< Nehemias 12 >

1 Dette er dei prestarne og levitarne som for heim med Zerubbabel Sealtielsson og Jesua: Seraja, Jirmeja, Ezra,
Pea ko e kau taulaʻeiki mo e kau Livai eni, naʻe ʻalu hake mo Selupepeli ko e foha ʻo Sialiteli, mo Sesua ko Selaia, mo Selemaia, mo Esela,
2 Amarja, Malluk, Hattus,
Mo ʻAmalia, mo Maluki, mo Hatusi,
3 Sekanja, Rehum, Meremot,
Mo Sikania, mo Lihumi, mo Melemoti,
4 Iddo, Ginnetoi, Abia,
Mo Ito, mo Kinito, mo ʻApisa,
5 Mijjamin, Ma’adja, Bilga,
Mo Miamini, mo Moatia, mo Pilika,
6 Semaja, Jojarib, Jedaja,
Mo Simaia, mo Soaialipi, mo Sitaia,
7 Sallu, Amok, Hilkia og Jedaja. Dette var hovdingarne for prestarne og for brørne sine på Jesuas tid.
Mo Salu, mo ʻAmoki, mo Hilikia, mo Sitaia. Ko e kau tuʻukimuʻa eni ʻoe kau taulaʻeiki, pea ʻo honau ngaahi kāinga ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Sesua.
8 Og levitarne var: Jesua, Binnui, Kadmiel, Serebja, Juda, Mattanja, som saman med brørne sine styrde med lovsongen,
Pea ko e kau Livai foki: ko Sesua, mo Pinui, mo Katimieli, mo Selepea, mo Siuta, mo Matania, ʻaia naʻe taki ki he fakafetaʻi, ʻaia mo hono ngaahi kāinga.
9 medan Bakbukja og Unno, brørne deira, stod midt fyre deim etter vaktskift.
Pea mo Pakipukia mo Uni, ko honau kāinga, naʻe hangatonu atu kiate kinautolu ʻi honau ngaahi lakanga.
10 Jesua fekk sonen Jojakim, Jojakim fekk sonen Eljasib, og Eljasib Jojada.
Pea naʻe tupu ʻia Sesua ʻa Soaikimi, pea tupu foki ʻia Soaikimi ʻa Iliasipi, pea tupu ʻia Iliasipi ʻa Sihoiata.
11 Jojada fekk sonen Jonatan, og Jonatan Jaddua.
Pea tupu ʻia Sihoiata ʻa Sonatani, pea tupu ʻia Sonatani ʻa Satua.
12 På Jojakims tid var desse hovdingar for preste-ættarne: For Seraja Meraja, for Jeremia Hananja,
Pea naʻe ai ʻae kau taulaʻeiki ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Sihoiakimi, ko e kau tuʻukimuʻa ʻoe ngaahi mātuʻa: ʻia Selaia, ko Melaia: ʻia Selemaia, ko Hanania;
13 for Ezra Mesullam, for Amarja Johanan,
‌ʻIa Esela, ko Mesulami; ʻia ʻAmalia, ko Sihohanani;
14 for Meluki Jonatan, for Sebanja Josef,
‌ʻIa Meleku, ko Sonatani: ʻia Sepania, ko Sosefa;
15 for Harim Adna, for Merajot Helkai,
‌ʻIa Halimi, ko ʻAtina; ʻia Milaioti, ko Hilikai;
16 for Iddo Zakarja, for Ginneton Mesullam,
‌ʻIa Ito, ko Sakalia; ʻia Kinitoni, ko Mesulami;
17 for Abia Zikri, for Minjamin, for Moadja Piltai,
‌ʻIa ʻApisa, ko Sikili; ʻia Miniamini, ʻia Moatia, ko Pilite;
18 for Bilga Sammua, for Semaja Jonatan,
‌ʻIa Pilika, ko Samua; ʻia Simaia, ka Sihonatani;
19 for Jojarib Mattenai, for Jedaja Uzzi,
Pea ʻia Soaialipi, ko Matinei; ʻia Sitaia, ko Usi;
20 for Sallai Kallai, for Amok Eber,
‌ʻIa Salei, ko Kalei; ʻia ʻAmoki, ko ʻIpeli,
21 for Hilkia Hasabja, for Jedaja Netanel.
‌ʻIa Hilikia, ko Hasapea; ʻia Sitaia, ka Netanili.
22 I Eljasibs, i Jojada og Johanan og Jaddua si tid, vart hovdingarne for levitættgreinerne uppskrivne; like eins prestarne i styringstidi åt persaren Darius.
Naʻe tohi ʻae kau Livai ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Iliasipi, ko Sihoiata, mo Sohanani, mo Satua, ko e kau tuʻukimuʻa ʻoe kau mātuʻa: mo e kau taulaʻeiki foki, ʻo hoko mo e pule ʻa Talaiasi ko e tangata Peasia.
23 Levi-sønerne, ættarhovdingarne, er uppskrivne i krønikeboki heilt fram til dagarne hans Johanan Eljasibsson.
Ko e ngaahi foha ʻo Livai, ko e kau tuʻukimuʻa ʻoe kau mātuʻa, naʻe tohi ʻi he tohi ʻoe toenga talanoa, ʻo hoko ki he ngaahi ʻaho ʻo Sohanani ko e foha ʻo Iliasipi.
24 Levithovdingarne var: Hasabja, Serebja og Jesua Kadmielsson og brørne deira, som stod midt imot deim og song lovsongen og takkesongen, etter som gudsmannen David hadde bode, ein songarflokk attmed hin.
Pea ko e kau tuʻukimuʻa ʻoe kau Livai: ko Hasapea, mo Selepea, mo Sesua ko e foha ʻo Katimieli, mo honau kāinga naʻe hangatonu kiate kinautolu, ke fai fakamālō, mo ʻatu ʻae fakafetaʻi, ʻo hangē ko e fekau ʻa Tevita ko e tangata ʻae ʻOtua, ko e hangatonu atu ʻae lakanga ki he lakanga ʻe taha.
25 Mattanja, Bakbukja, Obadja, Mesullam, Talmon og Akkub var portvaktarar og heldt vakt ved upplagsromi ved portarne.
Ko e kau leʻo matapā naʻe tauhi ʻi he tulutulu ʻoe ngaahi matapā, ko Matania, mo Pakipukia, mo ʻOpataia, mo Mesulami, mo Talimoni, mo ʻAkupi.
26 Dette var ættarhovdingarne i dagarne hans Jojakim, son åt Jesua Josadaksson, og i jarlen Nehemia og den skriftlærde presten Ezra si tid.
Naʻe ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Sihoiakimi ko e foha ʻo Sesua, ko e foha ʻo Sosataki, ʻakinautolu ni, pea ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Nehemaia ko e pule, pea mo Esela ko e taulaʻeiki mo e tangata tohi.
27 Då muren kring Jerusalem skulde verta vigd, henta dei levitarne frå alle bustaderne deira og førde deim til Jerusalem, til å halda vigsla og gledehøgtid med lov og song, med cymblar og harpor og cithrar.
Pea ʻi he fakatapui ʻoe ʻā maka ʻo Selūsalema naʻa nau kumi ʻae kau Livai mei honau ngaahi potu kotoa pē, ke ʻomi ʻakinautolu ki Selūsalema, ke fai ʻae fakatapui ʻi he fiefia lahi, ʻi he ngaahi fakafetaʻi, mo e hiva, mo e ngaahi meʻa pakihi, mo e ngaahi ūtete mo e ngaahi haʻape.
28 Då samla songar-sønerne seg frå kverven kring Jerusalem og frå netofatitgardarne,
Pea naʻe fakakātoa ʻae ngaahi foha ʻoe kau hiva, mei he potu fonua tafangafanga naʻe takatakai ʻi Selūsalema, pea mei he ngaahi potu kakai ʻo Nitofa;
29 frå Bet-Haggilgal og frå landet kring Geba og Azmavet; songarane hadde bygt seg gardar rundt ikring Jerusalem.
Pea mei he fale ʻo Kilikali foki, pea mei he ngaahi ngoue ʻo Kepa mo ʻAsimaveti: he naʻe langa honau ngaahi potu ke nofo ai ʻe he kau hiva ʻo takatakai ʻi Selūsalema.
30 Prestarne og levitarne reinsa seg, og dei reinsa folket og portarne og muren.
Pea naʻe fakamaʻa ʻakinautolu ʻe he kau taulaʻeiki mo e kau Livai, pea fakamaʻa ʻae kakai, mo e ngaahi matapā, mo e ʻā maka.
31 Eg let hovdingarne i Juda stiga upp på muren. So skipa eg tvo store songkorar og festferder. Den eine gjekk til høgre uppå muren fram mot Møkporten.
Pea ne u toki ʻomi ʻae houʻeiki ʻo Siuta ki ʻolunga ki he ʻā maka, pea fokotuʻu honau vāhenga lahi ʻe ua ʻonautolu ke fai fakafetaʻi, pea naʻe ʻalu honau fakataha ʻe taha ki he nima toʻomataʻu ʻoe funga ʻā maka ʻo hanga atu ki he matapā tuʻunga veve:
32 Etter dei gjekk Hosaja og den eine helvti av Juda-hovdingarne,
Pea naʻe muimui ʻiate kinautolu ʻa Hosaia, mo hono vaeuaʻanga ʻe taha ʻoe houʻeiki ʻo Siuta,
33 og so Azarja, Ezra, Mesullam,
Mo ʻAsalia, mo Esela, mo Mesulami,
34 Juda, Benjamin, Semaja og Jeremia,
Mo Siuta, mo Penisimani, mo Simaia, mo Selemaia,
35 like eins nokre av prestesønerne med lurar; dinæst Zakarja, son åt Jonatan, son åt Semaja, son åt Mattanja, son åt Mikaja, son åt Zakkur, son åt Asaf,
Mo e niʻihi ʻoe ngaahi foha ʻoe kau taulaʻeiki, ʻaki ʻae ngaahi meʻalea; ʻio, ʻa Sakalia ko e foha ʻo Sonatani, ko e foha ʻo Simaia, ko e foha ʻo Sakuli, ko e foha ʻo ʻAsafi;
36 og so brørne hans: Semaja, Azarel, Milalai, Gilalai, Ma’ai, Netanel, Juda, og Hanani med spelgognerne åt gudsmannen David. Den skriftlærde Ezra gjekk fyre deim.
Mo hono ngaahi kāinga, ko Simaia, mo ʻAsalili, mo Milale, mo Kilale, mo Meai, mo Netanili, mo Siuta, mo Hanani, mo e ngaahi meʻa faiva ʻa Tevita ko e tangata ʻae ʻOtua, mo Esela ko e tangata tohi ʻi honau ʻao.
37 Dei gjekk yver Kjeldeporten og beint upp tropperne til Davidsbyen, der ein stig upp på muren ovanfor Davidshuset, heilt fram til Vatsporten i aust.
Pea naʻa nau ʻalu hake ʻi he matapā ʻoe mata vai, ʻaia naʻe hangatonu atu kiate kinautolu, ʻi he ngaahi tuʻunga ʻoe kolo ʻa Tevita, ʻi he ʻalu hake ʻoe ʻā maka, ʻi ʻolunga ʻi he fale ʻo Tevita, ʻio, ʻo aʻu atu ki he matapā vai ʻi he potu hahake.
38 Den andre songkoren gjekk til vinstre, og der fylgde eg og den andre helvti av folket uppå muren, yver Omnstårnet burt til den breide muren,
Pea ko hono fakataha ʻe taha ʻokinautolu naʻe fai fakafetaʻi naʻe ʻalu ki he potu naʻe hangatonu mai kiate kinautolu, pea naʻaku muimui atu kiate kinautolu, mo hono vaeuaʻanga ʻe taha ʻoe kakai ʻi he funga ʻā maka, mei he potu mamaʻo atu ʻi he fale māʻolunga ʻoe ngaahi afi tutuʻanga meʻa, ʻio, ʻo aʻu atu ki he ʻā maka laulahi;
39 yver Efraimsporten, Gamleporten og Fiskeporten, gjenom Hananeltårnet og Hammeatårnet, heilt fram til Saueporten. Dei stana ved Fengselsporten.
Pea mei he potu ki ʻolunga hake ʻi he matapā ʻo ʻIfalemi, pea mei ʻolunga ʻi he matapā motuʻa, pea ki ʻolunga ʻi he matapā ika, pea mei he fale māʻolunga ʻo Hananili, mo e fale māʻolunga ʻo Mea, ʻio, ʻo aʻu ki he matapā sipi: pea naʻa nau tuʻumaʻu pe ʻi he matapā ʻoe fale fakapōpula.
40 So stelte dei seg upp i Guds hus båe songkorarne; like eins eg og helvti av formennerne med meg,
Pea naʻe pehē ʻae tuʻu ʻae fakataha ʻe ua naʻe fai fakafetaʻi ʻi he fale ʻoe ʻOtua, mo au pea mo hono vaeuaʻanga ʻe taha ʻoe kau pule:
41 og prestarne Eljakim, Ma’aseja, Minjamin, Mikaja, Eljoenai, Zakarja og Hananja med lurar,
Pea ko e kau taulaʻeiki eni: ko Iliakimi, mo Maaseia, mo Miniamini, mo Mikaia, mo Ilionei, mo Sakalia, mo Hanania, ʻaki ʻae ngaahi meʻa lea;
42 og Ma’aseja, Semaja, Eleazar, Uzzi, Johanan, Malkia, Elam og Ezer. Og songarane let songen ljoma, og føraren deira var Jizrahja.
Mo Maaseia, mo Simaia, mo ʻEliesa, mo Usi, mo Sihohanani, mo Malikisa, mo ʻIlami, mo Eseli. Pea naʻe hiva kalanga ʻae kau hiva, fakataha mo honau taki muʻa ko Siselahia.
43 Dei ofra den dagen store offer og gledde seg; for Gud hadde kveikt gleda hjå folket; ogso kvinnorne og borni gledde seg. Og gleda frå Jerusalem høyrdest langan leid.
Pea naʻa nau ʻatu foki ʻi he ʻaho ko ia ʻae ngaahi feilaulau lahi, ʻi he fiefia: he naʻe fakafiefiaʻi ʻakinautolu ʻi he fiefia lahi; pea naʻe fiefia ʻae ngaahi uaifi foki mo e fānau; ko ia naʻe ongo ki he mamaʻo ʻae fiefia ʻa Selūsalema.
44 Samstundes vart det uppnemt menner til å hava tilsyn med upplagsromi for reidorne, fyrstegrøda og tiendi, til å gøyma der det som lovi heimla prestarne og levitarne frå bymarkerne. Dei var fegne i Juda for at prestarne og levitarne gjorde tenesta.
Pea naʻe fakanofo ʻi he kuonga ko ia ʻae niʻihi, ke tauhi ʻae ngaahi fale ki he ngaahi koloa, ko e ngaahi meʻa ʻoku ʻatu, mo e ngaahi ʻuluaki fua, pea ki he ngaahi tāuvao, ke tānaki ki ai mei he ngaahi ngoue ʻi he ngaahi kolo ʻae ngaahi ʻinasi ʻoe fono ki he kau taulaʻeiki, mo e kau Livai: he naʻe fiefia ʻa Siuta koeʻuhi ko e kau taulaʻeiki mo e kau Livai naʻe ngāue.
45 Og dei tok vare på det som var til å taka vare på ved gudstenesta og reinsingarne. Like eins gjorde songarane og portvaktarane sine tenestor, soleis som David og Salomo, son hans, hadde bode;
Pea ko e kau hiva mo e kau leʻo matapā naʻa nau fakatou tauhi ʻae lakanga ʻo honau ʻOtua, mo e lakanga ʻo honau fakamaʻa ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Tevita, mo Solomone ko hono foha.
46 for alt i gamall tid, i Davids dagar, og songarhovdingen Asafs dagar, ljoda lovsongar og takkesongar til Gud.
He naʻe ʻi ai ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Tevita, mo ʻAsafi, ʻae kau takimuʻa ʻi he kau hiva, mo e ngaahi hiva ʻoe fakaongolelei mo e fakafetaʻi ki he ʻOtua.
47 Og i Zerubbabels og Nehemias dagar gav heile Israel songarane og portvaktarane dei reidorne dei skulde hava frå dag til annan. Levitarne fekk sine heilage gåvor, og dei reidde ut heilage gåvor til Arons-sønerne.
Pea ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Selupepeli, pea ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Nehemaia, naʻe foaki ʻe ʻIsileli kotoa pē ʻae ngaahi ʻinasi tokoni ki he kau hiva mo e kau leʻo matapā, taki taha ʻene tokoni ʻi he ʻaho kotoa pē: pea naʻa nau vaheʻi ʻae ngaahi meʻa tapu maʻae kau Livai; pea naʻe vaheʻi ia ʻe he kau Livai maʻae fānau ʻa ʻElone.

< Nehemias 12 >