Mika 6
1 Høyr kva Herren segjer: Reis deg! Før di sak for fjelli! Lat haugarne høyra di røyst!
E HOOLOHE mai oukou ano i ka mea a Iehova i olelo mai ai; E ku iluna, e hakaka imua o na mauna, A e hoolohe na puu i kou leo.
2 Ja, høyr Herrens sak, de fjell og de ævelege grunnvollar under jordi! For Herren fører sak med folket sitt, og med Israel vil han ganga til doms.
A hoolohe oukou, e na mauna i ka hoopaapaa o Iehova, A me oukou na kumu paa o ka honua: No ka mea, he hoopaapaa ko Iehova me kona poe kanaka, A e hoopaapaa no ia me ka Iseraela.
3 Mitt folk, kva hev eg gjort deg? Kva hev eg trøytta deg med? Svara meg!
E kuu poe kanaka, heaha ka'u i hana aku ai ia oe? Heaha ka'u i hooluhi ai ia oe? e hoike mai ia'u.
4 Eg førde deg då ut or Egyptarlandet, og frå trælehuset løyste eg deg ut; og Moses og Aron og Mirjam sette eg i brodden for deg.
No ka mea, ua lawe mai au ia oe mai ka aina o Aigupita mai, A ua hoola au ia oe mai ka hale o na kauwa mai; A ua hoouna aku au imua ou ia Mose, ia Aarona, a me Miriama.
5 Mitt folk! Kom i hug det Balak, kongen i Moab, var meint på, og det Bileam Beorsson svara honom! Kom i hug ferdi frå Sittim til Gilgal, so du kann skyna Herrens rettferdsverk!
E kuu poe kanaka, e hoomanao ano i ka mea a Balaka, ke alii o Moaba, i noonoo ai, A i ka mea hoi a Balaama ke keiki a Beora i olelo mai ai ia ia, mai Sitima mai a Gilegala; I ike oukou i ka pono o Iehova.
6 Kva skal eg stiga fram for Herren med, bøygja meg med for Gud i det høge? Skal eg stiga fram for honom med brennoffer, med årsgamle kalvar?
Me ke aha la wau e hele aku ai imua o Iehova, A kulou iho imua o ke Akua kiekie? E hele anei au imua ona me na mohai kuni, Me na keiki bipi o ka makahiki hookahi?
7 Vil Herren hava hugnad i tusund verar, i ti tusund oljebekkjer? Skal eg ofra min fyrstefødde for mitt brot, mi livsfrukt til syndoffer for mi sjæl?
E oluolu anei o Iehova i na tausani hipa kane? A me ka umi tausani muliwai aila? E haawi anei au i kuu makahiapo no kuu hala, I ka hua o kuu kino no ka hewa o ko'u uhane.
8 Nei, han hev sagt deg, menneskje, kva som godt er; for kva krev Herren av deg anna enn at du skal gjera det som rett er, leggja vinn på kjærleik og ferdast audmjukt med din Gud?
Ua hoike mai no ia ia oe, e ke kanaka, i ka mea maikai; A he aha ka mea a ke Akua i kauoha mai ai ia oe, Ke ole e hana i ka pono, a e aloha i ka lokomaikai, A e hoohaahaa i ka hele ana me ke Akua?
9 Høyr kor Herren ropar til byen - og det er visdom å ottast namnet ditt -. Høyr straffi, og kven det er som hev fastsett henne!
Ke kahea mai nei ka leo o Iehova i ke kulanakauhale, A o ka mea naauao e ike i kou inoa; E hoolohe oukou i ka hoopai aua, a me ka mea nana ia i hoike mai.
10 Finst det endå i huset åt den gudlause rangfenge skattar og undermåls skjeppemål, som er bannstøytt?
Aole anei, i keia wa, na waiwai hewa ma ka hale o ka poe hewa, A me ka epa uuku e hoowahawahaia?
11 Kunde eg vera rein dersom eg bruka svikefulle vegtar og hadde falske lodd i pungen?
E maemae anei au me na mea kaupaona hewa, A me ka aa paona hoopunipuni?
12 Du by med rikfolk, fulle av urett, og dei som bur der, talar lygn og hev ei falsk tunga i munnen sin!
No ka mea, ua piha kona poe kanaka waiwai i ka hana ino, A ua olelo wahahee kona poe kanaka, A ua hoopunipuni ko lakou alelo ma ko lakou waha.
13 So vil då eg og slå deg so det gjer vondt, leggja deg i øyde for dine synder skuld.
No ia hoi, e hoonawaliwali au ia oe, ma ka hahau ana ia oe, Ma ka hooneoneo ana ia oe no kou hewa.
14 Du skal eta, men ikkje verta mett, og tom skal du alltid kjenna deg. Du kann flytja, men du skal ikkje berga. Og det du bergar, skal eg gjeva åt sverdet.
A e ai iho oe, aole e maona; Aia no iloko ou ka maule ana; A e lawe aku oe, aole e hoopakele, A o ka mea au e hoopakele ai, oia ka'u e haawi aku no ka pahikaua.
15 Du skal så, men ikkje få hausta. Du skal pressa olivor, men ikkje få salva deg med olje. Du skal pressa druvesaft, men ikkje få drikka vin.
E lulu iho no oe, aka, aole oe e ohi mai; E hehi iho oe i na oliva, aole nae e poniia oe i ka aila; A i ka waina hou, aole nae oe e inu i ka waina.
16 For fyreskrifterne åt Omri agtar dei vel på, og all gjerning av Ahabs hus, og etter deira råder er det de ferdast, for eg skal gjera deg til ei skræma og ibuarane dine til spott, og vanæra yver folket mitt skal de bera.
No ka mea, ua malamaia na kanawai o Omeri, A me na hana a pau a ko ka hale o Ahaba, A ua hele oukou ma ko lakou manao; Nolaila, e hoolilo aku ai au ia oe i neoneo, A i kona poe kanaka i mea hoowahawahaia; A e lawe oukou i ka hoino o kuu poe kanaka.
