Matteus 2
1 Det var i Betlehem i Judalandet Jesus kom til verdi, i kong Herodes’ dagar. Då kom det nokre vismenner frå Austerlandi til Jerusalem og sagde:
Ie toly e Betleheme e Iehodà ao t’i Iesoà, tañ’andro’ i Heroda mpanjaka, le inge totsak’ e Ierosaleme ty mpañandro maro boak’ atiñanañe añe,
2 «Kvar er den jødekongen som nyst er fødd? Me såg stjerna hans i Austerland, og no er me komne og vil hylla honom.»
nanao ty hoe: Aia i Mpanjaka’ o Jiosio vaho samakey? Fa tinalake’ay atiñanañe eñe ty vasia’e, vaho pok’eo zahay an-dravoravom-piasiañe hitalaho ama’e.
3 Då kongen, Herodes, høyrde det, vart han forfærd, og heile Jerusalem med.
Ie jinanji’ i Heroda mpanjaka le nitsiborehetoke reketse ze hene mpimone’ Ierosaleme.
4 Han kalla i hop alle dei øvste prestarne og alle skriftlærde i landet, og spurde deim kvar Messias skulde koma til verdi.
Aa le hene natonto’e o androanavi’eo, vaho nañontanea’e he fohi’ iareo ty hisamahañe i Norizañey.
5 «I Betlehem i Judalandet, » svara dei, «for so stend det skrive hjå profeten:
Hoe ty natoi’ iareo: E Betleheme Iehodà ao, ty amy pinatetse amy mpitokiy ty hoe:
6 «Du Betlehem, du Juda-bygd, av Juda-jarlarne er du visst ikkje ringaste i rang: Or deg ein fyrste skal gå fram som Israel, mitt eige folk, liksom ein hyrding gjæta skal.»»
Ihe Betleheme Iehodà, Efratà, tane’ Iehodà, Inao toe pininite’e amo fifokoa’ Iehodao irehe; fe hirik’ ama’o te hionjom-bamako ty ho Mpifehe e Israele ao.
7 Då kalla Herodes vismennerne til seg i løynd, og spurde deim ut um tidi då stjerna hadde synt seg.
Le kinanji’ i Heroda i mpañandro rey naho natola’e vaho nitsikarahe’e am’iereo i andro niboaha’ i vasiañey.
8 So styrde han deim i veg til Betlehem og sagde: «Far no dit, og høyr dykk vel fyre um barnet, og når de hev funne det, so seg meg til, so eg og kann koma og hylla det!»
Nahitri’e mb’e Betleheme mb’eo iereo ami’ty hoe: Akia, hotsohotsò i Ajaja-lahiy, ie rendre’ areo, ampahafohino ahy, fa homb’ama’e mb’eo ka iraho hitalaho.
9 Då dei hadde høyrt på kongen, tok dei i vegen, og best det var, fekk dei sjå den same stjerna som dei hadde set i Austerland; ho for fyre deim, til ho kom uppyver der som barnet var; der vart ho standande.
Ie nahajanjiñe i mpanjakay le nienga; naho indroy i vasiañe niisa’ iereo atiñanañe añey niaolo iareo ampara’ te nipok’ amy toetsey, nijohañe ambone’ ty toe’ i ajajay ey.
10 Då vismennerne såg stjerna, vart dei so glade at dei aldri hadde vore so glade.
Nifale iereo toe nirañorano an-kobay te nahaisake i vasiañey.
11 Dei gjekk inn i huset, og fann barnet hjå mori, Maria. Då fall dei på kne, og hyllte barnet. Og dei let upp skrini, sine og bar fram for det gåvor: gull og røykjelse og myrra.
Aa ie nizilike an-traño ao le nitendreke aze naho i Marie rene’e; naho nitongaleke aolo’e eo, niambane ama’e, nanokake o horo’ iareoo naho nibanabana ravoravo ama’e: volamena naho mañi-dè vaho rame.
12 Og Gud varsla deim i draume, at dei ikkje måtte fara attende til Herodes, og so tok dei ein annan veg heim att til landet sitt.
Hinatahata’ ty anjely ami’ty nofy iereo, nanoro t’ie tsy hibalike mb’amy Heroda mb’eo, aa le nimpoly mb’an-tane’ iareo añe nañorike lalan-kafa.
13 Vel dei var farne, so syner Herrens engel seg for Josef i draume og segjer: «Statt upp! Tak barnet og mori, og røm til Egyptarland, og ver der til eg segjer deg til! For Herodes kjem til å leita etter barnet og vil gjera ende på det.»
Ie añe, intoy, nisodeha amy Josefe ty Anjeli’ Iehovà, nanao ty hoe: Mitroara, rambeso i Ajajalahiy naho i rene’e, mibioña mb’e Mitsraime añe vaho itaveaño ampara’ te tohineko, amy te paiae’ i Heroda havetrake i Ajajalahiy.
14 Då stod han upp, og same natti tok han barnet og mori og for til Egyptarland,
Aa le nendese’e i Ajajay naho i rene’e,
15 og der vart han verande til Herodes var avliden, so det skulde sannast det som Herren hev tala gjenom profeten, når han segjer: «Or Egyptarland kalla eg min son.»
vaho nitambatse añe ampara’ te niantantiritse t’i Heroda, hañenefañe ty nampisaontsieñe i mpitokiy ty hoe: Boake Mitsraime añe ty nitokavako ty Anako.
16 Då Herodes såg at vismennerne hadde havt honom til narr, vart han brennande harm. Han sende ut folk og let dei drepa alle guteborn i Betlehem og heile grannelaget på tvo år og derunder, etter den tidi han hadde fenge vita av vismennerne.
Ie nifohi’ i Heroda ty nanoa’ i mpañandro rey, le tsy hay aia ty habose’e, toe niojeoje an-troke, vaho linili’e te hahitrike amo roandria’e iabio ty hanjamañe ze hene anak’ ajajalahy e Betleheme naho amparipari’e ao ze nisamake ambane ty tao nisaontsie’ i mpañandro reiy te nisamaheñe i ajalahiy.
17 Då vart det sanna det som Jeremia, profeten, hev tala, når han segjer:
Niheneke amy zay ty nisaontsie’ i Jeremia mpitoky:
18 «Dei høyrde ei røyst i Rama - gråt og øying stor: Rakel ho gret for borni sine, og ansa’kje trøystarord; for burte er dei, burte!»
Jinanjiñe e Rama ao ty fiarañanañañe; fandalañe naho fangololoihañe mafaitse: Mirovetse o ana’eo t’i Rahelie, ntt
19 Då Herodes var avliden, syner Herrens engel seg i draume for Josef i Egyptarland og segjer:
Ie nihomake t’i Heroda, le nitoje amy Josefe e Mitsraime ao ama’ nofy ty anjeli’ Iehovà
20 «Statt upp! Tak barnet og mori, og far til Israelslandet! For no er dei burte dei som leita etter barnet og vilde taka livet av det.»
nanao ty hoe: Mitroara, rambeso i Ajajalahiy naho i rene’e, le akia mb’an-tane’ Israele añe; fa mate o nipay hañoho-doza amy Ajajaio.
21 So stod han upp, og tok barnet og mori og for til Israelslandet.
Aa le niongake re, ninday i Ajajay naho i rene’e, nimpoly mb’ an-tane Israele mb’eo.
22 Men då han fekk spurt at Arkelaus hadde vorte konge i Judariket etter far sin, Herodes, torde han ikkje koma dit. Han gjorde som Gud sagde til honom i draume, og for burt til Galilæa-bygderne,
Jinanji’e te nandimbe i Heroda rae’e nifeleke e Iehodà ao t’i Horkanose, le nimarimarike tsy te homb’eo. Aa le nirisihe’ i Anjeliy ami’ty nofy re ty hitsile mb’ an-tane Gilgale añe.
23 og då han kom til ein by som heiter Nasaret, vart han buande der. Soleis skulde det koma til å sannast det som er sagt gjenom profetarne, at han skulde kallast Nasaræar.
Ie nandoake ao le nimoneñe an-drova atao Nazareta, hañeneke i nisaontsie’ o mpitokio te: Hatao nte-Naz’rete re.
