Matteus 24
1 Då Jesus steig ut or templet og tok til å ganga burtetter vegen, gjekk læresveinarne fram og vilde syna honom tempelbygningarne.
イエス宮を出でてゆき給ふとき、弟子たち宮の建造物を示さんとて御許に來りしに、
2 «Ja, ser de’kje alt dette!» svara han. «Det segjer eg dykk for sant: Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast ned.»
答へて言ひ給ふ『なんぢら此の一切の物を見ぬか。誠に汝らに告ぐ、此處に一つの石も崩されずしては石の上に遺らじ』
3 Sidan, då han sat på Oljeberget, og ingen annan var med, gjekk læresveinarne fram til honom og sagde: «Seg oss: Når skal alt dette henda, og kva merke skal me hava på koma di og enden på verdi!» (aiōn g165)
オリブ山に坐し給ひしとき、弟子たち竊に御許に來りて言ふ『われらに告げ給へ、これらの事は何時あるか、又なんぢの來り給ふと世の終とには、何の兆あるか』 (aiōn g165)
4 Då svara Jesus: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!
イエス答へて言ひ給ふ『なんぢら人に惑されぬやうに心せよ。
5 For mange skal taka mitt namn og segja: «Eg er Messias», og føra mange på avveg.
多くの者わが名を冒し來り「我はキリストなり」と言ひて多くの人を惑さん。
6 De skal få høyra ufred og gjetord um ufred; sjå til at de ikkje vert skræmde! For dette lyt henda; men endå er ikkje enden komen.
又なんぢら戰爭と戰爭の噂とを聞かん、愼みて懼るな。かかる事はあるべきなり、されど未だ終にはあらず。
7 Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike, og det skal vera uår og jordskjelv kring i landi;
即ち「民は民に、國は國に逆ひて起たん」また處々に饑饉と地震とあらん、
8 men alt det er berre upptaket til føderiderne.
此 等はみな産の苦難の始なり。
9 Då skal dei driva dykk ut i naud og fåre og slå dykk i hel, og alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld.
そのとき人々なんぢらを患難に付し、また殺さん、汝 等わが名の爲に、もろもろの國人に憎まれん。
10 Mange skal då falla ifrå, og svika og hata kvarandre,
その時おほくの人つまづき、且たがひに付し、互に憎まん。
11 og mange falske profetar skal stiga fram og føra mange på avveg;
多くの僞 預言者おこりて、多くの人を惑さん。
12 og av di uretten hev vorte so stor, skal kjærleiken kolna hjå mengdi.
また不法の増すによりて、多くの人の愛ひややかにならん。
13 Men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
されど終まで耐へしのぶ者は救はるべし。
14 Og dette evangeliet um Gudsriket skal kunngjerast yver heile mannaheimen, so alle folkeslag fær vita um det, og då skal enden koma.
御國のこの福音は、もろもろの國人に證をなさんため全世界に宣傅へられん、而してのち終は至るべし。
15 Når de då ser at den øydande styggedomen som Daniel, profeten, hev tala um, stend på den heilage staden» - agta vel på dette du som les! -
なんぢら預言者ダニエルによりて言はれたる「荒す惡むべき者」の聖なる處に立つを見ば（讀む者さとれ）
16 då lyt dei som er i Judalandet røma til fjells,
その時ユダヤに居る者どもは山に遁れよ。
17 og den som er uppå taket, må ikkje stiga ned og henta noko i huset sitt,
屋の上に居る者はその家の物を取り出さんとして下るな。
18 og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim att etter kjolen sin!
畑にをる者は上衣を取らんとて歸るな。
19 Stakars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!
その日には孕りたる者と乳を哺まする者とは禍害なるかな。
20 Men bed at det ikkje må vera um vinteren eller på ein kviledag de lyt røma!
汝らの遁ぐることの冬または安息 日に起らぬように祈れ。
21 For då skal det vera slik hard naud at det aldri hev vore slik naud frå verdi vart til og til no, og vert ikkje sidan heller.
そのとき大なる患難あらん、世の創より今に至るまでかかる患難はなく、また後にも無からん。
22 Og vart ikkje den tidi stutt, so fanst det’kje liv som vart berga; men for dei utvalde skuld skal den tidi vera stutt.
その日もし少くせられずば、一人だに救はるる者なからん、されど選民の爲にその日 少くせらるべし。
23 Um nokon då segjer til dykk: «Sjå her er Messias, » eller «der, » so må de ikkje tru det.
その時あるひは「視よ、キリスト此處にあり」或は「此處にあり」と言ふ者ありとも信ずな。
24 For det skal standa fram falske Messias’ar og falske profetar og gjera store teikn og under, so jamvel dei utvalde kunde forvillast, um det var råd.
僞キリスト・僞 預言者おこりて、大なる徴と不思議とを現し、爲し得べくば選民をも惑さんとするなり。
25 Kom i hug: Eg hev sagt dykk det fyreåt.
視よ、あらかじめ之を汝らに告げおくなり。
26 Segjer dei no med dykk: «Han er ute i øydemarki, » so gakk ikkje der ut! eller: «Han er inni koven, » so tru det ikkje!
されば人もし汝らに「視よ、彼は荒野にあり」といふとも出で往くな「視よ、彼は部屋にあり」と言ふとも信ずな。
27 For liksom ljonet gjeng ut ifrå aust og skin radt til vest, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
電光の東より出でて西にまで閃きわたる如く、人の子の來るも亦 然らん。
28 Der åta er, vil ørnarne sankast.
それ死骸のある處には鷲あつまらん。
29 Men straks etter dei dagarne og trengslorne deira skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos; stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.
これらの日の患難ののち直ちに日は暗く、月は光を發たず、星は空より隕ち、天の萬象ふるひ動かん。
30 Då skal teiknet åt Menneskjesonen syna seg på himmelen, og alle ætter på jordi skal øya og gråta, og dei skal sjå Menneskjesonen koma i himmelskyerne med velde og stor herlegdom.
そのとき人の子の兆、天に現れん。そのとき地上の諸族みな嘆き、かつ人の子の能力と大なる榮光とをもて、天の雲に乘り來るを見ん。
31 Med luren ljomar, skal han senda ut englarne sine, og dei skal sanka i hop dei han hev valt seg ut, frå heimsens fire hyrno, frå himmelbrun til himmelbrun.
また彼は使たちを大なるラッパの聲とともに遣さん。使たちは天の此の極より彼の極まで、四方より選民を集めん。
32 Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet tek til å spretta, då veit de at sumaren er nær.
無花果の樹よりの譬をまなべ、その枝すでに柔かくなりて葉 芽ぐめば、夏の近きを知る。
33 Like eins når de ser alt dette; då veit de at han er utfor døri.
かくのごとく汝らも此 等のすべての事を見ば、人の子すでに近づきて門邊に到るを知れ。
34 Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.
誠に汝らに告ぐ、これらの事ことごとく成るまで、今の代は過ぎ往くまじ。
35 Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.
天 地は過ぎゆかん、されど我が言は過ぎ往くことなし。
36 Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen - ingen utan Faderen åleine.
その日その時を知る者なし、天の使たちも知らず、子も知らず、ただ父のみ知り給ふ。
37 For som det var i Noahs dagar, so skal det vera når Menneskjesonen kjem:
ノアの時のごとく人の子の來るも然あるべし。
38 liksom dei i dagarne fyre storflodi åt og drakk, og gifte seg og vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki,
曾て洪水の前ノア方舟に入る日までは、人々 飮み食ひ、娶り嫁がせなどし、
39 og ingen visste ordet av fyrr storflodi kom og tok deim alle burt, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
洪水の來りて悉とく滅すまでは知らざりき、人の子の來るも然あるべし。
40 Då er tvo menner ute på marki; den eine vert henta, og den andre vert att.
そのとき二人の男 畑にをらんに、一人は取られ一人は遺されん。
41 Tvo kvinnor mel på kverni; den eine vert henta, og den andre vert att.
二人の女 磨ひき居らんに、一人は取られ一人は遺されん。
42 So vak då! For de veit ikkje kva dag herren dykkar kjem.
されば目を覺しをれ、汝らの主のきたるは、何れの日なるかを知らざればなり。
43 Men det skynar de, at dersom husbonden visste kva tid på natti tjuven kom, so vakte han og let ingen brjota seg inn i huset.
汝 等これを知れ、家主もし盜人いづれの時きたるかを知らば、目をさまし居て、その家を穿たすまじ。
44 Difor lyt de og vera ferdige! Menneskjesonen kjem på ei tid de ikkje ventar honom.
この故に汝らも備へをれ、人の子は思はぬ時に來ればなり。
45 Kvar er no den trugne og vituge drengen som husbonden hev sett yver tenestfolket, so han skal gjeva deim mat i rett tid?
主人が時に及びて食物を與へさする爲に、家の者のうへに立てたる忠實にして慧き僕は誰なるか。
46 Sæl er den drengen som husbonden ser gjera so når han kjem.
主人のきたる時、かく爲し居るを見らるる僕は幸福なり。
47 Det segjer eg dykk for visst: Han skal setja honom yver alt det han eig.
まことに汝らに告ぐ、主人すべての所有を彼に掌どらすべし。
48 Men er drengen ein skarv, og segjer med seg: «Husbonden min vert lenge burte, »
もしその僕 惡しくして、心のうちに主人は遲しと思ひて、
49 og han so tek til å slå dei hine tenarane, og et og drikk i lag med drikkarar,
その同輩を扑きはじめ、酒徒らと飮食を共にせば、
50 då skal husbonden hans koma på ein dag han ikkje ventar det, og i ein time han ikkje veit av,
その僕の主人おもはぬ日しらぬ時に來りて、
51 og skjera honom midt i tvo, og lata honom få sin lut med hyklarane, der dei græt og skjer tenner.
之を烈しく笞うち、その報を僞善者と同じうせん。其處にて哀哭・切齒することあらん。
