Mika 6

1 Høyr kva Herren segjer: Reis deg! Før di sak for fjelli! Lat haugarne høyra di røyst!

Hina Gode da Isala: ili fi ilima diliwaneya udidisu nabima! Hina Gode! Wa: legadoma! Goumi amola agolo huluane nabima: ne, Dia Isala: ili fi ilima diliwaneya udidili sia: be amo nabima: ma!

2 Ja, høyr Herrens sak, de fjell og de ævelege grunnvollar under jordi! For Herren fører sak med folket sitt, og med Israel vil han ganga til doms.

Dilia goumi bagade! Dilia da mae mugululi dialebe osobo bagade ea bai fa: i! Hina Gode Ea diliwaneya udidisu nabima! Hina Gode da Ea fidafa dunuma fofada: mu gala. E da Isala: ili fi dunuma diliwaneya udidisu imunu.

3 Mitt folk, kva hev eg gjort deg? Kva hev eg trøytta deg med? Svara meg!

Hina Gode da amane sia: sa, “Na fi dunu! Na da dilima adi hamobela: ? Na da dilima habodane da: i diosu ibala: ? Nama dabe adole ima!

4 Eg førde deg då ut or Egyptarlandet, og frå trælehuset løyste eg deg ut; og Moses og Aron og Mirjam sette eg i brodden for deg.

Na da dili Idibidi sogega fisili masa: ne, gadili asunasi. Na da dili udigili se nabima: ne hawa: hamosu amo yolema: ne gaga: i. Na da Mousese, Elane amola Milia: me, ilia bisili dili oule masa: ne asunasi.

5 Mitt folk! Kom i hug det Balak, kongen i Moab, var meint på, og det Bileam Beorsson svara honom! Kom i hug ferdi frå Sittim til Gilgal, so du kann skyna Herrens rettferdsverk!

Na fi dunu! Bu dawa: ma! Moua: be hina bagade Ba: ila: ge da dili wadela: musa: ilegei. Amola Na olelebeba: le, Ba: ila: me (Bio ea mano) da Isala: ili fi ilima hahawane fidisu fawane bu adole i. Amola dilia da Aga: isia fisisu amogainini Giliga: lega ahoanoba, hou dilima doaga: i, amo huluane bu dawa: ma. Dilia da amo liligi dilima doaga: i noga: le dawa: lea, dilia da Na dili gaga: ma: ne hawa: hamosu dawa: digimu galebe.”

6 Kva skal eg stiga fram for Herren med, bøygja meg med for Gud i det høge? Skal eg stiga fram for honom med brennoffer, med årsgamle kalvar?

Na da Hina Gode, Hebene ganodini esalebe Gode, Ema nodone sia: ne gadomusa: masea, Ema adi liligi gaguli misa: bela: ? Na da bulamagau mano gilisi noga: idafa amo Ema gaguli misa: bela: ?

7 Vil Herren hava hugnad i tusund verar, i ti tusund oljebekkjer? Skal eg ofra min fyrstefødde for mitt brot, mi livsfrukt til syndoffer for mi sjæl?

Na da Ema gobele salimusa: , sibi osea: idafa gaguli masea, o olife susuligi hano bagade defele Ema gaguli masea, E da amo hahawane ba: ma: bela? Na da na wadela: i hou hamoi amo dabe ima: ne, na magobo mano Ema gobele salima: bela?

8 Nei, han hev sagt deg, menneskje, kva som godt er; for kva krev Herren av deg anna enn at du skal gjera det som rett er, leggja vinn på kjærleik og ferdast audmjukt med din Gud?

Hame mabu! Hina Gode da hou noga: idafa ninima olelei dagoi. E da nini agoane hamoma: ne hanasa. Ninia moloidafa hou hamone, asigidafa hou hamone, amola fonoboi amola asaboiwane, gilisili ninia Gode amola esalumu, amo hou nini hamoma: ne E da hanasa.

9 Høyr kor Herren ropar til byen - og det er visdom å ottast namnet ditt -. Høyr straffi, og kven det er som hev fastsett henne!

Ninia Hina Godema beda: ne, amola dawa: iwane esalumu da defea. E da moilai bai bagadega esalebe dunuma amane wele sia: sa, “Dilia dunu fi amo da moilai bai bagadega gilisisa! Nabima!

10 Finst det endå i huset åt den gudlause rangfenge skattar og undermåls skjeppemål, som er bannstøytt?

Wadela: i hamosu dunu da ilia diasu ganodini wamolai liligi bagohame gilisisa. Ilia da dioi defesea, ogogole baligili amola fonobone defesa. Amo hou Na da bagade higasa.

11 Kunde eg vera rein dersom eg bruka svikefulle vegtar og hadde falske lodd i pungen?

Na da habodane ogogole dioi defesu dunu ilima gogolema: ne olofoma: bela: ?

12 Du by med rikfolk, fulle av urett, og dei som bur der, talar lygn og hev ei falsk tunga i munnen sin!

Dilia bagade gagui dunu da hame gagui dunu ilima baligili laha amola banenesisa. Amola dilia huluane da ogogosu dunu fawane.

13 So vil då eg og slå deg so det gjer vondt, leggja deg i øyde for dine synder skuld.

Amaiba: le, Na da dilia wadela: i hou dawa: beba: le, dilima gugunufinisisu hou mui dagoi.

14 Du skal eta, men ikkje verta mett, og tom skal du alltid kjenna deg. Du kann flytja, men du skal ikkje berga. Og det du bergar, skal eg gjeva åt sverdet.

Dilia da ha: i manu, be hame sadimu. Be amomane dilia da ha: iwane dialumu. Dilia da liligi gisa masunu, be amo noga: le hame momagemu. Adi liligi dilia momagesea, Na da gegesu amo ganodini wadela: lesimu.

15 Du skal så, men ikkje få hausta. Du skal pressa olivor, men ikkje få salva deg med olje. Du skal pressa druvesaft, men ikkje få drikka vin.

Dilia da gala: ine bugimu, be amomane defele hame faimu. Dilia olife fage dugisia, susuligi lale, amoga hamomu hamedei ba: mu. Dilia da waini hano hahamomu, be amo manu hamedei ba: mu.

16 For fyreskrifterne åt Omri agtar dei vel på, og all gjerning av Ahabs hus, og etter deira råder er det de ferdast, for eg skal gjera deg til ei skræma og ibuarane dine til spott, og vanæra yver folket mitt skal de bera.

Goe hou da dilima doaga: mu. Bai dilia da hina bagade Omeli amola ea mano hina bagade A: iha: be, amo elea wadela: i hou amoma fa: no bobogei. Dilia da elea hamoma: ne sia: i defele hahamona ahoanu. Amaiba: le, Na da dilima gugunufinisisu imunu. Amola dunu huluanedafa da dili higamu. Fifilai huluanedafa da dilima higasu hamomu.”