< Matteus 21 >
1 Då dei var komne til Betfage, til Oljeberget, og ikkje hadde langt att til Jerusalem, då sende Jesus tvo læresveinar i veg og sagde til deim:
Yeshua le aseijuite Jerusalem ahung naiyun, Bethphage khopi Olive mola um chu ahin pha tauve. Chuin Yeshuan aseijui mini ama sanga asol'in,
2 «Gakk inn i den grendi som ligg beint framfor dykk! Der finn de straks ei asna som stend bundi, og ein fole attmed henne; dei skal de løysa og leida hit til meg.
aseiyin, “Khuche khoa khun galut lhon in, nagalut lut lhon le sangan anouto kihen na gamu lhon ding ahi. Anin lham lhon'in chule kakoma hinpui lhon in.
3 Og er det nokon som talar til dykk, so seg: «Herren treng um deim; » då sender han deim hit med ein gong.»
Koiham khat touvin ipi bola nahi lhon em tia donga aumleh, Pakaiyin aman nom e, tilhon in, chuteng aman aphal jeng ding ahi,” ati.
4 Dette hende av di det laut sannast det som er tala gjenom profeten, når han segjer:
Hiche thilsoh hi Themgao thusei guilhunna dinga soh ahi,
5 «Seg til Sions dotter: Sjå, her kjem din konge til deg. Mjuk i åndi rid han på eit asen, folen åt eit klyvdyr.»
“Jerusalem a cheng ho jah a seiyin, ‘Veuvin, na Lengpau chu na komuva ahung e. Ama nunnemtah ahin, sangan chunga atouvin—sangan nou chunga ahung touve,’” tia kisei chu,
6 Læresveinarne gjekk og gjorde som Jesus hadde sagt.
Seijui teni chun Yeshuan athupeh bang'in abol lhon in ahi.
7 Dei henta asna og folen, og lagde kjolarne sine på deim, og so sette han seg uppå.
Amanin sangan chule anou chu Ama koma ahin pui lhon in chule amaho chun apon uchu sangan nou chunga aphauvin, Ama achunga atouvin ahi.
8 Og størsteparten av folket breidde klædi sine på vegen; andre braut kvister av trei og strådde på vegen.
Mi honpi atamjo chun Ama masang sang-ah aponsil hou chu lam lhonga chun aphauvin, chule mi abang loi chun theoboh ho alham un chuin lampia apha tauve.
9 Og folkehoparne som gjekk fyre og fylgde etter, ropa: «Hosianna Davids son! Velsigna vere han som kjem i Herrens namn! Hosianna i det høgste!»
Akijot nauva Yeshua chu alai lunga aum in chule Ama kimvel sea ho chun asam un, “David Chapa jeh in Pathen vahchoiyun! Pakai mina hungpa chunga nunnom hen! Chung Van sang pen a Pathen vahchoiyun!” atiuve.
10 Då han so drog inn i Jerusalem, vart det eit heilt oppstyr i byen; dei spurde: «Kven er dette?»
Jerusalem kho mite jouse chu khopi sung Ama alut lut chun aboisoh jeng tauvin, amahon adong un, “Ama hi koihiya ham?” atiuve.
11 Og folkehoparne svara: «Det er profeten, Jesus frå Nasaret i Galilæa.»
Chuin mipi ho chun, “Ama hi themgao Yeshua, Galilee gamkai Nazareth khoa kon ahi,” atiuve.
12 So gjekk Jesus inn i Guds tempel og dreiv ut alle som handla i heilagdomen; han velte bordi åt pengevekslarane og krakkarne åt deim som selde duvor,
Yeshua Hou'in sunga chun alut in, chuin maichama kilhaina thilto dinga ajoh'a le acho ho chu anodoh in, Aman vapal joh ho touna le sum lhenglea pang ho dokhang chu alekhutp pehtai.
13 og sagde til deim: «Det stend skrive: «Mitt hus skal kallast eit bønehus, » men de gjer det til eit røvarbol.»
Aman ajah uva, “Pathen lekhabua, Ka Hou'in chu taona in kiti ding ahi akiti, hinlah nanghon gucha ho thil kiselguhna mun naso tauve,” ati.
14 I templet kom det blinde og halte til honom, og han gjorde deim gode att.
Mitcho le elbai ho Hou'in a chun ahung un, Aman amaho chu aboldam in ahi.
15 Men då dei øvste prestarne og dei skriftlærde såg underi han gjorde, og høyrde borni som ropa i templet: «Hosianna Davids son!» so vart dei arge og sagde til honom:
Thempu pipui ho le houdan thuhil hon athil kidang bol chu amu uvin, chule chapang hon Hou'in sunga “David Chapa jal'in Pathen vahchoiyin umhen,” tia kisam aja uvin. Hinlah lamkai ho chu alunghang thei lheh jeng uve.
16 «Høyrer du kva desse segjer?» «Ja!» svara han. «Hev de aldri lese: «Av småsveins mål og sogbarns låt hev du ein lovsong laga deg?»»
Ama hon Yeshua adong uvin, “Hiche chapang ho hin ipi aseiyu najah em?” atiuvin, Aman “Henge kajanai, naosen chapang noi cheplai kam'in vahchoina achamkim sah e, ti nasim doh nailou'u ham?” ati.
17 So gjekk han frå deim og ut or byen, til Betania, og var der med natti.
Chujouvin Ama Bethany akile kit in hichea chun ajan geh dentai.
18 Då han gjekk inn til byen att um morgonen, vart han svolten.
Jingkah in Yeshua chu Jerusalem a ahung kilen ahileh, agil akel tai.
19 Då fekk han sjå eit einsleg fiketre attmed vegen. Han gjekk der burt, men fann’kje anna på treet enn lauv. Då sagde han til det: «Aldri i verdi skal det koma frukt på deg meir.» Og straks turka fiketreet. (aiōn )
Aman lam pama theichang phung um chu agatoh tan. Ama jong aga um ding ham tin aga ve in, hinlah ado jeng bou amun ahi. Chuphat in Aman theichang phung chu, “Nangma itih in jong gakit tahih in!” ati. Chuin apettah chun theichang phung chu agoppai jeng e. (aiōn )
20 Då læresveinarne såg det, undra dei seg og sagde: «Korleis kunde det hava seg at fiketreet turka so brått?»
Seijuiho chun hichu amu phat'un alung dong un chule adong un, “Iti dana theichang phung chu goppai jeng ahi dem?” tin adatmo tauve.
21 Jesus svara: «Det segjer eg dykk for sant: Dersom de trur og ikkje tvilar, so skal de gjera større ting enn det med fiketreet, ja, um de so segjer til dette fjellet: «Lyft deg upp og kasta deg ut i havet!» so skal det verta so.
Chutah in Yeshuan Amaho aseipeh in, “Keiman Thutah kaseipeh nahiuve, nanghon na tahsan uva chule lungthoina neiloubeh nahiuleh hitobang hi nabol thei diu ahi, chule asanga lenjong nabol theidiu ahi. Nanghon mouljah'a jong nangma kichon mang in lang chule twikhanglen'a kileh lut'in tileu chun chuti jeng ding ahi.
22 Og alt de bed um, skal de få, so sant de trur.»
Ipia ding hijongleh natao theiyu, chule tahsanna naneiyuva ahileh namu diu ahi” ati.
23 So gjekk han inn i templet, og med han lærde folket, kom dei øvste prestarne og styresmennerne for lyden burt til honom og sagde: «Kva rett hev du til å gjera dette, og kven gav deg den retten?»
Yeshua Hou'in a kona ahung kilekit in chule thu ahilpan in ahileh, thempu pipui holeh upa ho Ama koma ahung un ahi. Amahon adong un, Koi thuneina'a hiche ho jouse hi nabol ham? Kon bolin tia thu napeh ham? natiuve.
24 «No vil eg og spyrja dykk um ein ting, » sagde Jesus; «svarar de meg på det, so skal eg segja dykk kva rett eg hev til å gjera dette:
Yeshuan adonbut in, “Nang hon thudoh khat hi nadonbut'uva ahileh koi thuneina a hiche ho jouse hi kabol ham seipeh nauvinge.
25 Kvar var dåpen åt Johannes ifrå - frå himmelen eller frå menneskje?» Då sagde dei seg imillom: «Svarar me: «Frå himmelen, » so segjer han: «Kvi trudde de honom då ikkje?»
John chun miho baptize theina thuneina anei chu vana kon ham ahilouleh mihem a kon bep bou ham?” ati. Amaho le amaho akihouvun, “Eihon vana kon ahi itiuva ahileh Aman ipi jeh'a eihon John thusei chu itahsan lou uham, tia eidoh dingu,
26 Og svarar me: «Frå menneskje, » då må me ræddast folket; for alle held Johannes for ein profet.»
Hinlah ama mihem bepbou ahi tin seileu hen, mipi oimo ichan diu ahi, ajeh chu miho chun John chu themgao ahi atiuve ti aseiyun ahi.”
27 So svara dei: «Det veit me ikkje.» «Då vil ikkje eg heller segja dykk kva rett eg hev til å gjera dette, » svara Jesus.
Hiti chun achaina keiyin adonbut un, “Keihon kahe pouve,” atiuve. Chuin Yeshuan adonbut in, “Chuti ahitah le koi thuneina a hiche ho jouse kabol ham kaseipeh lou ding nahiuve” tin aseitai.
28 «Men kva meiner de um det: Det var ein mann som hadde tvo søner. Han kom til den eine og sagde: «Gakk burt i vingarden, og arbeid der i dag, son min!»
“Hinlah hiche thudol hi ipi nagel uvem? Mi khat chapa ni nei chun, alen jopa koma, ‘Chapa gache doh inlang, tunin lengpi leiya na gatong in’” ati.
29 «Nei, eg vil ikkje, » svara han, men sidan angra han på det og gjekk.
Chapa chun adonbut in, “Ka-e, kachelou ding ahiye,” atin hinlah chujoupeh chun alunggel akhel in agache tai.
30 So kom faren til den andre, og sagde det same med honom. «Ja, herre, det skal eg, » svara han, men han gjekk ikkje.
Chuphat in apa chun chapa khatpa jah a, “Nangchen” atileh ama chun “Henge,” Hepa tin aseiyin, ahin aga chedeh poi.
31 Kven av dei tvo gjorde no det faren vilde?» «Den fyrste, » svara dei. Då sagde Jesus til deim: «Det segjer eg dykk for sant: Tollmenner og skjøkjor kjem fyrr inn i Gudsrike enn de.
Chapa teni lah'a chu koijoh apa seingai hiya ham? Amahon adonbut un, Amasapa atiuve. Chuphat in Yeshuan ahil chen in, “Keiman tahbeh'a kaseipeh nahiuve, kaidong kitahlou ho le numei kijoh ho Pathen Lenggam a nangho masanga lut diu ahi.”
32 For Johannes kom til dykk på rettferdsvegen, men de trudde honom ikkje. Tollmennerne og skjøkjorne dei trudde honom; men endå de såg det, kom de ikkje på andre tankar, og trudde honom ikkje då heller.
Ajeh chu Twilutsah John chu anahung in, chule adih'a hinna ding lampi chu nakopeh uvin, ahin nanghon ama chu natahsan pouve, hinlah kaidong ho le numei kijoh hon atahsan uve. Chule hiche aso nung in jong Ama natahsan nom pouvin chule nachonset nauva nakisih pouve.
33 Høyr no ei onnor likning: Det var ein gong ein husbonde, som laga ein vingard, og sette gjerde kringum, og stelte til ei vinpersa, og bygde eit tårn; so leigde han hagen burt til brukarar og for ut or landet.
“Tun thusim achom khat ngaiyun. Lounei khat hin lengpilei abol in, apal agen kimvel'in, lengpi theiga lhohna ding leiko alaiyin, chule gahvet suina ding in insang asan ahi. Chujouvin aman lengpilei chu alei-lhou ho khut'a apedoh in, chule gamchoma agache tai.”
34 Då det no leid til at dei skulde hausta av hagen, sende han sveinarne sine til brukarane etter avlingi han skulde hava.
Lengpiga alhun phat in, alei lhou'a pang ho koma asohte asolin ahi.
35 Men brukarane greip sveinarne hans: ein skamslo dei, og ein drap dei, og ein steina dei.
Hinlah alei lhou hon asoh ho chu aman un, khat avouvin, khat athat un chule achom khat chu songa asep tauve.
36 So sende han andre sveinar, fleire enn fyrste gongen; men dei gjorde like eins med deim.
Hichun alou neipa chun asoh atamjo cheh chu lengpi theiga lohkhom dingin asolin ahileh abolngai ngai anabol un ahi.
37 Sist so sende han son sin til deim og sagde: «Dei hev no vel age for son min!»
“Achaina keiyin alouneipa chun achapa asolin, amaho chun achapa chu anajabol teiyunte tin agel'in ahi.”
38 Men då brukarane såg sonen, sagde dei seg imillom: «Sjå der er ervingen! Kom, lat oss slå honom i hel og eigna til oss arven hans!»
“Hinlah loubol ho chun achapa hung amu phat un, amaho khatle khat akihou un, ‘Agou lo’ dingpa hikoma ahunge. Hungun, ama that'u hitin agam hi eiho chan ding'in kiheidoh'u hite,” atiuve.
39 So tok dei honom og støytte honom ut or vingarden og slo honom i hel.
Hitichun amahon aman'un, lengpi leiya kon in akaidoh un, chule ama chu athat tauve.
40 Når no vingardseigaren kjem, kva skal han då gjera med desse brukarane?»
Yeshuan adong in, “Lengpi lei neipa chu ahung kile teng loubol ho chu i-lonte tia nagel uvem?” ati.
41 «Med vondt skal han løna desse vonde mennerne, » svara dei; «han skal gjera ende på deim, og vingarden skal han leiga burt til andre brukarar, som gjev han avlingi i rette tid.»
Hou lamkai ho chun adonbut uvin, Aman mi-engseho chu melse tah in that intin, chule alengpi lei chu alougasoh achanding pethei midang henga apehdoh ding ahitai, atiuve.
42 Då sagde Jesus til dei: «Hev de aldri lese i skrifterne: «Den steinen som byggjarane vanda, den var det som vart hyrnestein; D’er Herren sjølv som so hev gjort det; for oss er det eit under stort?»
Chutah in Yeshuan amahotah adong in, “Hiche hi nanghon Pathen Thutheng bua nasimdoh khah lou u ham? In-sa hon adei-lou song chu aning'ah apipen in apang tai. Hichehi Pakai thilbol ahi chule gahvet ding in aki-dange.
43 Difor segjer eg dykk at Gudsriket skal takast ifrå dykk og gjevast til eit folk som ber dei frukterne som høyrer til der.
Keiman nangho kaseipeh nahiuve, Pathen Lenggam chu nanghoa kona kiladoh a, chule phatea ga sodoh thei nam dang kipe ding ahi.
44 Og den som fell på steinen, han skal slå seg sund, men den som steinen fell på, skal han smuldra til dust.»
Koi hijongleh hiche songa kipal chan chu ahal hal'a chip ding chule alhuhkhum chan chu atagoi ding ahi,” ati.
45 Då dei øvste prestarne og farisæarane høyrde likningarne hans, skyna dei at det var deim han tala um.
Thempu pipuho le Pharisee ho chun hiche thulem hi ajah phat un, amaho douna'a thusim kisei–loubol mi engse ahiu chu akihetdoh tauve.
46 Og dei tenkte på å gripa honom, men torde ikkje for folket; for dei heldt honom for ein profet.
Amahon Ama amatnom uvin, hinlah mipi chun Yeshua chu themgaova angaito jeh un akicha uvin ahi.