
To pacoengah kaminawk loe, Hazeroth ahmuen ah angpuen o moe, Paran praezaek ah ohhaih ahmuen takhawh o.