Matteus 3
1 I den tidi steig Johannes, døyparen, fram og tala i Judaheidi
Xu qaƣlarda, qɵmüldürgüqi Yǝⱨya Yǝⱨudiyǝdiki qɵl-bayawanƣa kelip
2 og sagde: «Vend um! For himmelriket er nær.»
kixilǝrgǝ: — Towa ⱪilinglar! Qünki ǝrx padixaliⱪi yeⱪinlixip ⱪaldi! — dǝp jakarlaxⱪa baxlidi.
3 Det er honom Jesaja, profeten, talar um, når han segjer: «Høyr han som ropar i heidi: Rydje vegen åt Herren, jamne stigarne hans!»
Qünki [qɵmüldürgüqi Yǝⱨya] bolsa ilgiri Yǝxaya pǝyƣǝmbǝr bexaritidǝ kɵrsǝtkǝn kixining dǝl ɵzi bolup: — «Bayawanda towlaydiƣan bir kixining: Rǝbning yolini tǝyyarlanglar, Uning qiƣir yollirini tüptüz ⱪilinglar! — degǝn awazi anglinidu».
4 Johannes gjekk med ein kjole av kamelhår, og hadde eit lerbelte kring livet, og maten hans var grashoppar og villhonning.
Yǝⱨya [pǝyƣǝmbǝr] tɵgǝ yungidin ⱪilinƣan kiyim kiygǝn, beligǝ kɵn tasma baƣliƣanidi. Yǝydiƣini bolsa qekǝtkilǝr bilǝn yawa ⱨǝrǝ ⱨǝsili idi.
5 Då kom dei ut til honom frå Jerusalem og frå heile Judalandet og Jordan-kverven,
Əmdi Yerusalem xǝⱨiri, pütün Yǝⱨudiyǝ ɵlkisi wǝ pütkül Iordan dǝrya wadisining ǝtrapidiki kixilǝr uning aldiƣa kelixip,
6 og han døypte deim i Jordanåi, med dei sanna synderne sine.
gunaⱨlirini iⱪrar ⱪilixti wǝ uning ɵzlirini Iordan dǝryasida qɵmüldürüxini ⱪobul ⱪilixti.
7 Mange av farisæarane og sadducæarane kom og til dåpen hans. Då han såg deim, sagde han: «Kven lærde dykk å røma frå den vreiden som koma skal, de orme-ungar?
Lekin Pǝrisiy wǝ Saduⱪiy mǝzⱨipidikilǝrdin kɵplirining uning qɵmüldürüxini ⱪobul ⱪilƣili kǝlgǝnlikini kɵrginidǝ u ularƣa: — Əy yilanlarning baliliri! Kim silǝrni [Hudaning] qüxüx aldida turƣan ƣǝzipidin ⱪeqinglar dǝp agaⱨlandurdi?!
8 Ber då frukt som svarar til umvendingi,
Əmdi towiƣa layiⱪ mewini kǝltürünglar!
9 og tru ikkje de kann tenkja som so: «Me hev Abraham til far!» for eg segjer dykk at Gud kann vekkja upp born åt Abraham av desse steinarne.
Wǝ ɵz iqinglarda: «Bizning atimiz bolsa Ibraⱨimdur!» dǝp hiyal ⱪilip yürmǝnglar; qünki Mǝn xuni silǝrgǝ eytip ⱪoyayki, Huda Ibraⱨimƣa muxu taxlardinmu pǝrzǝntlǝrni apiridǝ ⱪilalaydu.
10 Øksi ligg alt innmed roti på treet; kvart tre som ikkje ber god frukt, vert hogge ned og kasta på elden.
Palta alliⱪaqan dǝrǝhlǝrning yiltiziƣa tǝnglǝp ⱪoyuldi; yahxi mewǝ bǝrmǝydiƣan ⱨǝrⱪaysi dǝrǝhlǝr kesilip otⱪa taxlinidu.
11 Eg døyper dykk med vatn til umvending; men han som kjem etter meg, er sterkare enn eg; eg er ikkje verd å bera skorne hans - han skal døypa dykk med den Heilage Ande og eld.
Mǝn dǝrwǝⱪǝ silǝrni towa ⱪilixinglar üqün suƣa qɵmüldürimǝn. Lekin mǝndin keyin kǝlgüqi zat mǝndin ⱪudrǝtliktur. Mǝn ⱨǝtta uning kǝxini kɵtürüxkimu layiⱪ ǝmǝsmǝn; u silǝrni Muⱪǝddǝs Roⱨⱪa ⱨǝm otⱪa qɵmüldüridu.
12 Han hev kasteskovlen i handi, og skal gjera av låven sin; kornet skal han samla i stabburet, men agnerne skal han brenna i ein eld som aldri sloknar.»
Uning soruƣuqi küriki ⱪolida turidu; u ɵz haminini [topa-samandin] tǝltɵküs tazilaydu, sap buƣdayni ambarƣa yiƣidu, ǝmma topa-samanni ɵqmǝs otta kɵydürüwetidu, — dedi.
13 So kom Jesus frå Galilæa åt Jordan, til Johannes, og vilde få honom til å døypa seg.
Xu waⱪitta, Əysa Yǝⱨyadin qɵmüldürülüxni ⱪobul ⱪilix üqün Galiliyǝ ɵlkisidin Iordan dǝryasi boyiƣa, uning yeniƣa kǝldi.
14 Men Johannes bar seg undan og sagde: «Eg treng dåp av deg, og so kjem du til meg!»
Biraⱪ Yǝⱨya qɵmüldürüxkǝ unimay uni tosup: — Əsli qɵmüldürülüxni mǝn sǝndin ⱪobul ⱪilixim kerǝk idi, biraⱪ sǝn mening aldimƣa kǝpsǝnƣu? — dedi.
15 «Lat det no vera so like vel!» svara Jesus. «For soleis lyt me i eitt og alt gjera det som er rett.» Då gjorde han som Jesus vilde.
Lekin Əysa uningƣa jawabǝn: — Ⱨazirqǝ xuningƣa yol ⱪoyƣin; qünki ⱨǝⱪⱪaniyliⱪning barliⱪ [tǝlǝplirini] ǝmǝlgǝ axurux üqün, xundaⱪ ⱪiliximizƣa toƣra kelidu, — dedi. Xuning bilǝn, Yǝⱨya uningƣa yol ⱪoydi.
16 Med det same Jesus var døypt, steig han upp or vatnet. Då opna himmelen seg for honom, og han såg Guds Ande koma dalande nedyver seg som ei duva,
Wǝ Əysa qɵmüldürülüp bolupla, sudin qiⱪti; u sudin qiⱪixi bilǝn mana, ǝrxlǝr uningƣa eqilip, Hudaning Roⱨi kǝptǝr ⱪiyapitidǝ ǝrxtin qüxüp, üstigǝ ⱪonuwatⱪanliⱪini kɵrdi.
17 og ei røyst frå himmelen sagde: «Dette er Son min, han som eg elskar, han som eg hev hugnad i.»
Wǝ mana, ǝrxtin bir awaz: — «Bu Mening sɵyümlük oƣlum, Mǝn uningdin toluⱪ hursǝnmǝn!» — dǝp anglandi.
