Matteus 26
1 Då Jesus hadde tala alle desse ordi, sagde han til læresveinarne:
ਯੀਸ਼ੁਰੇਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਸਮਾਪ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੂਚੇ,
2 «De veit at um tvo dagar er det påske; då skal Menneskjesonen gjevast i henderne på uvenerne sine, og dei skal krossfesta honom.»
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਜ੍ਞਾਤੰ ਦਿਨਦ੍ਵਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਤਤ੍ਰ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਹਨ੍ਤੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
3 Då var det dei øvste prestarne og styresmennerne for folket kom saman i garden åt øvstepresten - han heitte Kajafas -
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਕਿਯਫਾਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਯਾਂ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ
4 og lagde yver at dei vilde gripa Jesus med list og slå honom i hel.
ਕੇਨੋਪਾਯੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯੁਰਿਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
5 «Men ikkje med helgi!» sagde dei; «elles kunde det verta upplaup millom folket.»
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੈਰੁਕ੍ਤੰ ਮਹਕਾਲੇ ਨ ਧਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ, ਧ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਜਾਨਾਂ ਕਲਹੇਨ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
6 Medan Jesus var i Betania, hjå Spilte-Simon,
ਤਤੋ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਾਖ੍ਯਸ੍ਯ ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਵੇਸ਼੍ਮਨਿ ਯੀਸ਼ੌ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ
7 kom det ei kvinna burt til honom med ei alabaster-krukka full av kosteleg salve; den helte ho ut på hovudet hans då han sat til bords.
ਕਾਚਨ ਯੋਸ਼਼ਾ ਸ਼੍ਵੇਤੋਪਲਭਾਜਨੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੰ ਸੁਗਨ੍ਧਿ ਤੈਲਮਾਨੀਯ ਭੋਜਨਾਯੋਪਵਿਸ਼ਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰੋਭ੍ਯਸ਼਼ੇਚਤ੍|
8 Då læresveinarne såg det, vart dei harme og sagde: «Kva skal slik øyding vera til?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਲੋਕ੍ਯ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਕੁਪਿਤੈਰੁਕ੍ਤੰ, ਕੁਤ ਇੱਥਮਪਵ੍ਯਯਤੇ?
9 Dette kunde vore selt for mange pengar og gjeve til dei fatige.»
ਚੇਦਿਦੰ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਰ੍ਹਿ ਭੂਰਿਮੂਲ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵ੍ਯਤਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤ|
10 Jesus gådde det og sagde til deim: «Kvi er de leide med henne? Ho hev då gjort ei god gjerning mot meg.
ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤਦਵਗਤ੍ਯ ਤੇ ਸਮੁਦਿਤਾਃ, ਯੋਸ਼਼ਾਮੇਨਾਂ ਕੁਤੋ ਦੁਃਖਿਨੀਂ ਕੁਰੁਥ, ਸਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਧੁ ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
11 Dei fatige hev de alltid hjå dykk, men meg hev de ikkje alltid.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੰ ਸਮੀਪੇ ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਤਤਮੇਵਾਸਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਿਕੇਹੰ ਨਾਸੇ ਸਤਤੰ|
12 Då ho slo denne salven ut yver likamen min, då vilde ho bu meg til jordferdi mi.
ਸਾ ਮਮ ਕਾਯੋਪਰਿ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੰ ਸਿਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਮ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਦਾਨਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
13 Det segjer eg dykk for visst: Kvar i verdi dette evangeliet vert kunngjort, der skal dei og tala um det ho hev gjort, so alle skal minnast henne.»
ਅਤੋਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰੈਸ਼਼ ਸੁਸਮਾਚਾਰਃ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰੈਤਸ੍ਯਾ ਨਾਰ੍ੱਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥਮ੍ ਕਰ੍ੰਮੇਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
14 Då gjekk ein av dei tolv, han som heitte Judas Iskariot, til dei øvste prestarne
ਤਤੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕ ਏਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
15 og sagde: «Kva vil de gjeva meg, so skal eg laga det so at de fær honom i dykkar magt?» Då talde dei upp tretti sylvdalar til honom.
ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਦਾਸ੍ਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
16 Og frå den stundi søkte han eit høve til å gjeva Jesus i henderne deira.
ਸ ਤਦਾਰਭ੍ਯ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸੁਯੋਗੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍|
17 Den fyrste dagen i søtebrødhelgi kom læresveinarne til Jesus og sagde: «Kvar vil du me skal laga til påskemålet åt deg?»
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪਪਰ੍ੱਵਣਃ ਪ੍ਰਥਮੇਹ੍ਨਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉਪਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਭਵਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕੁਤ੍ਰ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮ੍ ਆਯੋਜਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਭਵਤਃ ਕੇੱਛਾ?
18 Han svara: «Gakk inn i byen til den mannen de veit, og seg med honom: «Meisteren segjer: Det lid innpå tidi for meg; eg vil halda påske hjå deg med læresveinarne mine.»»
ਤਦਾ ਸ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਧ੍ਯੇਨਗਰਮਮੁਕਪੁੰਸਃ ਸਮੀਪੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਵਦਤ, ਗੁਰੁ ਰ੍ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਤ੍ਕਾਲਃ ਸਵਿਧਃ, ਸਹ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਸ੍ਤ੍ਵਦਾਲਯੇ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯੰ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ|
19 Og læresveinarne gjorde som Jesus sagde, og laga til påskemålet.
ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਨਿਦੇਸ਼ਾਨੁਰੂਪਕਰ੍ੰਮ ਵਿਧਾਯ ਤਤ੍ਰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਾਮਾਸੁਃ|
20 Då det vart kveld, sette han seg til bords med dei tolv.
ਤਤਃ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਸ ਨ੍ਯਵਿਸ਼ਤ੍|
21 Og med dei sat og åt, sagde han: «Det segjer eg dykk for sant: Ein av dykk kjem til å svika meg.»
ਅਪਰੰ ਭੁਞ੍ਜਾਨ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
22 Då vart dei reint ille ved, og tok til å spyrja honom, kvar for seg: «Det er då vel ikkje eg, Herre?»
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦੁਃਖਿਤਾ ਏਕੈਕਸ਼ੋ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ?
23 «Den som duppa med meg i fatet, han er det som vil svika meg, » svara Jesus.
ਤਤਃ ਸ ਜਗਾਦ, ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਯੋ ਜਨੋ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰੇ ਕਰੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤਿ, ਸ ਏਵ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
24 «Menneskjesonen gjeng fulla burt, soleis som det er skrive um honom, men ve yver den mannen som svik Menneskjesonen! Det var betre for den mannen um han aldri var fødd.»
ਮਨੁਜਸੁਤਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਤਦ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਪੁੰਸਾ ਸ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਹਾ ਹਾ ਚੇਤ੍ ਸ ਨਾਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
25 Då tok Judas, svikaren, til ords og sagde: «Det er då vel ikkje eg, rabbi?» «No sagde du det sjølv, » svara han.
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਾ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ? ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਸਤ੍ਯੰ ਗਦਿਤਮ੍|
26 Med dei sat til bords, tok Jesus brødet, og signa det og braut det, og gav læresveinarne og sagde: «Tak, og et! Dette er likamen min.»
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮਸ਼ਨਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪਮਾਦਾਯੇਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਜਗਾਦ, ਮਦ੍ਵਪੁਃਸ੍ਵਰੂਪਮਿਮੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਖਾਦਤ|
27 Og han tok kalken, og takka, og gav deim og sagde: «Drikk av det alle!
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨੇਨ ਪਾਤਵ੍ਯੰ,
28 Dette er blodet mitt, paktblodet, som renn for mange til forlating for synderne.
ਯਸ੍ਮਾਦਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਮਰ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਪਾਤਿਤੰ ਯਨ੍ਮੰਨੂਤ੍ਨਨਿਯਮਰੂਪਸ਼ੋਣਿਤੰ ਤਦੇਤਤ੍|
29 Eg segjer dykk, at heretter skal eg’kje drikka av denne druvesafti, fyrr den dagen eg drikk henne ny med dykk i riket åt far min.»
ਅਪਰਮਹੰ ਨੂਤ੍ਨਗੋਸ੍ਤਨੀਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਤ੍ ਗੋਸ੍ਤਨੀਫਲਰਸੰ ਪੁਨਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
30 Då dei so hadde sunge lovsongen, gjekk dei ut til Oljeberget.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਜੈਤੁਨਾਖ੍ਯਗਿਰਿੰ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
31 Då segjer Jesus til deim: «I denne natti kjem de alle til å styggjast ved meg og forlata meg. For det stend skrive: «Hyrdingen slær eg i hel, og saueflokken skal spreidast.»
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਤ੍, ਅਸ੍ਯਾਂ ਰਜਨ੍ਯਾਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, "ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕੋ ਯਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ"||
32 Men når eg hev stade upp att, skal eg fara fyre dykk til Galilæa.»
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਸਮੁੱਥਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
33 Då tok Peter til ords og sagde: «Um alle styggjest ved deg, so skal eg aldri styggjast.»
ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਭਵਾਂਸ਼੍ਚੇਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਤਿ, ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
34 «Det segjer eg deg for sant, » svara Jesus: «Fyrr hanen gjel i natt, kjem du til å avneitta meg tri gonger.»
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸ ਉਕ੍ਤਃ, ਤੁਭ੍ਯਮਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਯਾਮਿਨ੍ਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਚਰਣਾਯੁਧਸ੍ਯ ਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿ ਰ੍ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
35 Men Peter sagde: «Um eg so lyt døy med deg, skal eg aldri avneitta deg.» Like eins sagde alle læresveinarne.
ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਉਦਿਤਵਾਨ੍, ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਮੰ ਮਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ, ਤਥਾਪਿ ਕਦਾਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ; ਤਥੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚੋਚੁਃ|
36 So kom Jesus med læresveinarne til ein stad som heiter Getsemane. Då sagde han til deim: «Sit her med eg gjeng der burt og bed!»
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਦਃ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤਾਵਦ੍ ਯੂਯਮਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਤ|
37 Og han tok med seg Peter og båe Sebedæus-sønerne, og tok til å syrgja og kvidast.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਪਿਤਰੰ ਸਿਵਦਿਯਸੁਤੌ ਚ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਗਤਵਾਨ੍, ਸ਼ੋਕਾਕੁਲੋ(ਅ)ਤੀਵ ਵ੍ਯਥਿਤਸ਼੍ਚ ਬਭੂਵ|
38 So segjer han til deim: «Hjarta mitt er so fullt av sorg - det er som det vilde bresta. Ver her og vak med meg!»
ਤਾਨਵਾਦੀੱਚ ਮ੍ਰੁʼਤਿਯਾਤਨੇਵ ਮਤ੍ਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਯਾਤਨਾ ਜਾਯਤੇ, ਯੂਯਮਤ੍ਰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ|
39 Og han gjekk eit lite stykke fram, og lagde seg ned på kne og bad: «Far, er det råd, so lat denne skåli takast ifrå meg! Men ikkje som eg vil, berre som du vil!»
ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾਧੋਮੁਖਃ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮਤ੍ਪਿਤਰ੍ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕੰਸੋ(ਅ)ਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦਿੱਛਾਵਤ੍ ਨ ਭਵਤੁ, ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
40 Då han kom attende til læresveinarne, såg han at dei sov. Då sagde han til Peter: «So var de’kje god til å vaka ein time med meg!
ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰਾਯ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯੂਯੰ ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਦਣ੍ਡਮੇਕਮਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਨ੍ਕੁਤ?
41 Vak og bed, so de ikkje skal koma i freisting! Åndi er viljug, men kjøtet er veikt.»
ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨ ਪਤਿਤੁੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵਞ੍ਚ; ਆਤ੍ਮਾ ਸਮੁਦ੍ਯਤੋਸ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁ ਰ੍ਦੁਰ੍ੱਬਲੰ|
42 So gjekk han burt att andre gongen og bad: «Far, kann ikkje dette takast ifrå meg, og lyt eg tøma skåli, so lat det vera som du vil!»
ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮੱਤਾਤ, ਨ ਪੀਤੇ ਯਦਿ ਕੰਸਮਿਦੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
43 Då han kom attende, såg han at dei hadde sovna til att; for augo deira var tunge av svevn.
ਸ ਪੁਨਰੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਦਦਰ੍ਸ਼, ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ਯਾਸਨ੍|
44 Då let han dei vera og gjekk burt att og bad tridje gongen same bøni.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਕਥਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
45 So kom han att og sagde til læresveinarne: «De søv og kviler, de! Sjå no er stundi komi, og Menneskjesonen skal gjevast yver i syndarhender.
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪਾਗਤ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ਼ਯਾਨਾਃ ਕਿੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸਮਯ ਉਪਾਸ੍ਥਾਤ੍, ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਪਾਪਿਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
46 Statt upp, og lat oss ganga! Svikaren er ikkje langt undan.»
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਯਾਮਃ, ਯੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਮਸਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਿ|
47 Fyrr han hadde tala ut, kom Judas, ein av dei tolv, og med honom ein stor flokk med sverd og stavar; dei kom frå dei øvste prestarne og styresmennerne.
ਏਤਤ੍ਕਥਾਕਥਨਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕੋ ਮੁਖ੍ਯਯਾਜਕਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਃ ਪ੍ਰਹਿਤਾਨ੍ ਅਸਿਧਾਰਿਯਸ਼਼੍ਟਿਧਾਰਿਣੋ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮੁਪਤਸ੍ਥੌ|
48 Svikaren hadde avtala eit teikn med deim og sagt: «Han som eg kysser, han er det; honom skal de taka!»
ਅਸੌ ਪਰਕਰੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਨ੍ ਇੱਥੰ ਸਙ੍ਕੇਤਯਾਮਾਸ, ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯੇ, ਸੋ(ਅ)ਸੌ ਮਨੁਜਃ, ਸਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਧਾਰ੍ੱਯਤਾਂ|
49 Og med det same gjekk han fram til Jesus og sagde: «Heil og sæl, rabbi!» og kysste honom.
ਤਦਾ ਸ ਸਪਦਿ ਯੀਸ਼ੁਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਪ੍ਰਣਮਾਮੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬੇ|
50 Jesus sagde til honom: «Kvi er du her, venen min?» So gjekk dei innåt og lagde hand på Jesus og greip honom.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਮਿਤ੍ਰੰ ਕਿਮਰ੍ਥਮਾਗਤੋਸਿ? ਤਦਾ ਤੈਰਾਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਰਾਕ੍ਰਮ੍ਯ ਦਘ੍ਰੇ|
51 Men ein av deim som var med honom, tok og drog sverdet sitt, og hogg av øyra på tenaren åt øvstepresten.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮੇਕਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਕੋਸ਼਼ਾਦਸਿੰ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕਮਾਹਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
52 Då sagde Jesus til honom: «Stikk sverdet ditt i slira! for alle som grip til sverdet, skal falla for sverdet.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਖਡ੍ਗੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨੇ ਨਿਧੇਹਿ ਯਤੋ ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਅਸਿੰ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ, ਤਏਵਾਸਿਨਾ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
53 Eller trur du’kje eg kunde beda far min, og han i denne stundi vilde senda meg meir enn tolv herar med englar?
ਅਪਰੰ ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਮਦਨ੍ਤਿਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਾਹਿਨੀਤੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਪ੍ਰਹਿਣੁਯਾਤ੍ ਮਯਾ ਤਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯੇਦਾਨੀਮੇਵ ਤਥਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ, ਤ੍ਵਯਾ ਕਿਮਿੱਥੰ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
54 Men korleis skulde då skrifterne sannast, dei som segjer at dette lyt henda?»
ਤਥਾ ਸਤੀੱਥੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਕਥੰ ਸਿਧ੍ਯੇਤ੍?
55 I same stundi sagde Jesus til flokken: «De kjem med sverd og stavar og grip meg, som eg skulde vera ein røvar. Dag etter dag sat eg i templet og lærde folket; då tok de meg ikkje.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਜਨਨਿਵਹੰ ਜਗਾਦ, ਯੂਯੰ ਖਡ੍ਗਯਸ਼਼੍ਟੀਨ੍ ਆਦਾਯ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤੁਮਾਯਾਤਾਃ? ਅਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਕਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਪਾਦਿਸ਼ੰ, ਤਦਾ ਮਾਂ ਨਾਧਰਤ;
56 Men alt dette hev hendt av di det laut sannast det som profetarne hev skrive.» Då tok alle læresveinarne ut, og rømde ifrå honom.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਾਂ ਸੰਸਿੱਧਯੇ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦਭੂਤ੍| ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਵਿਹਾਯ ਪਲਾਯਨ੍ਤ|
57 Dei som hadde gripe Jesus, førde honom til Kajafas, øvstepresten; der var dei skriftlærde og styresmennerne samla.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਮਨੁਜਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਪਰਿਸ਼਼ਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਨ੍ ਤਤ੍ਰ ਕਿਯਫਾਨਾਮਕਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
58 Peter fylgde eit langt stykke etter, og då han kom til garden åt øvstepresten, gjekk han inn og sette seg hjå tenarane - han vilde sjå korleis det gjekk.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵੇੱਤੁੰ ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਦਾਸੈਃ ਸਹਿਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
59 Dei øvste prestarne og heile det Store Rådet leita etter range vitnemål mot Jesus, so dei kunde få dømt honom frå livet;
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਪ੍ਰਾਚੀਨਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਲਿਪ੍ਸਨ੍ਤ,
60 men endå mange falske vitne stod fram, fekk dei ikkje noko på honom. Endeleg kom det tvo som sagde:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਲੇਭਿਰੇ| ਅਨੇਕੇਸ਼਼ੁ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਵਾਗਤੇਸ਼਼੍ਵਪਿ ਤੰਨ ਪ੍ਰਾਪੁਃ|
61 «Denne mannen hev sagt: «Eg kann riva ned Guds tempel og byggja det upp att på tri dagar.»»
ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਦ੍ਵੌ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾਵਾਗਤ੍ਯ ਜਗਦਤੁਃ, ਪੁਮਾਨਯਮਕਥਯਤ੍, ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਮਨ੍ਦਿਰੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤੰਨਿਰ੍ੰਮਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ|
62 Og øvstepresten reiste seg og sagde til honom: «Svarar du inkje? Kva er det desse vitnar imot deg?»
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍| ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਤਿਵਦਸਿ? ਤ੍ਵਾਮਧਿ ਕਿਮੇਤੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ?
63 Men Jesus tagde. Då tok øvstepresten til ords og sagde: «Ved den livande Gud - seg oss: Er du Messias, Guds Son?»
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ| ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਾਮ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਨਾਮ੍ਨਾ ਸ਼ਪਯਾਮਿ, ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਭਵਸਿ ਨਵੇਤਿ ਵਦ|
64 Og Jesus svara: «Du hev sjølv sagt det. Men det segjer eg dykk: Frå denne stundi skal de sjå Menneskjesonen sitja ved høgre handi åt Allmagti og koma i himmelskyerne.»
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍; ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਤਃਪਰੰ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਗਗਣਸ੍ਥੰ ਜਲਧਰਾਨਾਰੁਹ੍ਯਾਯਾਨ੍ਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੇ|
65 Då reiv øvstepresten sund klædi sine og sagde: «Han hev spotta Gud! Kva skal me med fleire vitne? No høyrde de gudsspottingi.
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਨਿਜਵਸਨੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਏਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨਿਨ੍ਦਿਤਵਾਨ੍, ਅਸ੍ਮਾਕਮਪਰਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇਣ ਕਿੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਯੂਯਮੇਵਾਸ੍ਯਾਸ੍ਯਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ,
66 Kva meiner no de?» «Han er skuldig til å døy, » svara dei.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯਤੇ? ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ, ਵਧਾਰ੍ਹੋ(ਅ)ਯੰ|
67 So sputta dei honom i andlitet og slo honom, sume med nevarne og sume med stavar,
ਤਤੋ ਲੋਕੈਸ੍ਤਦਾਸ੍ਯੇ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵਿਤੰ ਕੇਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਤਲਮਾਹਤ੍ਯ ਕੇਚਿੱਚ ਚਪੇਟਮਾਹਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ,
68 og sagde: «Seg oss, Messias: Kven var det som slo deg?»
ਹੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਤ੍ਵਾਂ ਕਸ਼੍ਚਪੇਟਮਾਹਤਵਾਨ੍? ਇਤਿ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦਾਸ੍ਮਾਨ੍|
69 Medan sat Peter utanfor, i gardsromet. Då kom det ei tenestgjenta burt til honom og sagde: «Du var og med Jesus, galilæaren.»
ਪਿਤਰੋ ਬਹਿਰਙ੍ਗਨ ਉਪਵਿਸ਼ਤਿ, ਤਦਾਨੀਮੇਕਾ ਦਾਸੀ ਤਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਹਚਰਏਕਃ|
70 Men han neitta so alle høyrde det, og sagde: «Eg veit ikkje kva du talar um.»
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਵਾਦੀਤ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਦੁਚ੍ਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥਮਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|
71 So gjekk han ut i portromet. Der fekk ei onnor gjenta sjå honom, og sagde til deim som var der: «Han var og med Jesus, nasaræaren.»
ਤਦਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਦ੍ਵਾਰੰ ਗਤੇ (ਅ)ਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਤੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਜਨਾਨਵਦਤ੍, ਅਯਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
72 Då neitta han atter, og sagde med ein eid: «Eg kjenner ikkje den mannen.»
ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਪਥੇਨ ਪੁਨਰਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ|
73 Eit lite bil etter kom dei som stod der innåt, og sagde til Peter: «Ja menn er du og ein av deim! Det kann ein høyra på målet ditt.»
ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਪਰੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਏਤ੍ਯ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਦਨ੍, ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕ ਇਤਿ ਤ੍ਵਦੁੱਚਾਰਣਮੇਵ ਦ੍ਯੋਤਯਤਿ|
74 Då sette han i og banna og svor: «Eg kjenner ikkje den mannen!» Og med det same gol hanen.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਭਿਸ਼ਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਜਨੰ ਨਾਹੰ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ, ਤਦਾ ਸਪਦਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
75 Då kom Peter i hug dei ordi Jesus hadde sagt til honom: «Fyrr hanen gjel, skal du hava avneitta meg tri gonger.» Og han gjekk ut og gret sårt.
ਕੁੱਕੁਟਰਵਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਕ੍ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿਰਪਾਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ, ਯੈਸ਼਼ਾ ਵਾਗ੍ ਯੀਸ਼ੁਨਾਵਾਦਿ ਤਾਂ ਪਿਤਰਃ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਬਹਿਰਿਤ੍ਵਾ ਖੇਦਾਦ੍ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਚਕ੍ਰਨ੍ਦ|
