Matteus 24
1 Då Jesus steig ut or templet og tok til å ganga burtetter vegen, gjekk læresveinarne fram og vilde syna honom tempelbygningarne.
Jeeso chaa vaalyi kuzwa mu itempere nna lyi yendeere. Varutwana vaakwe cho kuiiza kwaalyi choku taanga nni va mucho kuti mane u vweene muzaako we iiyi itempere.
2 «Ja, ser de’kje alt dette!» svara han. «Det segjer eg dykk for sant: Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast ned.»
Mmi iiye nnaa ve itava nnaati, “mu weene zoonse iisi zintu? Aaho nni mulwiirite, ka kwiina ivwe lyeeti nnilyi waanike nni lyiina he iwulu lye lyimwe muku rutunuka.”
3 Sidan, då han sat på Oljeberget, og ingen annan var med, gjekk læresveinarne fram til honom og sagde: «Seg oss: Når skal alt dette henda, og kva merke skal me hava på koma di og enden på verdi!» (aiōn g165)
Mmi cho usii keere he iruundu lye ziteente, varutwana vaakwe choku iiza kwaalyi voonse cho kulyi kuungula nniva mu vuuza kuti, “Tu lwiire kuti zoonse iizi zintu kazi pangahalye vulye? Chishupo cho kuiiza kwaako ka yive iinzi mane nne mamanimani e inkaanda?” (aiōn g165)
4 Då svara Jesus: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!
Jeeso nna vee tava nnaati, “Mu tokomere kuti saanzi nni kuvi nne yeeti nna mu cheengerere. Ka kuti vaangi ka veeze mu izina lyaangu.
5 For mange skal taka mitt namn og segja: «Eg er Messias», og føra mange på avveg.
Mane kava kucho kuti, 'Njeeme Kirisiti,' mmi kava ziyeza- chengerere vantu vaangi choku va soha.
6 De skal få høyra ufred og gjetord um ufred; sjå til at de ikkje vert skræmde! For dette lyt henda; men endå er ikkje enden komen.
Mmi kamu zuwe inkoondo nne mahulyuhulyu aayo ku zwaaho mu vone kuti saanzi nni mukatezehi, ka kuti iizi zintu zoonse zi lukeere ku pangahala; mmi mamanimani keeti nni a ku sikite.
7 Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike, og det skal vera uår og jordskjelv kring i landi;
Mane inkaanda ka zilyi lwiisa nne mivuso ka yilyi saamdukire. Mmi ka kuve inzala nne ku nyanganya kwe inkaanda mu zivaka zi saa swani.
8 men alt det er berre upptaket til føderiderne.
Mmi iizi zintu zoonse kazi ku veere mataangiro o ku sasama koku hwizumuka.
9 Då skal dei driva dykk ut i naud og fåre og slå dykk i hel, og alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld.
Lyiinu njeeti nni va mu swiisikize kuku katazwa nne ku ihayiiwa. Kamu toyeewa nne inkaanda zoonse che ivaka lye izina lyaangu.
10 Mange skal då falla ifrå, og svika og hata kvarandre,
Ku zwaaho vaangi kava chuunchune choku taanga nni valyi wuza nne kulyi toya.
11 og mange falske profetar skal stiga fram og føra mange på avveg;
Vaporofita vaangi va mapa ka vave kwa teni mmi choku soha vantu vaangi.
12 og av di uretten hev vorte so stor, skal kjærleiken kolna hjå mengdi.
Ka kuti vuvilaala kavu ku injihite chisemo cha vantu vaangi ka chitoontolye.
13 Men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
Mmi iiye yeeti nnalyi koza mbwiita ku mamanimani njeeti nna hazwa.
14 Og dette evangeliet um Gudsriket skal kunngjerast yver heile mannaheimen, so alle folkeslag fær vita um det, og då skal enden koma.
Uuwu mulayeza wo muvuso woku iwulu kawu kutazwa mu inkaanda yoonse kuva vupaki mu inkaanda yoonse, ku zwaaho mamanimani njeeti nni eeze.
15 Når de då ser at den øydande styggedomen som Daniel, profeten, hev tala um, stend på den heilage staden» - agta vel på dette du som les! -
Chiingi lyiinu, chini mwaa vona chiina ikwe chi zakununa, chaa waamba chaacho muporofita Danyeere, nni chi zimeene ha jolola (a yoo vala a lyemuhe),
16 då lyt dei som er i Judalandet røma til fjells,
A yo wiina mwa Judiya a ngombweere ku maruundu,
17 og den som er uppå taket, må ikkje stiga ned og henta noko i huset sitt,
yo wiina he iwulu lye inzuvo saanzi a suuki he iwulu lyaayo kuti a ka hiinde chimwe mukati ka teni,
18 og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim att etter kjolen sin!
mane nnaaye yo wiina mu inkaanda saanzi a voolyi a ka hiindi chizwaato.
19 Stakars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!
Mmi ku mayivite aavo ve mmiinsi nne vanyoonsa inkeke mwaawo mazuva!
20 Men bed at det ikkje må vera um vinteren eller på ein kviledag de lyt røma!
Mu rapere kuti ku ngombola kweenu saanzi nni kuvi ha malyiha kamba lwe Nsavata.
21 For då skal det vera slik hard naud at det aldri hev vore slik naud frå verdi vart til og til no, og vert ikkje sidan heller.
Ka kuti ka ku kwiina manyaando makaando mwaawo mazuva a chita kuti inkaanda chiinga yi vaati yi kuva ka eeni kuva ha teni mane nne kuti keeti nni a voolye nni ave kwa teni hape.
22 Og vart ikkje den tidi stutt, so fanst det’kje liv som vart berga; men for dei utvalde skuld skal den tidi vera stutt.
Kwaanda kuti aawo mazuva a hunguzwa, nni ku sana ku vaavi muntu yeeti nna va hazwa. Mmi kuya cha va salyitwa a a mazuva ka a fwiiswa.
23 Um nokon då segjer til dykk: «Sjå her er Messias, » eller «der, » so må de ikkje tru det.
Mmi lyiinu haiva zumwe vulyo ka a kucho kuti Kirisiti zunuu hanu kamba zuna kuna, saanzi nno zumini.
24 For det skal standa fram falske Messias’ar og falske profetar og gjera store teikn og under, so jamvel dei utvalde kunde forvillast, um det var råd.
Ka kuti va Kirisiti nne vaporofita va mapa ka veeze nni va panga imboniso inkaando mane nne zi komosa ziingi a hulu, kuti va woolye ku ziyeza, chiku woolyeka mane nne va salyitwa.
25 Kom i hug: Eg hev sagt dykk det fyreåt.
Mu vone nna mulwiira inako nni yi seeni ku sika.
26 Segjer dei no med dykk: «Han er ute i øydemarki, » so gakk ikkje der ut! eller: «Han er inni koven, » so tru det ikkje!
Chiingi lyiinu, nnaangati kava mucho kuti, mu lolye u waanika ku chikwa, mane saanzi nni muyi kwa teni, Kamba mu vone wiina mu inzuvo, yo mukati, saanzi nni mu zumini.
27 For liksom ljonet gjeng ut ifrå aust og skin radt til vest, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
Mmi siina mumini muwu minika ku vuzwa vwee zuva, mane choku ka voneka nne ku vuimino, nne ku iiza ko mwaana wo muntu naako mweeti nni kuve.
28 Der åta er, vil ørnarne sankast.
Ka kuti koonse ku waanika chituunta ko kooko makuuvi nku a kunganera.
29 Men straks etter dei dagarne og trengslorne deira skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos; stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.
Mmi vulyo hoo hwaaho ku mamanimani a masukuluka eeyo inako izuva keeti nni lyi kusii zwiisa iseri, nne mweezi nnaawo, inkaani nnaazo ka ziwe ku iwulu, mane nne ziho ze iwulu nnaazo ka zinyungooswa.
30 Då skal teiknet åt Menneskjesonen syna seg på himmelen, og alle ætter på jordi skal øya og gråta, og dei skal sjå Menneskjesonen koma i himmelskyerne med velde og stor herlegdom.
Lyiinu chishupo cho mwaana wo muntu njeeti nni chi voneke mu iwulu, ku zwaaho mishovo yoonse ya vantu ve inkaanda njeeti nni va lyire. Ka va vone mwaana wo muntu nna keeza mu makope e iwulu nne che ziho nne ku vereenga ku kaando.
31 Med luren ljomar, skal han senda ut englarne sine, og dei skal sanka i hop dei han hev valt seg ut, frå heimsens fire hyrno, frå himmelbrun til himmelbrun.
Mmi kaa tume mangiloyi aakwe cho mulyumo mukaando we intorombita, mmi kava kunganya aavo va salyitwa mu zivaka zoone zo luhuho ku mamanimani e iwulu kuya ku amwi.
32 Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet tek til å spretta, då veit de at sumaren er nær.
Mulyi tute ituto ku ibola, ho hwaaho vulyo ibola chilyi taanga ku zwiisa tutavi nne makova mahiya, chipeto chi mwee ziva kuti imbumbi chi yiina ha fwihi.
33 Like eins når de ser alt dette; då veit de at han er utfor døri.
Lyiinu he iwulu lyaaho chini mwaa vona iizi zintu zoonse, nni mu izive kuti cho wiina ha fwihi, heene vulyo ha mulyaango.
34 Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.
Aaho nni mulwiirite, iichi chivaka keeti nni chi hite mbwiita iizi zintu zoonse zi pangahalye.
35 Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.
Iwulu nne inkaanda kazi mane mmi manzwi aangu aawo keeti nni a mane.
36 Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen - ingen utan Faderen åleine.
Mmi kuya che iilyo izuva nne inako ka kwiina yo wiizi, mane nnaangati mangiloyi e iwulu, kamba mwaana, mbwiita Taayo vulyo.
37 For som det var i Noahs dagar, so skal det vera når Menneskjesonen kjem:
Siina mu inako za Noah muku veena nne zo kuiiza ko mwaana wo muntu mweeti nni kuve.
38 liksom dei i dagarne fyre storflodi åt og drakk, og gifte seg og vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki,
Mmi siina mwaawo mazuva muunda chiwu seeni kuva ha teni va vaalyi kulyia nni va nywa, kusesa nne ku sesesa mbwiita Noah chiinga e nijra mu iyareka,
39 og ingen visste ordet av fyrr storflodi kom og tok deim alle burt, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
nni va vula kuiiziva chimwe vulyo mbwiita muunda chiinga weeza kuva hiinda voonse vulyo—mane nne kuiiza ko mwaana wo muntu mweeti nni kuve.
40 Då er tvo menner ute på marki; den eine vert henta, og den andre vert att.
Lyiinu vakwaame voovere ka va kwiina mu luwa—wu mwiina kaa hiindwa wu mwiina choku shaala.
41 Tvo kvinnor mel på kverni; den eine vert henta, og den andre vert att.
Vakulwaakazi voovere kava ku twa—wu mwiina kaa hiindwa wu mwiina kaa shaalye.
42 So vak då! For de veit ikkje kva dag herren dykkar kjem.
Chiingi lyiinu mu ikalye nni mu lyiisiiza ka kuti ka mwiizi kuti Simwiine weenu u keeza lyiiri.
43 Men det skynar de, at dersom husbonden visste kva tid på natti tjuven kom, so vakte han og let ingen brjota seg inn i huset.
Mmi mu izive iichi, kuti kalyi si inzuvo u woola ku iziva kuti musa mweeze ku yiva inako iinzi ya masiku, keeti choo siyirira musa kuti zaa yive mu inzuvo yaakwe nna sa yi lyiisi.
44 Difor lyt de og vera ferdige! Menneskjesonen kjem på ei tid de ikkje ventar honom.
Chiingi nnaanwe mu lukeere ku ikala nni mu lyivereere, ka kuti ka mwiizi inako yo mwaana wo muntu yaa keeza chaayo.
45 Kvar er no den trugne og vituge drengen som husbonden hev sett yver tenestfolket, so han skal gjeva deim mat i rett tid?
Chiingi lyiinu njeeye iini iiye muhikaana yoo sepahala nne yoo kwanine yeeti nnaati simwiine waakwe haa mu siya he inzuvo yaakwe kaa he vahikaana vamwe zilyio che inako yi swaneezi?
46 Sæl er den drengen som husbonden ser gjera so når han kjem.
Mmi kwiina mikoonde kwaalyi iiye muhikaana yeeti nna waanike nna kweete ku panga voovo vulyo.
47 Det segjer eg dykk for visst: Han skal setja honom yver alt det han eig.
Aaho nni mulwiirite uuzo simwiine kaa mu hiinde choku mu viika mu maziimo o ku vavalyera inzuvo yoonse vulyo.
48 Men er drengen ein skarv, og segjer med seg: «Husbonden min vert lenge burte, »
Mmi lyiinu muhikaana yoo fosaheere kaa lyi lwiire mu inkulo yaakwe, 'simwiine waangu u ka lyiehete,'
49 og han so tek til å slå dei hine tenarane, og et og drikk i lag med drikkarar,
mane choku taanga nna kava vamwe vahikaanakunine, cho kulyia nne kunywa nne vachaakolwa.
50 då skal husbonden hans koma på ein dag han ikkje ventar det, og i ein time han ikkje veit av,
Mmi simwiine woozo muhikaana keeze che izuva nne inako yaa sa lyivereere.
51 og skjera honom midt i tvo, og lata honom få sin lut med hyklarane, der dei græt og skjer tenner.
Lyiinu simwiine waakwe njeeti nna mu kosolye ha kati, choku mu panga siina muva ihayirwa vaitimukanyi, kweeti nni ku kwiina ku boonda nne ku lyira inkuunkuma.
