Matteus 17
1 Seks dagar etter tok Jesus Peter og Jakob og Johannes, bror hans, med seg upp på eit høgt fjell, og der var dei åleine.
Yeso ma ziki Bitrus adumo atiye utasi, wan yakubu nan nuhe nu ne yahaya, mahem we anire nipo zantaran we i sis iwe.
2 Då vart han forklåra for augo deira: andlitet hans skein som soli, og klædi var kvite som ljoset.
U zi na umumeme uni aje awe, muhene muwu kasi masa mu wui, turunga tuwo me ti wu tirum tizinnu nyinza u masaa.
3 Og best det var, fekk dei sjå Moses og Elia; dei stod og tala med honom.
I ye musa Iliya watonno ahira awe, in tize nan yeso.
4 Då tok Peter til ords og sagde til Jesus: «Herre, det er godt at me er her! Vil du, so skal eg gjera tri hyttor her, ei åt deg, og ei åt Moses, og ei åt Elia.»
bitrus magun in yeso, “Ugomo Asere, yawuna uri, tirani ahirame. Inki u nyara, inturi madanga ahirame u indai uwe, u indai u musa aa uindai u Iliya.”
5 Fyrr han hadde tala ut, kom det ei ljos sky og skygde yver deim, og or skyi kom det ei røyst som sagde: «Dette er son min, han som eg elskar, han som eg hev hugnad i. Høyr på honom!»
Araa anyimo atize akem uganjimari uma saa wa aye wa inpo we. Akunna nimyiram unyimo uganjimari me, nigussa, “Unigeme vana ummani san in nyara in zini iruba irum imme ka, kunnani me.”
6 Då læresveinarne høyrde det, kasta dei seg å gruve og var ovleg rædde.
Sa anutursa u yeso wa kunna anime wa rizi adizii, biyau bimikiwe.
7 Jesus gjekk burt åt deim og tok i deim og sagde: «Reis dykk upp, og ver ikkje rædde!»
Yeso ma'e madarwe, magu, hiranii kati kunna biyau ba.
8 Men då dei såg upp, vart dei’kje vare nokon utan Jesus åleine.
Sa wa yeze ace daa wa ira u nuba, wa iri yeso mani cas.
9 So gjekk dei ned av fjellet, og Jesus sagde til deim: «Tala ikkje til nokon um den syni de hev havt, fyrr Menneskjesonen hev stade upp frå dei daude!»
Wara anyimo utuno anipome, ba yeso ma kpadu we magu, kati ibuki u ye imumbe saya ira, senke vanu unu mahira anu cau.
10 Då spurde læresveinarne: «Kvi segjer då dei skriftlærde at fyrst lyt Elia koma?»
Anu tarsa u yeso wa iki me, wagu, ane-in anu dungara utize ta taura, wagu, yaa cukuno Iliya ma aggi za u aye?
11 Han svara: «Elia kjem nok, og skal setja alt i rett lag att,
Makabir kawe magu, yaa cukunno iliya madi e barki madi cikki i cukuno.
12 men eg segjer dykk: Elia er alt komen, og dei kjendest ikkje ved honom, men for åt med honom som dei vilde; like eins kjem dei til å fara med Menneskjesonen.»
I nee ini inboshi, Iliya mamu aye, wa taa' meni ba, wuzame imumbe sa wa ira yawunawe.
13 Då skyna dei at det var Johannes døyparen han tala til deim um.
A nee ani vana unu madi zitti atari tuwe me. Abinee ani anu tarsa u yeso wadi ku rusin inti zeme, ti yahaya unu zorsizanu tini.
14 Då dei hadde nått fram til folket, kom det ein mann og fall på kne for honom og sagde:
Sa wa biki ahira ani gura, urrunu ma e ahira ame, matungono, aje amee, magu.
15 «Herre, gjer sælebot på son min! Han hev nedfallsotti og lid mykje vondt; tidt fell han i elden, og tidt i vatnet.
“Ugonaa sere, kunna ugogoni u vana um, mazinnu zitto in matirizi, kan mahari ki u rizizzo ura nan mei.
16 Eg hev vore til læresveinarne dine med honom, men dei kunde ikkje gjera honom god att.»
Mi be mahannan we ahira anu tarsa uweme iye daa warusa u humanime ba.”
17 Då tok Jesus til ords og sagde: «Å, du vantrune og rangsnudde ætt! Kor lenge skal eg vera hjå dykk? Kor lenge skal eg tola dykk? Kom hit til meg med honom!»
Ba yeso ma kabirka we magu, shi anu u zattuu hem in tize ta Asere, anu agwas u ganiya ugeme! innu mayaa uni indicukuno nan shi? innu maya uni indi dodon kuno shi? me nin me abanna.
18 So tala Jesus strengt til honom; då for den vonde åndi utor guten, og han vart god att i same stundi.
Ba yeso ma bubbukime, bibe bunu burume bi cekime, vana ma huma.
19 Då Jesus hadde vorte åleine, kom læresveinarne til honom og sagde: «Kvi kunde ikkje me driva den åndi ut?»
Anu tarsa u yeso wa'e ahira me wa hungu kome ani kira, wagu nyaani ya wuna maa gaa haru u suso?”
20 «Av di de er so vantrune, » svara han; «for det segjer eg dykk for sant: Hev de tru, um ho ikkje er større enn eit senapskorn, so kann de segja til dette fjellet: «Flyt deg herifrå og dit!» - då skal det flytja seg, og ingen ting skal vera umogeleg for dykk.
Magun we, “Ucin uhemu shi uni wa wunu” kadundure kani in bo shi, gussi izin nu hem cin kaasi umustad, ida gu nan innipo niginome, hira abanna me ukuri abirko!” ani kuhiri aherame immumu ugame ushi izoni.
21 Men dette slaget gjeng ikkje ut, utan med bøn og fasta.»
Usasana iginome ida susso me ba senke in biringara nan niwe nimei.
22 Med dei ferdast kring i Galilæa, sagde Jesus til deim: «Menneskjesonen skal gjevast yver i menneskjehender,
A wada ugalili, yeso magunwe, “Vana unu adi nya atari ta nu.
23 og dei skal drepa honom, men tridje dagen skal han standa upp att.» Då vart dei ovleg sorgfulle.
Adi hume, roono ukku taru adi hirzame.”Vat wa in pino intipuru ti bit.
24 Då dei var komne til Kapernaum, kom dei som kravde inn tempelskatten, til Peter og sagde: «Legg ikkje meisteren dykkar skatt til templet?»
Sawa aye ukafar nahum anu kabsa ukassu ikirf ubenki utize tu dengesere wa ha ahira abitrus, wagu, “Unu dun gara ushime ma'nya uben?”
25 «Jau, » segjer han. So gjekk han inn i huset, og fyrr han fekk sagt noko, spurde Jesus: «Kva meiner du, Simon? Kven tek kongarne på jordi toll eller skatt av - av borni sine eller av framande?»
Ma gu, “E, make ma nya.” Sama ze akura, yeso ma buki me tize magu, “Bitrus nya'ani wa ira?” Avee ni agomoo nee wa orso ikirfi ahira hanna a we, nani ahira a'aye.
26 «Av framande, » svara Peter. «So er borni skattefrie då, » sagde Jesus.
Samaa guna, “Ahiraa aye” ba yeso magun me, “A nyo azika me ahanna me.
27 «Men me vil ikkje arga deim - gakk ned til sjøen og kasta ut kroken, og grip den fyrste fisken som kjem upp! Når du so opnar gapet på honom, skal du finna ein stater; tak den og gjev deim for meg og deg!»
Vat in anime, barki kati ti carwe hana uraba udang uwuzzi tiwita, bicere sawa tuba u mikime uziki. Inwa pokko anyome udi iri ikirfi anyimome u ziki ikirfi iginoo uhaweni in, nan iwe”.
