< Matteus 24 >
1 Då Jesus steig ut or templet og tok til å ganga burtetter vegen, gjekk læresveinarne fram og vilde syna honom tempelbygningarne.
A Yeshu gubhakopweshe ku liekalu nigubhaijabhulile, bhaajiganya bhabho gubhaajendelenje nikwaalanguya majumba gatimbilile liekalu.
2 «Ja, ser de’kje alt dette!» svara han. «Det segjer eg dykk for sant: Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast ned.»
A Yeshu gubhaabhalanjilenje, “Nnikugabhonanga gene gowega! Kweli ngunakunnugulilanga, lyakwapi liganga nkali limo shililepeshe panani liganga, yowe ipinga bhomolwa.”
3 Sidan, då han sat på Oljeberget, og ingen annan var med, gjekk læresveinarne fram til honom og sagde: «Seg oss: Når skal alt dette henda, og kva merke skal me hava på koma di og enden på verdi!» (aiōn )
A Yeshu bhakatameje pa shitumbi sha Misheituni, bhaajiganywa bhabho gubhaajendelenje shintemela, gubhaabhushiyenje, “Nntulugulile genega pushigakoposhele shakani? Shilangulo shashi shishilanguye kwiya kwenu na mpelo gwa shilambolyo?” (aiōn )
4 Då svara Jesus: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!
A Yeshu gubhaajangwilenje, “Mwiteiganje mundu anantembanje.
5 For mange skal taka mitt namn og segja: «Eg er Messias», og føra mange på avveg.
Pabha bhandu bhabhagwinji shibhaikangane bhalinkutinji, ‘Nne a Kilishitu,’ na bhalabhonji shibhaatembanje bhandu bhabhagwinji.
6 De skal få høyra ufred og gjetord um ufred; sjå til at de ikkje vert skræmde! For dette lyt henda; men endå er ikkje enden komen.
Shimpilikananje ililo ya ngondo na ngani ya ngondo, ikabheje nnajogopanje, pabha genego ganapinjikwa gakoposhele, ikabheje mpelo ukanabhe.
7 Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike, og det skal vera uår og jordskjelv kring i landi;
Shilambo shipinga komana na shilambo shina, upalume gumo upinga komana na upalume guna. Shipinga pagwa shibhanga na ungumila kwa ilambo.
8 men alt det er berre upptaket til føderiderne.
Yene yoweyo mbuti kutandubha kwa mboteko ya shitumbo nkupinga kwiigopola.
9 Då skal dei driva dykk ut i naud og fåre og slå dykk i hel, og alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld.
“Kungai bhandu bhowe shibhantendebhukanje nkupinga mpotekwanje na bhulagwa. Na bhandunji bhangabha Bhayaudi bhapinga kunshimanga kwa ligongo lyangu nne.
10 Mange skal då falla ifrå, og svika og hata kvarandre,
Kabhili, bhabhagwinji bhapinga lekanga ngulupai jabhonji na tendebhukana na shimana.
11 og mange falske profetar skal stiga fram og føra mange på avveg;
Bhapinga koposhelanga ashinkulondola bha unami bhabhagwinji bhapinga kwaapuganyanga bhandu bhabhagwinji.
12 og av di uretten hev vorte so stor, skal kjærleiken kolna hjå mengdi.
Kwa ligongo lya jenjesheka ilebho, kupingana kwa bhandu shukubhujile nnyuma.
13 Men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
Ikabheje shaikakatimilile mpaka kumpelo shatapulwe.
14 Og dette evangeliet um Gudsriket skal kunngjerast yver heile mannaheimen, so alle folkeslag fær vita um det, og då skal enden koma.
Ngani ja Mmbone ja Upalume gwa a Nnungu jipinga lunguywa pa shilambolyo, kubha ukong'ondelo ku bhandu bhowe, penepo ni pushuishe mpelo gula.”
15 Når de då ser at den øydande styggedomen som Daniel, profeten, hev tala um, stend på den heilage staden» - agta vel på dette du som les! -
Ashomajo agamanye malombolelo ga malobhe ga a Yeshu gakwiya gano. Nigubhashite, a Danieli ankulondola bha a Nnungu bhalugwile ga nnjimwa ja nyatiya. Pushinnjibhonanje jijimi pa ukonjelo,
16 då lyt dei som er i Judalandet røma til fjells,
bhalinginji ku Yudea bhabhutushilanje mwiitumbi.
17 og den som er uppå taket, må ikkje stiga ned og henta noko i huset sitt,
Ali pashitubhili anatulushe pai kutola indu nnyumba jakwe.
18 og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim att etter kjolen sin!
Ali kunngunda anabhuje kumui kutola nngubho yakwe.
19 Stakars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!
Ole gwabhonji bhanabhakongwe bhakwetenje ndumbo na bhajonjeyanga gene mobhago.
20 Men bed at det ikkje må vera um vinteren eller på ein kviledag de lyt røma!
Nnjuganje kwa a Nnungu nkupinga kubhutuka kwenunji kunabhe mobha ga mmbepo eu Lyubha lya Pumulila.
21 For då skal det vera slik hard naud at det aldri hev vore slik naud frå verdi vart til og til no, og vert ikkje sidan heller.
Pabha gene mobhago shipinga pagwa shilaje shikanabhe koposhela shitandubhile kupanganywa shilambolyo mpaka lelo, wala shikajiya pagwa kabhili.
22 Og vart ikkje den tidi stutt, so fanst det’kje liv som vart berga; men for dei utvalde skuld skal den tidi vera stutt.
Monaga gene mobhago a Nnungu bhakanapunguye jakwa mundu jojowe akatapwilwe, ikabheje gapinga punguywa kwa ligongo lya bhandu bhaagwilwenje na a Nnungu.
23 Um nokon då segjer til dykk: «Sjå her er Messias, » eller «der, » so må de ikkje tru det.
Bhai, mundu annugulilangaga, a Kilishitu pubhali apano, eu kubhali akula, nnankulupalilanje.
24 For det skal standa fram falske Messias’ar og falske profetar og gjera store teikn og under, so jamvel dei utvalde kunde forvillast, um det var råd.
Pabha bhaapinga koposhelanga Bhakilishitu na ashinkulondola bha unami. Bhapinga tendanga ilangulo ya ikulungwa na ya lapa ya kombola nkali kwapuganyanga bhaagwilwenje na a Nnungu.
25 Kom i hug: Eg hev sagt dykk det fyreåt.
Mpilikananje, njikunnimbiyanga gakanabhe koposhela genego.
26 Segjer dei no med dykk: «Han er ute i øydemarki, » so gakk ikkje der ut! eller: «Han er inni koven, » so tru det ikkje!
Bhai, bhannugulilangaga, nnolanje, kubhali kuanga, nnajendangane kweneko, eu, nnolanje, mubhali nnyumba, nnakulupalilanje.
27 For liksom ljonet gjeng ut ifrå aust og skin radt til vest, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
Pabha malinga nnjai shijikuti meta nibhoneka kuliunde kowe, pushiijiyebha malinga pushabhoneshe Mwana juka Mundu lyubha lyashaishe.
28 Der åta er, vil ørnarne sankast.
Malinga, pene puguli ntui, nipugaimana matumbui, kwa nneyo shene shilanguloshi shinalangula kuti ku mpelo gwa shilambolyo kubhandishile.
29 Men straks etter dei dagarne og trengslorne deira skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos; stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.
Shangupe shipitaga shilaje sha gene mobhago, lyubha lipingabha nnubhindu, mwei ukalangaya na ndondwa ipingagwa pai na mashili ga indu ya kunnungu gapinga tenganyika.
30 Då skal teiknet åt Menneskjesonen syna seg på himmelen, og alle ætter på jordi skal øya og gråta, og dei skal sjå Menneskjesonen koma i himmelskyerne med velde og stor herlegdom.
Kungai, shilangulo shika Mwana juka Mundu shishibhoneshe kunnungu, penepo makabhila gowe ga pa shilambolyo gapinga kwiigutanjila, shibhammonanje Mwana juka Mundu alikwiiya mmaunde ga kunnungu ali na mashili na ukonjelo gwanngwinji.
31 Med luren ljomar, skal han senda ut englarne sine, og dei skal sanka i hop dei han hev valt seg ut, frå heimsens fire hyrno, frå himmelbrun til himmelbrun.
Na bhalabho shibhaatumanje ashimalaika bhabho na lipenga lya oneya, bhalabhonji bhapinga kwaalopolanga bhaagwilwenje bhabho kopoka mmbali yowe ya pa shilambolyo.
32 Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet tek til å spretta, då veit de at sumaren er nær.
Bhai kwa nkongo mwiijiganyanye alu lutangolu, shangupe nyambi yakwe puitandubha ipuka, nnakumumanyanga kuti shuku shibhandishile.
33 Like eins når de ser alt dette; då veit de at han er utfor døri.
Nneyo peyo mmanganya pushinngabhonanje genega, mmumanyanje kuti bhabhandishile.
34 Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.
Kweli ngunakummalanjilanga, alu lubhelekolu lukapela gakanabhe koposhela gowego.
35 Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.
Kunnungu na shilambolyo shiipite, ikabheje malobhe gangu gakapita.
36 Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen - ingen utan Faderen åleine.
Ikabheje, ga lyene lyubhalyo, eu malanga jwakwa mundu akugamanya shigabhe shakani, wala ashimalaika bha kunnungu, wala Mwana, ikabhe Atati jikape.
37 For som det var i Noahs dagar, so skal det vera når Menneskjesonen kjem:
Pabha malinga shiyaliji mobha ga a Nuu, puipingabha mobha ga kwiya kwakwe Mwana juka Mundu.
38 liksom dei i dagarne fyre storflodi åt og drakk, og gifte seg og vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki,
Pabha gene mobhago, nduluko jikanabhe tuluka, bhandunji bhatenda lyanganga na kolelwa na lomba na lombwa, mpaka a Nuu pubhajinjile nshapina.
39 og ingen visste ordet av fyrr storflodi kom og tok deim alle burt, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
Bhangashimanyanga shipinga koposhela, mpaka pujaishe nduluko, jikwaajolangaga bhowe. Na malinga pushiijiyebha lyubha lya kwiya kwakwe Mwana juka Mundu.
40 Då er tvo menner ute på marki; den eine vert henta, og den andre vert att.
Gene mobhago bhandunji bhabhili shibhabhanganje mungunda, jumo shatolwe na juna shaleshwe.
41 Tvo kvinnor mel på kverni; den eine vert henta, og den andre vert att.
Bhanabhakongwe bhabhili shibhabhanganje bhaliyaganga, jumo shatolwe na juna shaleshwe.
42 So vak då! For de veit ikkje kva dag herren dykkar kjem.
Bhai, nsheyanje, pabha nkakulimanyanga lyubha lishibhaishe Bhakulungwa bhenunji.
43 Men det skynar de, at dersom husbonden visste kva tid på natti tjuven kom, so vakte han og let ingen brjota seg inn i huset.
Ikabheje nnimanyanje lyeneli, monaga bhayene nyumba bhakalimanyi lyubha lya kwiya nngwii, bhakasheshiye, ngubhakajileshileje nyumba jabho kujibhwa.
44 Difor lyt de og vera ferdige! Menneskjesonen kjem på ei tid de ikkje ventar honom.
Kwa nneyo na mmanganya nsheyanje, pabha Mwana juka Mundu shaishe malanga gunkakugamanyanga.
45 Kvar er no den trugne og vituge drengen som husbonden hev sett yver tenestfolket, so han skal gjeva deim mat i rett tid?
A Yeshu gubhapundile kubheleketa bhalinkuti, bhai gani ntumishi akulupalika na akwete lunda, bhakulungwa bhakwe shibhantende abhe jwa nkulungwa ku bhandu bhabho, abhapanganje shalya pa malanga gakwe?
46 Sæl er den drengen som husbonden ser gjera so når han kjem.
Mbaya jwene ntumishi, bhakulungwa bhakwe pushibhaishe shibhanng'imane alitenda nneyo.
47 Det segjer eg dykk for visst: Han skal setja honom yver alt det han eig.
Kweli ngunakummalanjilanga, shibhammishe jwene ntumishijo agoye indu yabho yowe.
48 Men er drengen ein skarv, og segjer med seg: «Husbonden min vert lenge burte, »
Ikabheje ntumishi jwangali jwa mmbone aibheleketelaga muntima gwakwe kuti, bhakulungwa bhangu bhanakabha kubhuja,
49 og han so tek til å slå dei hine tenarane, og et og drikk i lag med drikkarar,
kungai gwatandwibhe kwaakomanga bhatumishi ajakwe na tandubha lya na papila pamo na bhaakolelwanga,
50 då skal husbonden hans koma på ein dag han ikkje ventar det, og i ein time han ikkje veit av,
bhakulungwa bhakwe ntumishijo shibhaishe lyubha lyangaganishiwa na malanga gangamanyika.
51 og skjera honom midt i tvo, og lata honom få sin lut med hyklarane, der dei græt og skjer tenner.
Shibhankome kwa kaje na kunkundikanya likundi limo na bhagulumba. Kweneko shikubhe shililo na tauna meno.