Matteus 23
1 Sidan tala Jesus til folket og til læresveinarne sine og sagde:
Adudagi Jisuna miyamsing amadi mahakki tung-inbasing aduda hairak-i,
2 «På Moses’ stol sit dei skriftlærde og farisæarane.
“Wayel Yathanggi ojasing amasung Pharisee-singna Moses-ki phamphamda phammi.
3 Alt det dei segjer til dykk, lyt de gjera og halda, men etter gjerningarne deira skal de ikkje fara! For dei segjer det, men dei gjer det ikkje.
Maram aduna makhoina haiba pumnamak adu nakhoina ngak-u amasung tou. Adumakpu makhoina touba matou adugumnadi touganu, maramdi makhoina tambiba wa adu makhoina toude.
4 Dei bind i hop tunge byrder og legg på herdarne åt folk, men sjølve vil dei ikkje leda deim med ein finger.
Makhoina arumba amadi pubada wagadaba potlumsingbu misinggi marengbanda thonggatli, adubu makhoi masanadi makhoibu mateng pangnanaba khudombi phaoba thanggatningde.
5 Alt det dei gjer, gjer dei so folk skal sjå kor gjæve dei er. Dei gjer sine bøneband breide og duskarne på kjolen sin store.
Aduga makhoina touba thabak khudingmak misingna unanaba tou-i. Makhoina Mapugi Puyagi aiba wahei haptuna sijinnaba sawunna semba upu adu pak-halli aduga makhoigi phigi phinasing adu cholhalli.
6 Dei trår etter dei høgste sæti i gjestebodi og dei fremste sessarne i synagogorne,
Aduga makhoina chak-khangbada ikaikhumnaba misinggi phamphamda amadi Synagogue-singda akhannaba phamphamda phamba pammi.
7 og vil at folk skal helsa deim på torget og kalla dei rabbi.
Makhoina keithelnachingba miyam tinba maphamda chatpada misingna makhoibu ikaikhumnabaga loinana koubirakpa amadi ‘Rabbi’ haina kouhanba pammi.
8 Men de skal ikkje lata nokon kalla dykk rabbi; for det er ein som er meisteren dykkar, og de er alle brør.
Adubu nakhoibudi ‘Rabbi’ kouhan-ganu, maramdi nakhoigi ojadi ama-khaktani, aduga nakhoi pumnamak nachin-nanao ngaktani.
9 Og far skal de ikkje kalla nokon på jordi; for de hev ein far, han i himmelen.
Aduga malem asida leiriba kanagumba amada ‘Ipa,’ haina kouganu maramdi nakhoigi Napa Ibungodi ama-khaktani aduga mahakti swargada lei.
10 Ikkje skal de heller lata nokon kalla dykk lærar; for de hev ein lærar, Kristus.
Aduga nakhoibudi oja kouhan-ganu, maramdi nakhoigi ojadi Christta mathantani.
11 Den største av dykk skal vera den som tener dei andre.
Nakhoigi narakta khwaidagi chaoba mahak aduna nakhoigi manai oigani.
12 For den som gjer seg sjølv stor, han skal gjerast liten, og den som gjer seg sjølv liten, han skal gjerast stor.
Masa mathanta chaojaningba mahak adubu nolluk-han-gani, aduga masana nollukchaba mahak adubu chaohanbigani.”
13 Men ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de stengjer himmelriket for folk; sjølve gjeng de ikkje inn, og deim som gjerne vilde, let de ikkje få koma inn.
“Adubu aphasasinnaba, he Wayel Yathanggi ojasing amasung Pharisee-sing nakhoidi awabanida! Maramdi misingna changjagadaba swarga leibakki thong adu nakhoina thingjilli. Aduga nakhoi nasamaksu maduda changde aduga maduda changnaba hotnajariba makhoi adubusu nakhoina thing-i.
14 Ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de et upp husi for enkjor og gjer lange bøner for ei syn skuld; for dette skal de få strengare dom.
Aphasasinaba, he Wayel Yathanggi ojasing amasung Pharisee-sing nakhoidi awabanida! Maramdi nakhoina lukhrabisingdagi khudongchaba louduna mayum-makei mulli, aduga misingna unanabagidamak tousinnaduna Tengban Mapuda haijaba adu sangna haijei. Maram aduna nakhoina henna kanba cheirak phanggani.
15 Ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de fer land og strand og leitar etter ein fylgjesvein, og finn de ein, so gjer de honom til eit helvitesbarn, tvo gonger verre enn de er sjølve. (Geenna g1067)
“Aphasasinaba, he Wayel Yathanggi ojasing amasung Pharisee-sing nakhoidi awabanida! Maramdi nakhoina mi amabu nakhoigi lainingda olhannabagidamak ipak kaya amasung lamdam kaya koina chatli. Aduga mahakna ollaklabada mahakpu nakhoina oiba adudagi saruk ani henna norokki macha oihalli.” (Geenna g1067)
16 Ve yver dykk, blinde vegleidarar! de som segjer: «Um ein sver ved templet, so er det’kje noko, men sver han ved gullet i templet, då er han bunden.»
“Mittangba lamjingbasa, nakhoidi awabanida! Nakhoina hai ningnasang panduna wasakpadi karisu natte, ‘Adubu Mapugi Sanglengi sana adu panduna wasakpa mahak adu mahakki wasak aduna pullabani.’
17 Dårar og blinde! Kva er størst, gullet, eller templet som gav gullet si vigsla?
Apangba amasung mittangbasa! Sanaga sana adubu senghalliba Mapugi Sang aduga kanana henna chaobage?
18 og: «Um ein sver ved altaret, so er det’kje noko, men sver han ved offeret som er på det, då er han bunden.»
Aduga nakhoina asisu tambi madudi, ‘Kanagumbana latnapung panduna wasaklabasu karisu natte, adubu latnapunggi mathakta leiba athenpot adu panduna wasakpa mahak adudi mahakki wasak aduna pullabani.’
19 Blindingar! Kva er då størst, offeret, eller altaret som vigslar offeret?
Apangba amasung mittangbasa! Athenpotka athenpot adubu senghalliba latnapungga kanana henna chaobage?
20 For den som då sver ved altaret, sver både ved det og alt som er på det;
Maram aduna latnapung panduna wasakliba mahak aduna latnapung amadi madugi mathakta leiriba pot pumnamak adubu panduna wasaklabani.
21 og den som sver ved templet, sver både ved det og ved honom som bur i det;
Aduga Mapugi sang panduna wasakliba mahak aduna madubu amasung madugi manungda leiba Tengban Mapu mahakpu panduna wasaklabani.
22 og den som sver ved himmelen, sver ved Guds høgsæte og ved honom som sit der.
Aduga swarga panduna wasakliba mahak aduna Tengban Mapugi phambalbu amasung madugi mathakta phamliba Tengban Mapu mahakpu panduna wasaklabani.”
23 Ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de gjev tiend av mynta og anis og karve, men ansar ikkje det som veg meir i lovi, rettferd og miskunn og truskap. Det skulde ein gjera, og ikkje lata vera hitt heller.
“Aphasasinnba, he Wayel Yathanggi ojasing amasung pharisee-sing nakhoidi awabanida! Maramdi nakhoina nungsihidak, hop, amadi jira phaoba saruk taragi ama katli adubu nakhoina Wayel Yathanggi maru oiba hiramsing haibadi achumba wayel, chanbiba, amasung thajaba yaba adubudi thou-oide. Hoi nakhoina madusu tougadabani adubu henna maruoibasing adubu thou-oidaba touroidabani.
24 Blinde vegleidarar, som silar av myhanken, men svelgjer kamelen!
Mittangba lamjingbasa! Nakhoina nakhoigi thaknanaba isingdagi tumitpudi phijumda chumthok-i adubu chaoraba utpudi yotsilli!”
25 Ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de reinskar skåler og fat utanpå, men inni er dei fulle av ran og måteløysa.
“Aphasasinnaba, he Wayel Yathanggi ojasing amasung Pharisee-sing nakhoidi awabanida! Maramdi nakhoigi pukham tenggotki mapan thangba saruk adubudi sengdok-i, adubu manungdadi mihouba amasung masa khudum chanjadabana pik thalli.
26 Blinde farisæarar! Gjer fyrst skåli og fatet reine inni, so vert ho rein utanpå og.
Mittangba Pharisee-sa! Nakhoina ahanbada pukham tenggotki manung thangba saruk adu hanna sengdok-u, aduga mapan thangba adusu senglakkani.”
27 Ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de likjest kalka graver; utanpå er dei væne å sjå til, men inni er dei fulle av daudingbein og allslags ureinskap.
“Aphasasinnaba, he Wayel Yathanggi ojasing amasung Pharisee-sing nakhoidi awabanida! Maramdi nakhoidi mapanthongda phajana uba adubu manungdadi asibasinggi saru amasung amotpa pumnamakna pik thanba angouba teiba mongphamsingumbani.
28 Soleis er de og utanpå rettferdige å sjå til for folk, men inni dykk er de fulle av hyklarskap og urett.
Matou adugumna nakhoisu mapanthongda misinggi maphamda achumba chatpa oina ui, adubu manungdadi aphasasinnaba amasung papna pik thalli.”
29 Ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de byggjer minnesmerke yver profetarne og pryder graverne åt dei rettferdige og segjer:
“Aphasasinnaba, he Wayel Yathanggi ojasing amasung Pharisee-sing nakhoidi awabanida! Maramdi nakhoina Tengban Mapugi wa phongdokpasinggi phajaba mongphamsing sai amasung achumba chatpasinggi mongphamgi phurasingbu ningthina leiteng-i.
30 «Hadde me vore til då federne våre livde, so hadde me ikkje vore med deim og drepe profetarne.»
Aduga nakhoina hai, ‘Eikhoina eikhoigi ipa ipusinggi haktakta hinglamba tarabadi, eikhoina Tengban Mapugi wa phongdokpasingbu makhoina hatpa aduda eikhoina saruk yaramloi.’
31 So vitnar de då um dykk sjølve at de er born åt deim som slo profetarne i hel.
Adubu nakhoina madu haiba matamda Tengban Mapugi wa phongdokpasingbu hatkhibasing adugi macha masusingni haiba nakhoi nasana phongdokchare.
32 Haldt no fram på same vis som federne dykkar, til målet er fullt!
Adu oirabadi, nakhoigi napa-napusingna houramlaba adu nakhoina mapung phahallu.
He lilsa, he lindugi machasa, norokki wayen adudagi nakhoina karamna nanthokkadage? (Geenna g1067)
34 Sjå, difor sender eg til dykk profetar og vismenner og skriftlærde; sume av dei kjem de til å drepa og krossfesta, og sume til å hudfletta i synagogorne dykkar og jaga frå by til by,
Maram aduna, yeng-u, eina nakhoida hairi, eina nakhoida Tengban Mapugi wa phongdokpasing, asingba mising amasung ojasingbu thagani. Aduga nakhoina makhoi kharabu hatkani amasung kharabuna cross-ta hatkani. Amasung atoppa ateisingbuna nakhoina nakhoigi Synagogue-singda phugani amasung makhoibu sahar amadagi sahar amada tannaduna ot-neigani.
35 so det skal koma yver dykk alt det skuldlause blodet som hev runne på jordi, frå den skuldlause Abel og til Zakarja, son åt Barakias, han som de drap millom templet og altaret.
Masi achumba chatpa Abel hatpadagi houraga Mapugi Sanglen amasung latnapunggi marakta hatkhiba Barachiah-gi machanupa Zechariah hatkhiba matam phaobada malemda takhiba achumba chatpa mi pumnamakki eegi cheirak adu nakhoigi nathakta tananabani.
36 Det segjer eg dykk for visst: Yver denne ætti skal det koma alt saman.
Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, masi pumnamaksing asigi cheirak adu miron asigi mathakta tagani!”
37 Jerusalem, Jerusalem, du som slær i hel profetarne, og steinar deim som er sende til deg, kor tidt hev eg’kje vilja samla borni dine kring meg, liksom ein fugl samlar ungarne sine under vengjerne! Men de vilde ikkje.
“Mapu Ibungogi wa phongdokpasingbu hatpa amasung nangonda thakhiba Mapu Ibungogi pao pubasingbu nungna thaba, he Jerusalem Jerusalem! Yenbina machasingbu mathanungda konsinbagumna kayamuk thoina nahakki nachasingbu eina ithanungda konjaningkhiba! Adubu nakhoina kolhankhide.
38 Sjå no skal de få hava huset dykkar audt.
Yeng-u, nakhoigi yum adu thadokkadouri amasung itak takkadouri.
39 For eg segjer dykk: De fær aldri sjå meg meir fyrr de ropar: «Velsigna vere han som kjem i Herrens namn!»»
Maramdi eina nakhoida hairibasini, ‘MAPU IBUNGO-gi mingda lenglakliba Ibungo mahak adu yaiphabani haibasi nakhoina haidriphaoba nakhoina eibu keidounungda amuk hanna uraroi.’”
