< Matteus 18 >
1 I same bilet kom læresveinarne til Jesus og spurde: «Kven er no den største i himmelriket?»
Lanyognu, ke bi ŋɔdkaaba nagni Jesu kani, ki buali o “ŋma n yabi ki cie U Tienu Diema nni?”
2 Då kalla han til seg eit lite barn, og sette det midt imillom deim
Ke Jesu yini ki biñidga o kani, ki seni ga bi siiga, ki yedi, “N maadi yi i mɔni, I yaa lebdi ki tua nani biwaaga yeni, i kan baa ya sanu ke i ba kua U Tienu Diema nni
3 og sagde: «Det segjer eg dykk for sant: Vender de’kje um, og vert som borni, so kjem de aldri inn i himmelriket.
4 Den som gjer seg sjølv liten som dette barnet, han er den største i himmelriket;
Lanwani ii, yua n miini o yuli nani ki biwaaga ne, wani n yabi ki cie U Tienu Diema nni.
5 og den som tek imot eitt sovore barn i mitt namn, han tek imot meg.
Yua n ga biwaaga nani kine yeni, n yeli po, o ga n ya cangu i.
6 Men den som freistar nokon av desse små som trur på meg, han var betre faren dei hadde hengt ein kvernstein um halsen på honom og søkkt honom ned i djupaste havet.
Ama, yua n cedi ke biwaaga yua n dugi n po nani kine yeni, kua tuonbiadi nni, li bi baa tu o po, ke ban loli li naacianli o tulu nni, ki lu o wan mii mi ñincianma nni.
7 Ve yver verdi for freistingarne hennar! Freistingar lyt det koma, men ve yver den som freistingi kjem frå!
Mi yema ya paagi, janjanma ŋanduna po! kelima li buali ke li yogu n pundi, ama, sola li yogu ń ba tɔgni yua ya kani, ki pundi!
8 Um handi di eller foten din freistar deg, so hogg deim av og kasta deim frå deg! Det er betre for deg å ganga einhendt eller halt inn til livet enn å hava tvo hender og tvo føter og kastast i den ævelege elden. (aiōnios )
A nugu bii a taali ya kuandi a mi tudma nni, ŋan jia ki lu fagma. Li baa tu a po ŋan kua U Tienu diema nni yeni taayenli bii nuuendu ki cei yeni ban lu ŋa ya mu n ki pia gbindma buogu nni yeni taana lie bii nugi lie. (aiōnios )
9 Og um auga ditt freistar deg, so riv det ut og kasta det frå deg! Det er betre for deg å ganga einøygd inn til livet enn å hava tvo augo og kastast i helveteselden. (Geenna )
A nunbu n ya kuandi a mi tudma nni, ŋan kpigdi bu, ki lu fagma. Kelima li baa tu a po ŋan kua U Tienu Diema nni yeni nunfiagu ki cie ba lu ŋa ya mu n ki pia gbindma buogu nni yeni nuni lie kuli. (Geenna )
10 Agta dykk at de ikkje vanvyrder nokon av desse små! for eg segjer dykk at englarne deira i himmelen allstødt fær sjå åsyni åt far min i himmelen.
Fangi mani i yuli, ki da ŋa a bila ne siiga, bá biyenga nunga ń ŋmidi. Kelima n maadi yi i mɔni ke ŋajanli nni, bi malekinba nua N Báa yua nye U Tienu diema nni.
11 For Menneskjesonen er komen for å frelsa det som var fortapt.
ke lima, O Nilo Bijua cua ki bua faabi yaali n bodi i.
12 Kva trur de? - Um ein mann hev hundrad sauer, og ein av deim villar seg burt, let han’kje då dei ni og nitti ganga lause i fjellet og tek ut og leitar etter den som fer vilt?
I maalma tie be i? Nilo ya pia yandi yiani, ke yanyenga bodi, o kan ŋa piiyia n yandi yia yaadi n sieni, ki lingi ki yanbodkaaga aa?
13 og hender det at han finn honom, då segjer eg dykk for visst: Han gleder seg meir yver honom enn yver dei ni og nitti som ikkje hev villa seg burt.
O ya la ga, N maadi yi i mɔmɔni, o pali yi mangi li yanga po ki cie piiya n yandi yia yaadi n ki bodi.
14 Soleis vil ikkje heller far dykkar i himmelen at ein einaste av desse små skal fortapast.
Li tie yeni i, I báa yua n ye ŋaljanli nni mo ki bua ke a bbila ne nni, bá biyenga ń bia.
15 Hev bror din synda imot deg, so gakk til honom og tala honom til rettes på tvomannshand! Høyrer han på deg, so hev du vunne bror din;
A kpiilo ya biidi a, ŋan gedi ki waani o o biidi, fini yeni wani siiga, a ba maadi ki paadi a kpiilo i.
16 men vil han ikkje høyra, so tak med deg endå ein eller tvo, so kvar ting kann provast med tvo eller tri manns vitnemål.
Ama, o ya ki cengi a, ŋan la yendo bii bilie ki pugni a po, ban taani a yeni, kasiedinba bilie bii bitaa siiga, mi maama ba ŋmagdi.
17 Høyrer han ikkje på deim, so seg det til kyrkjelyden! Og høyrer han ikkje på kyrkjelyden heller, då skal han vera som ein heidning og tollmann for deg.
O ya yie kaa cengi yi, ŋan gedi yeni li maama li nitaali nni. O ya yie kaa cengi li nitaanli, ŋan ŋa o wan tua a po nani o nilamo bii o lonpogaalo yeni.
18 Det segjer eg dykk for sant: Alt det de bind på jordi, skal vera bunde i himmelen, og alt det de løyser på jordi, skal vera løyst i himmelen.
I mɔmɔni, N maadi yi, yin ba loli yaali tinga nni, li ba loli Tanpoli, yin ba lodi yaali ting nni, li ba lodi Tanpoli.
19 Sameleis segjer eg dykk: Alt det som tvo av dykk her på jordi er samde um å beda um, det skal dei få av far min i himmelen.
N go maadi yi ke i siiga nni, bilie ya taani jagli ki mia bonli ki tinga nni ne, N Báa yua n ye Tanpoli ba cedi li bonli ń tieni.
20 For der som tvo eller tri er samla i mitt namn, der er eg midt imillom deim.»
Kelima, bilie bii bitaa ya taani naani n yeli po, n baa ye bi siiga.
21 Då gjekk Peter fram og sagde: «Herre, kor mange gonger skal eg tilgjeva bror min når han hev synda imot meg - so mykje som sju gonger?»
Ke Piari nagni ki buali Jesu, “O Diedo, n kpiilo ya biidi nni, n ba mia sugli taalma ŋa i? Hali taalma lele ee?”
22 Jesus svara: «Ikkje sju gonger, segjer eg deg, men sytti gonger sju gonger.»
Ke Jesu jiini o, “N ki yedi taalma lele ka, ama hali piilele taalma lele.
23 For himmelriket kann liknast med ein konge som vilde gjera upp rekneskapen med tenarane sine.
Lanwani ii, U Tienu Diema tie nani ya badciamo n den bua tieni li cɔli ki bandi o naacenba ń kubi o piama maama i.
24 Då han no tok til med uppgjerdi, førde dei fram for honom ein som var skuldig ti millionar dalar.
Wan cili mi diidma, o sua ke naacenyendo kua li panli nni hali ligdibala tuda piiga.
25 Men han hadde’kje noko å greida det med. So sagde herren hans at han skulde seljast, både han og kona hans og borni og alt det han åtte, so gjelda kunde greidast.
Nani wan den ki pia wan ba tieni maama ki pa yeni, ke canbaa niini ke ban kuadi o wani yeni o pua yeni o bila yeni wai yaali kuli, ki pa o panli.
26 Då fall tenaren på kne for honom og sagde: «Ver tolug med meg, so skal du få det alt saman!»
Ke li naaciemo baá ki gbaani o nintuali, ki mia o sugli, “Canbaa, N bani li panli po, ke N ba pa likuli”
27 Og herren tykte synd i tenaren sin og gav honom fri, og ettergav honom skuldi.
Nani li naaciemo canbaa ń bo tie niñinpadi daano yeni, ke o ga o sugli, ki cabi o li panli.
28 Då den same tenaren kom ut att, møtte han ein av dei andre tenarane, som var skuldig honom tjuge dalar, og han greip honom og vilde strøypa honom, og sagde: «Kom med det du er skuldig!»
Ama, li naacimo ń ñani ki la o naacenlielo ke o pia o pia o panli kuukobga. Ke o gedi ki cegi o tulu, ki yedi o, “Pa nni n ligi.
29 Då fall den andre på kne og bad for seg og sagde: «Ver tolug med meg, so skal du få det!»
Ke o naacenlielo baa ki gbaani, ki mia o sugli ki maadi, “Tieni n po juunli, n ba pa ŋa.”
30 Men han vilde ikkje; han tok og sette medtenaren sin i fengsel; der skulde han sitja til skuldi var greidd.
Ama, ke o naaciemo yie, ki cuo o naacenlielo ki gedi ki luoni o li kpaadidieli nni, ke o yaa pani o panli, o kan ña.
31 Då dei andre tenarane såg kva som gjekk fyre seg, vart dei ille ved; og dei gjekk til herren sin, og fortalde honom alt det som var hendt.
Bi naacenlieba ń la yaali n tieni, ke bi pali sia, ke bi kua ki togdi bi canbaa kaa dɔgni o bápu.
32 Då kalla herren honom fyre seg og sagde til honom: «Du vonde tenar! Heile den store skuldi di gav eg deg etter då du bad meg!
Ke o naaciemo canbaa yini o, ki yedi o, “N cabi a ŋan pia nni ya panli kuli, kelima a mia nni sugli.
33 Skulde so’kje du og ha vore mild imot medtenaren din, som eg var imot deg!»
Nani a naacenlielo ń mia ŋa sugli yeni, fini bi kan fidi ki cabi o oo?
34 Og herren hans vart harm og gav honom yver til fangevaktarane, so dei skulde pina honom til han hadde greidt all skuldi.
O canbaa pali den beni o po, ke o cuo o, ki mubni o a jakɔnda nui nni ke bi waani o fala hali ke o pani o panli kuli.
35 So skal og far min i himmelen gjera med dykk, når de ikkje av hjarta tilgjev kvarandre.
N Báa yua n ye Tanpoli mo ba tieni yi yeni, li ya tie ke i siiga nilo pali ki siadi o lielo po.