Nehemias 5

1 Men so reiste det seg eit stort skrik frå folket og frå konorne deira mot dei jødiske brørne deira.

To naah kaminawk hoi a zunawk loe angmacae Judah nawkamyanawk to laisaep o thuih.

2 Sume sagde: «Me og sønerne og døtterne våre er mange, so lat oss få korn, so me kann eta og berga livet!»

Thoemto kaminawk mah, Kaicae loe canu hoi capa ka tawnh o mangh; to pongah ka caak o moe, ka hing o thai hanah, cang phawh han angaih, tiah a thuih o.

3 Og sume sagde: «Åkrarne og vinhagarne og husi våre lyt me setja i pant for å få korn i dyrtidi!»

Thoemto kaminawk mah, Khokha pongah, cang qan hanah laikok, takha hoi imnawk to ka pawng o boeh, tiah thuih o.

4 Og andre sagde: «Me hev lote låne pengar på åkrarne og vinhagarne våre til å greida skatten til kongen.

Thoemto kaminawk mah loe, Lawk hoi misur takha nuiah siangpahrang mah kok ih tamut to paek hanah phoisa coi han angai boeh.

5 No er då våre kroppar likso gode som kropparne åt brørne våre, og våre born er jamgode med deira born. Like vel lyt me gjera sønerne og døtterne våre til trælar. Ja, sume av døtterne våre er alt trælka; og me hev ikkje magt til å hindra det; for åkrarne og vinhagarne våre høyrer dei hine til.»

Vaihi kaicae ih ngan loe kaimacae nawkamyanawk ih ngan baktiah oh moe, kaicae ih caanawk doeh nihcae ih caanawk baktiah ni oh o; khenah, kaicae ih capa hoi canunawk loe tamna ah angcoeng hanah ka sak o boeh, thoemto aicae ih canunawk doeh misong ah hoih o boeh; kaicae ih lawk hoi misur takhanawk loe minawk kalah ban ah oh ving boeh pongah, misong ah kaom kaicae ih canunawk doeh ka krang o thai ai boeh, tiah a thuih o.

6 Eg vart brennande harm då eg høyrde skriket deira og desse ordi.

Nihcae laisaephaih hoi hae baktih loknawk to ka thaih naah, paroeai palung ka phui.

7 Då eg hadde samrådt meg med meg sjølv, skjemde eg på dei adelborne og formennerne og sagde til deim: «Oker er det de driv med brørne dykkar!» So stemde eg saman til eit stort folkemøte mot deim.

To naah ka poek moe, angraengnawk hoi ukkungnawk to ka kawk, Nihcae khaeah, nam nawkamyanawk nuiah acaa kamtlai hmoek ah phoisa na caak o, tiah ka zoeh pacoengah, to kawng thuih hanah kaminawk to kam kuengsak.

8 Og eg sagde til deim: «Etter evna hev me kjøpt frie dei jødiske brørne våre som var selde til heidningarne. Og so gjeng det burt og sel brørne dykkar, so dei lyt selja seg til oss!» Då tagde dei og fann inkje ord for seg.

Kai mah nihcae khaeah, Sithaw panoek ai kaminawk khaeah zawh ih aicae nawkamya Judahnawk to angcoeng thaih thung akrang hanah ka zom o; toe nam nawkamyanawk to kaicae mah akrang pae tih hmang, tiah poek pongah kapop aep ah na zawh o let han vop maw? To tih ai boeh loe nihcae to aimacae acaeng khaeah na zawh o let han maw? tiah ka naa. To naah nihcae mah lok pathim o ai, anghngai o duem.

9 Og eg sagde: «Det er ikkje fint å fara åt soleis som det hev gjort. De burde då ferdast i otte for vår Gud, so ikkje heidningarne, fiendarne våre, skulde få grunn til å spotta oss.

Kai mah, Na sak o ih hmuen hae hoih ai; Sithaw panoek ai kaminawk mah aicae kasae thuih han ai ah, aicae Angraeng Sithaw zithaih palungthin hoiah khosak han om ai maw?

10 Eg og frendarne mine og drengjerne mine hev og pengar og korn å krevja av deim. Lat oss strukja den skuldi!

Kam nawkamyanawk hoi ka tamnanawk mah doeh, minawk hanah phoisa hoi canghum to coisak toeng, toe a caa to kamtlai hmoek ah la o hmah si.

11 Og de - kjære væne, gjev attende i dag åkrane og vinhagarne og oljeplantingarne og husi deira, og gjev deim etter rentorne det kunde krevja av deim av pengarne og kornet og druvesafti og oljen!»

Vaihni roe ah, lawknawk, misur takhanawk, olive takhanawk, imnawk to paek o let ah, to pacoengah kamtlai hmoek ah a caa kangpung cumvaito ah na lak o ih phoisa, canghum, misurtui, thingthai hoi situinawk doeh paek o let ah, tiah ka naa.

12 Dei svara: «Me gjev det attende og gjev upp kravi på deim. So som du hev sagt, vil me gjera.» Eg tok deim i eid, etter eg hadde kalla prestarne til, at dei skulde halda dette vedtaket.

Nihcae mah, Ka paek o let han hmang, tidoeh ka hni o mak ai boeh; na thuih ih lok baktih toengah ka sak o han, tiah thuih o. To naah a thuih o ih lok baktih toengah sak o hanah, qaimanawk to ka kawk moe, lokkamhaih ka saksak.

13 Og eg skok kappelumma mi med dei ordi: «Soleis skal Gud skaka frå hus og eiga kvar ein som ikkje held dette vedtaket; ja, soleis skal han verta skjeken og tom.» Og heile lyden sagde: «Ja, ja!» Og dei lova Herren, og heile folket gjorde etter dette vedtaket.

Kaimah roe qan ih kahni to ka takhoek moe, Hae lokkamhaih pazui ai kami loe, Sithaw mah a im hoi a tawnh ih hmuennawk to hae tiah takhoek pae nasoe, tidoeh tawn ai ah takhoek pae bit nasoe, tiah ka naa. To naah rangpui mah, Amen, tiah thuih o moe, Angraeng to saphaw o; to kaminawk mah lokkamhaih baktih toengah sak o.

14 Dessutan lyt eg nemna: Frå den dagen eg vart utnemnd til jarl yver Jødeland, frå det tjugande til det tvo og trettiande styringsåret åt kong Artahsasta, i tolv år, hev korkje eg eller frendarne mine ete av jarlekosten.

To pacoengah, Judah ukkung ah ka ohhaih saning, Artaxerxes siangpahrang ah ohhaih saning pumphaeto hoi kamtong saning qui thum, hnetto karoek to, saning hatlai hnetto thung, kaimah hoi kam nawknawk mah, ukkung mah caak han koi caaknaek to ka caa o ai.

15 Dei fyrre jarlarne, fyre min tid, tyngde på folket, og tok brød og vin av deim til yver fyrti lodd sylv. Jamvel drengjerne deira spela meister yver folket. Av age for Gud for ikkje eg åt soleis.

Toe kai om ai naah toksah ukkungnawk loe kaminawk khaeah buh hoi misurtui pacoengah, sum kanglung shekel quipalito a kok o; ue, nihcae ih tamnanawk mah doeh kaminawk nuiah akaa tawnh o. Toe Sithaw to ka zit pongah, kai loe to tiah ka sah ai.

16 Dessutan var eg med og bygde på muren. Og ingen åker hev me kjøpt oss. Endå alle drengjerne mine hev vore samla til byggjearbeidet.

Ue, kai loe tapang pakaahaih tok ni ka sak patomh poe; kaicae loe long doeh ka qan o ai; kai han toksah ka tamnanawk doeh tokkung ah ni kam khuengsak boih.

17 Og jødarne og formennerne, eit hundrad og femti mann, åt ved mitt bord, umfram deim som kom til oss frå heidningfolki rundt ikring.

Prae taengah kaom, kaicae khaeah angzo Sithaw panoek ai kaminawk pacoengah, Judah kaminawk hoi ukkung angraeng cumvai, quipangatonawk doeh, ka caboi nuiah ni buh a caak o.

18 Og det vart tillaga på min kostnad kvar dag ein ukse og seks utvalde sauer, umfram fuglar, og tiande kvar dag mykje vin av alle slag; like vel kravde eg ikkje jarlekosten, for arbeidet låg tungt på dette folket.

Ni thokkruek maitaw tae maeto, tuu tarukto hoi aanawk to kai hanah ang paek o; ni hato kruek misurtui congca ang thak o; to tiah hmuen to oh, toe kaminawk hanah hmuenzit ah oh pongah, ukkungnawk han paek koi caaknaek to ka la ai.

19 Kom meg i hug, min Gud, og rekna meg til godes alt det eg hev gjort for dette folket!

Aw ka Sithaw, hae kaminawk nuiah ka sak ih kahoih hmuennawk pongah, na pahnet hmah, tiah lawk ka thuih.