< Nahum 1 >
1 Framsegn um Nineve. Boki um syni hans Nahum, elkositen.
Hiche hi Nineveh khopi chung chang thudola thuphondoh, Elkosh khoa pat Nahum kitipan themgaovin thil’amu banga athil amu ho kisutna lekhabu ahi.
2 Herren er ein streng Gud og ein hemnar, ja, ein hemnar er Herren, og full av harm; Herren hemner seg på motmennerne sine og held på vreiden mot uvenerne sine.
Pakai hi Pathen engsetah leh phula jing Pathen ahi. Aman a-lunghan teng phulah abol jin, Pathen in ama doudal te chung’a phu alah ding, A ma lunghanna chu a galmite chung a abuhlhah ding ahi.
3 Herren er sein til vreide, men han er stor i kraft, og slett ikkje let han nokon vera ustraffa. I uver og storm hev Herren sin veg, og skyerne er dumba um føterne hans.
Pakai hi kintah’a lunghang lou Thahattah ahi. Chule ajeh beijin Pakaiyin themmo nahi amoh ngaidam jipoi. Pakai hi chimpei le khopi huija alamlhan, Meilhang jouse jong hi akengphanga leivui jeng ahibouve.
4 Han trugar havet og turkar det ut, alle elvarne let han torna. Då folnar Basan og Karmel, og groren på Libanon folnar burt.
Twikhanglen jeng jong aphoa ahileh twi akanghel jitan, vadung jouse jong abonchan atingkang soh hel jin ahi; chule Bashan phai le Carmel mol jong anitah lhon in agop lha jitan, Lebanon lhang noulai jong agop paiji tai.
5 Bergi bivrar for honom, og haugarne brånar. Jordi lyftar seg for hans åsyn, jordriket med alle som i det bur.
Pakai masanga molsang ho jeng jong akihot lingji tauvin, Thing lhang gam ho jong angimsoh jitan ahi; Chule Pakai angsunga leiset jong ahomkeovin Aum jitan, Vannoi pumpi leh asunga cheng jouse jong abeisoh jitauve.
6 Kven kann standa for hans trugsmål, og kven kann halda ut hans brennande harm? Vreiden hans gøyser fram som eld, og bergi brest i sund for honom.
Pakai a-lunghan teng koiham Ama masanga ding ngam ding? Alung han deu jeju chu koiham athoh ngapcha ding? Ajeh chu alunghan teng mei-al kisung lha tobang ahin, Songpi jouse jong hi Pakai jeh-in apoh keh jitauve.
7 Herren er god, ei vern på trengsledagen. Han kjenner deim som trøystar seg til honom.
Pakai hi nunnem tah ahin, Gim le hesoh nikhoa kisel na kulpi ahi; Amaa kiselji mihem ho chu Pakaiyin amelchih sohkei ahi.
8 Men ved ei sturtflod gjer han ende på staden der den byen stend, og uvenerne hans skal myrkret elta.
Ama kidoupite vang chu Twisoh hattah letjeng junga hunglong chu atolmang sah hel ding, Amelmate jong chu muthim khojing lah’a adel lut ding ahi.
9 Ja, på dykkar uråder mot Herren gjer han ende. Ikkje tvo gonger tarv trengsla koma.
Ipi dinga Pakai dounaa thilgon naneiju ham? Pakaiyin achaina hel’a asuh manghel ding; akisatpite chunga chu nivei phulah khel-a khatveija asuhgam hel ding ahi.
10 For um dei og er ihopfløkte som klungerbuska og so fulle av livssaft som deira drykk av vin, so skal dei like fullt verta uppbrende som fullturr halm.
Ama kisatpite chu lingleh khao kihel chom tobanga, mangthah bep diu, chule changpol gosa banga mangthah ahitauve.
11 Frå deg gjekk det ut ein mann som hadde ilt i hugen mot Herren. Nidingskap var det han etla seg til.
Pakai douna dinga tohgon neija, hangsan tah’a thuseija pang, nangmaa kon mihem khatbe hung louham?
12 So segjer Herren: Kor sterke og mange dei og mun vera, so skal dei like vel verta avskorne og kverva burt. Og um eg fyrr hev plåga deg, so skal eg ikkje gjera det no meir.
Pakai Pathen in hiti hin aseije: “Amaho hi thahat’u hen lang mi tamu jongleh abonchauva kisatgam’uva kitolmang del diu ahi. Nangma vang bol gentheijin ana um jongleh chun, tun nabol genthei kit tapong’e.
13 For no vil eg brjota det oket han lagde på deg, og slita bandi dine.
Chule tua ama namkol jon napoh chu kaloilhah peh ding, Chule na kikanna thihkhao jouse jong ka botan peh soh hel ding ahi,” ati.
14 Men um deg byd Herren so: Inkje avkjøme skal heretter koma frå namnet ditt. Or huset åt guden din vil eg rydja ut både skorne og støypte bilæte. Ei grav vil eg bu til åt deg. For du er funnen for lett.
Chule nangma Assyria te chung chang thudol’a Pakaiyin thu apen, namin pu ding cha le nao hung peng kitlou ding ahitai; ajeh chu Pathen lim nasemthu nahou naa kona milim kilhajol hole kikhengjol ho aboncha ka paimanga, chule nangma kivuina ding lhankhuh, jachatna tampi kasempeh ding nahi,” ati.
15 Sjå, yver fjelli føterne åt honom som ber fagnadbod, han som forkynner fred! Haldt dine høgtider, Juda, fullgjer dine lovnader! For aldri meir skal nidingen draga imot deg - mot rot han uppriven.
Ven molchung lah’a Kipana thupha choija chamna thu samphongpa kengphang te ni khu! Vo Judah na kut bol ding jouse kibol’in chule nakitepna bulhih soh keijin, Ajeh chu nangma lam’a migiloupa hung kit talou ding ahi, Ama chu kisumang hel ahitai.