Matteus 24
1 Då Jesus steig ut or templet og tok til å ganga burtetter vegen, gjekk læresveinarne fram og vilde syna honom tempelbygningarne.
అనన్తరం యీశు ర్యదా మన్దిరాద్ బహి ర్గచ్ఛతి, తదానీం శిష్యాస్తం మన్దిరనిర్మ్మాణం దర్శయితుమాగతాః|
2 «Ja, ser de’kje alt dette!» svara han. «Det segjer eg dykk for sant: Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast ned.»
తతో యీశుస్తానువాచ, యూయం కిమేతాని న పశ్యథ? యుష్మానహం సత్యం వదామి, ఏతన్నిచయనస్య పాషాణైకమప్యన్యపాషాణేపరి న స్థాస్యతి సర్వ్వాణి భూమిసాత్ కారిష్యన్తే|
3 Sidan, då han sat på Oljeberget, og ingen annan var med, gjekk læresveinarne fram til honom og sagde: «Seg oss: Når skal alt dette henda, og kva merke skal me hava på koma di og enden på verdi!» (aiōn g165)
అనన్తరం తస్మిన్ జైతునపర్వ్వతోపరి సముపవిష్టే శిష్యాస్తస్య సమీపమాగత్య గుప్తం పప్రచ్ఛుః, ఏతా ఘటనాః కదా భవిష్యన్తి? భవత ఆగమనస్య యుగాన్తస్య చ కిం లక్ష్మ? తదస్మాన్ వదతు| (aiōn g165)
4 Då svara Jesus: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!
తదానీం యీశుస్తానవోచత్, అవధద్వ్వం, కోపి యుష్మాన్ న భ్రమయేత్|
5 For mange skal taka mitt namn og segja: «Eg er Messias», og føra mange på avveg.
బహవో మమ నామ గృహ్లన్త ఆగమిష్యన్తి, ఖ్రీష్టోఽహమేవేతి వాచం వదన్తో బహూన్ భ్రమయిష్యన్తి|
6 De skal få høyra ufred og gjetord um ufred; sjå til at de ikkje vert skræmde! For dette lyt henda; men endå er ikkje enden komen.
యూయఞ్చ సంగ్రామస్య రణస్య చాడమ్బరం శ్రోష్యథ, అవధద్వ్వం తేన చఞ్చలా మా భవత, ఏతాన్యవశ్యం ఘటిష్యన్తే, కిన్తు తదా యుగాన్తో నహి|
7 Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike, og det skal vera uår og jordskjelv kring i landi;
అపరం దేశస్య విపక్షో దేశో రాజ్యస్య విపక్షో రాజ్యం భవిష్యతి, స్థానే స్థానే చ దుర్భిక్షం మహామారీ భూకమ్పశ్చ భవిష్యన్తి,
8 men alt det er berre upptaket til føderiderne.
ఏతాని దుఃఖోపక్రమాః|
9 Då skal dei driva dykk ut i naud og fåre og slå dykk i hel, og alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld.
తదానీం లోకా దుఃఖం భోజయితుం యుష్మాన్ పరకరేషు సమర్పయిష్యన్తి హనిష్యన్తి చ, తథా మమ నామకారణాద్ యూయం సర్వ్వదేశీయమనుజానాం సమీపే ఘృణార్హా భవిష్యథ|
10 Mange skal då falla ifrå, og svika og hata kvarandre,
బహుషు విఘ్నం ప్రాప్తవత్సు పరస్పరమ్ ఋతీయాం కృతవత్సు చ ఏకోఽపరం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
11 og mange falske profetar skal stiga fram og føra mange på avveg;
తథా బహవో మృషాభవిష్యద్వాదిన ఉపస్థాయ బహూన్ భ్రమయిష్యన్తి|
12 og av di uretten hev vorte so stor, skal kjærleiken kolna hjå mengdi.
దుష్కర్మ్మణాం బాహుల్యాఞ్చ బహూనాం ప్రేమ శీతలం భవిష్యతి|
13 Men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
కిన్తు యః కశ్చిత్ శేషం యావద్ ధైర్య్యమాశ్రయతే, సఏవ పరిత్రాయిష్యతే|
14 Og dette evangeliet um Gudsriket skal kunngjerast yver heile mannaheimen, so alle folkeslag fær vita um det, og då skal enden koma.
అపరం సర్వ్వదేశీయలోకాన్ ప్రతిమాక్షీ భవితుం రాజస్య శుభసమాచారః సర్వ్వజగతి ప్రచారిష్యతే, ఏతాదృశి సతి యుగాన్త ఉపస్థాస్యతి|
15 Når de då ser at den øydande styggedomen som Daniel, profeten, hev tala um, stend på den heilage staden» - agta vel på dette du som les! -
అతో యత్ సర్వ్వనాశకృద్ఘృణార్హం వస్తు దానియేల్భవిష్యద్వదినా ప్రోక్తం తద్ యదా పుణ్యస్థానే స్థాపితం ద్రక్ష్యథ, (యః పఠతి, స బుధ్యతాం)
16 då lyt dei som er i Judalandet røma til fjells,
తదానీం యే యిహూదీయదేశే తిష్ఠన్తి, తే పర్వ్వతేషు పలాయన్తాం|
17 og den som er uppå taket, må ikkje stiga ned og henta noko i huset sitt,
యః కశ్చిద్ గృహపృష్ఠే తిష్ఠతి, స గృహాత్ కిమపి వస్త్వానేతుమ్ అధే నావరోహేత్|
18 og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim att etter kjolen sin!
యశ్చ క్షేత్రే తిష్ఠతి, సోపి వస్త్రమానేతుం పరావృత్య న యాయాత్|
19 Stakars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!
తదానీం గర్భిణీస్తన్యపాయయిత్రీణాం దుర్గతి ర్భవిష్యతి|
20 Men bed at det ikkje må vera um vinteren eller på ein kviledag de lyt røma!
అతో యష్మాకం పలాయనం శీతకాలే విశ్రామవారే వా యన్న భవేత్, తదర్థం ప్రార్థయధ్వమ్|
21 For då skal det vera slik hard naud at det aldri hev vore slik naud frå verdi vart til og til no, og vert ikkje sidan heller.
ఆ జగదారమ్భాద్ ఏతత్కాలపర్య్యనన్తం యాదృశః కదాపి నాభవత్ న చ భవిష్యతి తాదృశో మహాక్లేశస్తదానీమ్ ఉపస్థాస్యతి|
22 Og vart ikkje den tidi stutt, so fanst det’kje liv som vart berga; men for dei utvalde skuld skal den tidi vera stutt.
తస్య క్లేశస్య సమయో యది హ్స్వో న క్రియేత, తర్హి కస్యాపి ప్రాణినో రక్షణం భవితుం న శక్నుయాత్, కిన్తు మనోనీతమనుజానాం కృతే స కాలో హ్స్వీకరిష్యతే|
23 Um nokon då segjer til dykk: «Sjå her er Messias, » eller «der, » so må de ikkje tru det.
అపరఞ్చ పశ్యత, ఖ్రీష్టోఽత్ర విద్యతే, వా తత్ర విద్యతే, తదానీం యదీ కశ్చిద్ యుష్మాన ఇతి వాక్యం వదతి, తథాపి తత్ న ప్రతీత్|
24 For det skal standa fram falske Messias’ar og falske profetar og gjera store teikn og under, so jamvel dei utvalde kunde forvillast, um det var råd.
యతో భాక్తఖ్రీష్టా భాక్తభవిష్యద్వాదినశ్చ ఉపస్థాయ యాని మహన్తి లక్ష్మాణి చిత్రకర్మ్మాణి చ ప్రకాశయిష్యన్తి, తై ర్యది సమ్భవేత్ తర్హి మనోనీతమానవా అపి భ్రామిష్యన్తే|
25 Kom i hug: Eg hev sagt dykk det fyreåt.
పశ్యత, ఘటనాతః పూర్వ్వం యుష్మాన్ వార్త్తామ్ అవాదిషమ్|
26 Segjer dei no med dykk: «Han er ute i øydemarki, » so gakk ikkje der ut! eller: «Han er inni koven, » so tru det ikkje!
అతః పశ్యత, స ప్రాన్తరే విద్యత ఇతి వాక్యే కేనచిత్ కథితేపి బహి ర్మా గచ్ఛత, వా పశ్యత, సోన్తఃపురే విద్యతే, ఏతద్వాక్య ఉక్తేపి మా ప్రతీత|
27 For liksom ljonet gjeng ut ifrå aust og skin radt til vest, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
యతో యథా విద్యుత్ పూర్వ్వదిశో నిర్గత్య పశ్చిమదిశం యావత్ ప్రకాశతే, తథా మానుషపుత్రస్యాప్యాగమనం భవిష్యతి|
28 Der åta er, vil ørnarne sankast.
యత్ర శవస్తిష్ఠతి, తత్రేవ గృధ్రా మిలన్తి|
29 Men straks etter dei dagarne og trengslorne deira skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos; stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.
అపరం తస్య క్లేశసమయస్యావ్యవహితపరత్ర సూర్య్యస్య తేజో లోప్స్యతే, చన్ద్రమా జ్యోస్నాం న కరిష్యతి, నభసో నక్షత్రాణి పతిష్యన్తి, గగణీయా గ్రహాశ్చ విచలిష్యన్తి|
30 Då skal teiknet åt Menneskjesonen syna seg på himmelen, og alle ætter på jordi skal øya og gråta, og dei skal sjå Menneskjesonen koma i himmelskyerne med velde og stor herlegdom.
తదానీమ్ ఆకాశమధ్యే మనుజసుతస్య లక్ష్మ దర్శిష్యతే, తతో నిజపరాక్రమేణ మహాతేజసా చ మేఘారూఢం మనుజసుతం నభసాగచ్ఛన్తం విలోక్య పృథివ్యాః సర్వ్వవంశీయా విలపిష్యన్తి|
31 Med luren ljomar, skal han senda ut englarne sine, og dei skal sanka i hop dei han hev valt seg ut, frå heimsens fire hyrno, frå himmelbrun til himmelbrun.
తదానీం స మహాశబ్దాయమానతూర్య్యా వాదకాన్ నిజదూతాన్ ప్రహేష్యతి, తే వ్యోమ్న ఏకసీమాతోఽపరసీమాం యావత్ చతుర్దిశస్తస్య మనోనీతజనాన్ ఆనీయ మేలయిష్యన్తి|
32 Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet tek til å spretta, då veit de at sumaren er nær.
ఉడుమ్బరపాదపస్య దృష్టాన్తం శిక్షధ్వం; యదా తస్య నవీనాః శాఖా జాయన్తే, పల్లవాదిశ్చ నిర్గచ్ఛతి, తదా నిదాఘకాలః సవిధో భవతీతి యూయం జానీథ;
33 Like eins når de ser alt dette; då veit de at han er utfor døri.
తద్వద్ ఏతా ఘటనా దృష్ట్వా స సమయో ద్వార ఉపాస్థాద్ ఇతి జానీత|
34 Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.
యుష్మానహం తథ్యం వదామి, ఇదానీన్తనజనానాం గమనాత్ పూర్వ్వమేవ తాని సర్వ్వాణి ఘటిష్యన్తే|
35 Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.
నభోమేదిన్యో ర్లుప్తయోరపి మమ వాక్ కదాపి న లోప్స్యతే|
36 Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen - ingen utan Faderen åleine.
అపరం మమ తాతం వినా మానుషః స్వర్గస్థో దూతో వా కోపి తద్దినం తద్దణ్డఞ్చ న జ్ఞాపయతి|
37 For som det var i Noahs dagar, so skal det vera når Menneskjesonen kjem:
అపరం నోహే విద్యమానే యాదృశమభవత్ తాదృశం మనుజసుతస్యాగమనకాలేపి భవిష్యతి|
38 liksom dei i dagarne fyre storflodi åt og drakk, og gifte seg og vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki,
ఫలతో జలాప్లావనాత్ పూర్వ్వం యద్దినం యావత్ నోహః పోతం నారోహత్, తావత్కాలం యథా మనుష్యా భోజనే పానే వివహనే వివాహనే చ ప్రవృత్తా ఆసన్;
39 og ingen visste ordet av fyrr storflodi kom og tok deim alle burt, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
అపరమ్ ఆప్లావితోయమాగత్య యావత్ సకలమనుజాన్ ప్లావయిత్వా నానయత్, తావత్ తే యథా న విదామాసుః, తథా మనుజసుతాగమనేపి భవిష్యతి|
40 Då er tvo menner ute på marki; den eine vert henta, og den andre vert att.
తదా క్షేత్రస్థితయోర్ద్వయోరేకో ధారిష్యతే, అపరస్త్యాజిష్యతే|
41 Tvo kvinnor mel på kverni; den eine vert henta, og den andre vert att.
తథా పేషణ్యా పింషత్యోరుభయో ర్యోషితోరేకా ధారిష్యతేఽపరా త్యాజిష్యతే|
42 So vak då! For de veit ikkje kva dag herren dykkar kjem.
యుష్మాకం ప్రభుః కస్మిన్ దణ్డ ఆగమిష్యతి, తద్ యుష్మాభి ర్నావగమ్యతే, తస్మాత్ జాగ్రతః సన్తస్తిష్ఠత|
43 Men det skynar de, at dersom husbonden visste kva tid på natti tjuven kom, so vakte han og let ingen brjota seg inn i huset.
కుత్ర యామే స్తేన ఆగమిష్యతీతి చేద్ గృహస్థో జ్ఞాతుమ్ అశక్ష్యత్, తర్హి జాగరిత్వా తం సన్ధిం కర్త్తితుమ్ అవారయిష్యత్ తద్ జానీత|
44 Difor lyt de og vera ferdige! Menneskjesonen kjem på ei tid de ikkje ventar honom.
యుష్మాభిరవధీయతాం, యతో యుష్మాభి ర్యత్ర న బుధ్యతే, తత్రైవ దణ్డే మనుజసుత ఆయాస్యతి|
45 Kvar er no den trugne og vituge drengen som husbonden hev sett yver tenestfolket, so han skal gjeva deim mat i rett tid?
ప్రభు ర్నిజపరివారాన్ యథాకాలం భోజయితుం యం దాసమ్ అధ్యక్షీకృత్య స్థాపయతి, తాదృశో విశ్వాస్యో ధీమాన్ దాసః కః?
46 Sæl er den drengen som husbonden ser gjera so når han kjem.
ప్రభురాగత్య యం దాసం తథాచరన్తం వీక్షతే, సఏవ ధన్యః|
47 Det segjer eg dykk for visst: Han skal setja honom yver alt det han eig.
యుష్మానహం సత్యం వదామి, స తం నిజసర్వ్వస్వస్యాధిపం కరిష్యతి|
48 Men er drengen ein skarv, og segjer med seg: «Husbonden min vert lenge burte, »
కిన్తు ప్రభురాగన్తుం విలమ్బత ఇతి మనసి చిన్తయిత్వా యో దుష్టో దాసో
49 og han so tek til å slå dei hine tenarane, og et og drikk i lag med drikkarar,
ఽపరదాసాన్ ప్రహర్త్తుం మత్తానాం సఙ్గే భోక్తుం పాతుఞ్చ ప్రవర్త్తతే,
50 då skal husbonden hans koma på ein dag han ikkje ventar det, og i ein time han ikkje veit av,
స దాసో యదా నాపేక్షతే, యఞ్చ దణ్డం న జానాతి, తత్కాలఏవ తత్ప్రభురుపస్థాస్యతి|
51 og skjera honom midt i tvo, og lata honom få sin lut med hyklarane, der dei græt og skjer tenner.
తదా తం దణ్డయిత్వా యత్ర స్థానే రోదనం దన్తఘర్షణఞ్చాసాతే, తత్ర కపటిభిః సాకం తద్దశాం నిరూపయిష్యతి|
