< Mika 4 >

1 Men det skal ganga so i dei siste dagarne, at det fjellet der Herrens hus stend, skal vera fast tufta på toppen av dei andre fjelli, og lyfta seg skal det upp yver høgderne; og folkeslagi skal strøyma upp på det.
A hnukteng e tueng dawk, BAWIPA im a onae mon teh, monsomnaw dawkvah ka tawm vaiteh ka caksak han. Tami pueng teh hote mon koe a kamkhueng awh han.
2 Og mange heidningefolk skal ganga av stad og segja: «Kom, lat oss fara upp til Herrens fjell og til huset åt Jakobs Gud, so han kann læra oss um vegarne sine, og me kann ferdast på stigerne hans.» For ifrå Sion skal lovlæra ganga ut, og Herrens ord ifrå Jerusalem.
Miphunnaw pueng ni hai tho awh haw, BAWIPA mon dawk, Cathut e mon, Jakop Cathut e im dawk luen a sei, lamthungnaw hah na patue, na cangkhai awh vaiteh, maimouh ni a khokhnuk hah dawn awh han toe telah a cei laihoi a dei awh han. A lawk teh Zion mon dawk hoi thoseh, Cathut Lawk teh Jerusalem khopui koehoi thoseh, a tâco han.
3 Og han skal døma millom mange folkeslag og skifta rett for megtige heidningfolk, jamvel um dei bur langt burte. Då skal dei smida sverdi sine um til hakkor og spjoti sine til hageknivar. Folki skal ikkje lenger lyfta sverd mot kvarandre, og ikkje meir læra seg til å føra krig.
BAWIPA ni miphunnaw rahak vah lawkceng vaiteh, ahlanae koe kaawm ni teh athakaawme miphunnaw hah a yue han. Ahnimae tahloi pueng teh thunha lah thoseh, tahroenaw teh ramalongkawi lah thoseh, a dei pouh han. Ram hoi ram hai kâtuk awh mahoeh toe. Taran tuknae hai kamtu awh mahoeh toe.
4 Men kvar og ein skal sitja under sitt vintre og sitt fiketre; og ingen skal skræma deim, for Herrens, allhers drotts, munn hev tala.
Tami pueng ni amae misurkung, amae thaibunglung rahim a tahung awh han. Taki kawi buet touh hai awm mahoeh toe telah ransahu BAWIPA ni a dei.
5 Alle folkeslagi ferdast, kvart i sin guds namn; men me ferdast i Herrens, vår Guds, namn æveleg og alltid.
Miphun pueng ni amamae cathut teh ouk a bawk awh. Hatei, maimouh teh mamae BAWIPA Cathut e min hah pout laipalah kângue awh han.
6 På den dagen, segjer Herren, skal eg samla dei haltande og sanka i hop dei burtdrivne og deim som eg hev fare vondt med.
BAWIPA ni telah a dei, hatnae tueng nah, khokkhem e naw ka kaw han, pâlei lah kaawm e tami, rucatnae kâhmo sak e taminaw hah ka kamkhueng sak han.
7 Og eg vil gjera dei haltande til ein leivning, og deim som var drivne langt burt, til eit mangment folk. Og Herren skal vera konge yver deim på Sions fjell frå no og til æveleg tid.
Khokkhemnaw kacawi sak han, pâlei e taminaw hah thakasaipounge miphun lah ka coung sak han. BAWIPA ni Zion mon dawk ahnimouh teh atu hoi kamtawng vaiteh pout laipalah a uk han.
8 Og du hyrding-tårn, du dotter Sions haug! Til deg skal det koma nå, ja, koma, det forne veldet, kongeveldet til dotteri Jerusalem.
Oe, imrasang, zion canu rapanim, nang ni na uk han, ahmaloe e kâ na tawn e bout na tawn han, a uknaeram teh Jerusalem canu kut dawk bout a pha han.
9 Men kvifor skrik du no so høgt? Finst det då ingen konge i deg? Eller er rådgjevaren din komen burt, etter di rider hev gripe deg, som ei fødande kvinna?
Bangkongmaw atu puenghoi na ka. Nang thung siangpahrang buet touh hai awm hoeh nahoehmaw. Pouknae kapoekung kahmakata na ou. Camo ka khe e napui patetlah reithai na khang toung bo aw.
10 Vrid deg og anka deg, du dotter Sion, som ei kvinna som føder! For no lyt du ut or byen og bu ute på marki, og koma heilt til Babel! Der skal du verta frelst; der skal Herren løysa deg ut or handi på fiendarne dine.
Oe, Zion canu, camo ka khe e napui patetlah reithainae na khang teh, ca khe hanlah tha kâueng haw. Khopui dawk hoi nang teh na tâco vaiteh, kahrawng vah na o han. Babilon khopui totouh na cei han. Hote khopui dawk na hlout han. Hote khopui dawk BAWIPA ni taran kut dawk hoi na ratang han.
11 No hev mange heidningfolk samla seg imot deg, og dei segjer: «Ho skal verta vanhelga, so augo våre kann få sjå på Sion med lyst!»
Atu miphunnaw ni, Zion khopui teh khin lawi naseh, ahni dawk maimae lungngainae kuep naseh telah nangmouh hoi kâtaran lah a kamkhueng awh vaiteh a dei awh han.
12 Men dei kjenner ikkje Herrens tankar og skynar ikkje hans rådgjerd; for han hev samla deim som kornband på treskjarstaden.
Hatei, BAWIPA e pouknae hoi noenae panuek thai awh hoeh. Cabongnaw cangkatinnae dawk pâkhueng e patetlah hote taminaw a pâkhueng.
13 So reis deg då og tresk, du dotter Sion! for eg vil gjeva deg horn av jarn og klauver av kopar, so du kann knustra mange folk; og herfanget deira skal du bannlysa åt Herren, og skattar deira til allheims drott.
Oe, Zion canu thaw la teh katin haw, na ki hah sum hoi thoseh, khoksamennaw hah rahum hoi thoseh, ka sak han. Nang ni miphunnaw pueng vitpatit lah na katin han. Ahnimae hnopai ka la pouh vaiteh talai pueng be ka uk e BAWIPA hah ka poe han.

< Mika 4 >