Mika 5
1 No flokkar du deg saman, du dotter «flokk». Skansar hev dei kasta upp imot oss. Med staven slær dei Israels domar på kinnbeinet.
Əmdi ɵzünglar ⱪoxun-ⱪoxun bolup yiƣilinglar, i ⱪoxun ⱪizi; Qünki birsi bizni muⱨasirigǝ aldi; Ular Israilning ⱨakim-soraⱪqisining mǝngzigǝ ⱨasa bilǝn uridu;
2 Men du Betlehem, Efrata, som er so liten til å vera millom bygderne i Juda, frå deg skal eg få meg ein mann som skal vera herre yver Israel. Hans upphav er frå fordom, frå ævordoms dagar.
(Sǝn, i Bǝyt-Lǝⱨǝm-Əfrataⱨ, Yǝⱨudadiki mingliƣan [xǝⱨǝr-yezilar] arisida intayin kiqik bolƣan bolsangmu, Sǝndin Mǝn üqün Israilƣa Ⱨakim Bolƣuqi qiⱪidu; Uning [ⱨuzurumdin] qiⱪixliri ⱪǝdimdin, Yǝni ǝzǝldin bar idi)
3 Difor gjev han deim yver i ulukka til den tid då ho som skal føda, hev født. Då skal leivningen av brørne hans snu heim att til Israels søner.
Xunga tolƣaⱪ tutⱪan ayal tuƣup bolƣuqǝ, U ularni [düxmǝnlirigǝ] taxlap ⱪoyidu; Xu qaƣda Uning ⱪerindaxliri bolƣan ⱪaldisi Israillarning yeniƣa ⱪaytip kelidu.
4 Og han skal standa og gjæta i Herrens kraft, i Herrens, sin Guds, høge namn; og dei skal sitja trygt; for no skal han vera stor, til endarne av jordi.
U bolsa Pǝrwǝrdigarning küqi bilǝn, Pǝrwǝrdigar Hudasining namining ⱨǝywitidǝ padisini beⱪixⱪa ornidin turidu; Xundaⱪ ⱪilip ular mǝzmut turup ⱪalidu; Qünki U xu qaƣda yǝr yüzining ⱪǝrilirigiqǝ uluƣ dǝp bilinidu.
5 Og han skal vera fred. Kjem Assur inn i landet vårt, stig han inn i borgerne våre, so reiser me imot honom sju hyrdingar, ja, åtte menneskje-hovdingar.
Wǝ bu adǝm aram-hatirjǝmlikimiz bolidu; Asuriyǝlik zeminimizƣa bɵsüp kirgǝndǝ, Ordilirimizni dǝssǝp qǝyligǝndǝ, Biz uningƣa ⱪarxi yǝttǝ hǝlⱪ padiqisini, Sǝkkiz ⱪabiliyǝtlik yetǝkqini qiⱪirimiz;
6 Og dei skal herja Assurs land med sverd, og Nimrods land alt inn i portarne; og han skal frelsa frå Assur når han kjem inn i landet vårt, og når han stig yver landskilet vårt.
Ular Asuriyǝ zeminini ⱪiliq bilǝn, Nimrodning zeminini ɵtkǝlliridǝ harabǝ ⱪilidu; Wǝ Asuriyǝlik zeminimizƣa bɵsüp kirgǝndǝ, Qegrimiz iqini qǝyligǝndǝ, U adǝm bizni uning ⱪolidin ⱪutⱪuzidu.
7 Og leivningen av Jakob skal vera midt millom mange folkeslag liksom dogg frå Herren, liksom regnskurer på gras, som ikkje biar på mann eller ventar på menneskjeborn.
Wǝ Yaⱪupning ⱪaldisi nurƣun hǝlⱪlǝr arisida Pǝrwǝrdigardin qüxkǝn xǝbnǝmdǝk bolidu, Qɵp üstigǝ yaƣⱪan yamƣurlardǝk bolidu; Bular insan üqün keqikmǝydu, Adǝm balilirining [ǝjrini] kütüp turmaydu.
8 Og leivningen av Jakob skal vera millom heidningarne, midt imillom mange folk, liksom ei løva millom dyr i skogen, liksom ei ungløva inne i saueflokkar. Ho slær ned når ho fer fram, og riv sund, og det er ingen som bergar.
Yaⱪupning ⱪaldisi ǝllǝr arisida, Yǝni nurƣun hǝlⱪlǝr arisida ormandiki ⱨaywanlar arisidiki xirdǝk bolidu, Ⱪoy padiliri arisidiki arslandǝk bolidu; Xir ɵtkǝndǝ ularning arisidin, Ⱨeqkim ⱪutⱪuzup alalmiƣudǝk qǝylǝp dǝssǝydu, Titma-tit ⱪilip yirtiwetidu.
9 Høg vere di hand yver uvenerne dine! Må alle fiendarne dine ryddjast ut!
Ⱪolung küxǝndiliring üstigǝ kɵtürülidu, Barliⱪ düxmǝnliring üzüp taxlinidu.
10 Og det skal ganga soleis på den dagen, segjer Herren, då vil eg rydja ut alle hestarne du hev hjå deg, og øyda vognerne dine.
Xu künidǝ xundaⱪ boliduki, — dǝydu Pǝrwǝrdigar, Mǝn aranglardin barliⱪ atliringni üzüp taxlaymǝn, Jǝng ⱨarwiliringni ⱨalak ⱪilimǝn.
11 Og eg vil rydja ut byarne i landet ditt og riva ned alle borgerne dine.
Zeminingdiki xǝⱨǝrliringni yoⱪitimǝn, Barliⱪ istiⱨkamliringni ƣulitimǝn.
12 Og eg vil rydja alle trolldomskunster utor henderne på deg; og spåmenner skal ikkje lenger finnast hjå deg.
Seⱨirlǝrni ⱪolungdin üzüp taxlaymǝn; Silǝrdǝ palqilar bolmaydu.
13 Eg vil rydja ut dei utskorne gudebilæti dine og minnesteinarne dine, som du hev hjå deg, so du ikkje meir skal bøygja kne for det som henderne dine hev laga.
Mǝn oyma mǝbudliringni, «But tüwrük»liringlarni otturungdin üzüp taxlaymǝn; Sǝn ɵz ⱪolungning yasiƣiniƣa ikkinqi bax urmaysǝn.
14 Og eg vil riva upp Astarte-stolparne dine or landet ditt, og byarne dine vil eg øyda.
Arangdin «Axeraⱨ»liringni yuluwetimǝn, Wǝ xǝⱨǝrliringni ⱨalak ⱪilimǝn;
15 Og i vreide og harm tek eg hemn yver dei heidningfolk som ikkje vilde høyra.
Wǝ [Manga] ⱪulaⱪ salmiƣan ǝllǝrning üstigǝ aqqiⱪ wǝ dǝrƣǝzǝp bilǝn intiⱪamni yürgüzimǝn.
